Karon nga Ebanghelyo 29 Pebrero 2020 nga adunay komento

Gikan sa Ebanghelyo ni Jesus Cristo sumala sa Lucas 5,27-32.
Niadtong panahona, nakita ni Jesus ang usa ka maniningil ug buhis nga ginganlag Levi nga naglingkod sa opisina sa buhis, ug giingnan siya, "Sumunod ka kanako."
Gibiyaan niya ang tanan, mitindog ug misunod kaniya.
Nagpreparar si Levi sang dako nga bangkete para sa iya balay. Adunay usa ka panon sa mga maniningil ug buhis ug uban pang mga tawo nga nanglingkod uban nila sa lamesa.
Ang mga Fariseo ug ang ilang mga escriba nagbagulbol ug miingon sa iyang mga tinun-an, "Nganong mikaon ug nanginom kamo kauban ang mga maniningil ug buhis ug mga makasasala?"
Si Jesus mitubag: «Dili ang himsog ang nanginahanglan doktor, apan ang masakiton;
Wala ako mianhi aron sa pagtawag sa mga matarong, apan ang mga makasasala aron makabig. "

Giuliana sa Norwich (tali sa 1342-1430 cc)
Pag-uli sa Iningles

Mga pagpadayag sa gugma sa Diyos, kap. 51-52
"Mianhi ako sa pagtawag ... mga makasasala aron makabig"
Gipakita sa Dios kanako ang usa ka ginoo nga naglingkod nga ligdong sa pakigdait ug kapahulayan; matam-is nga gipadala niya ang iyang sulugoon aron buhaton ang iyang gusto. Ang sulugoon dali nga nagdalagan sa gugma; apan, dinhi nahulog siya sa pangpang ug grabeng nasamdan. (...) Sa sulugoon nga Diyos gipakita kanako ang daotan ug pagkabuta hinungdan sa pagkahulog ni Adan; ug sa sama nga sulugoon ang kinaadman ug kaayo sa Anak sa Dios.Sa ginoo, gipakita sa Dios kanako ang iyang pagkamabination ug kaluoy alang sa kasaypanan ni Adan, ug sa parehas nga ginoo ang labing hataas nga halangdon ug walay katapusan nga himaya diin ang tawo gibayaw sa Pagkasubo ug pagkamatay sa Anak sa Dios.Mao nga ang atong Ginoo nalipay kaayo sa iyang kaugalingon nga pagkahulog [sa kini nga kalibutan sa iyang Pagkamahigugmaon), tungod sa kahimayaan ug kahingpitan sa kalipay nga naabut sa tawo, nga kini molabaw sigurado kung unsa ang maangkon naton kung wala pa mahulog si Adan. (...)

Tungod niini wala’y katarungan ang pagsakit sa atong kaugalingon, tungod kay ang atong sala nagpahinabo sa mga pag-antos ni Cristo, o bisan unsang hinungdan nga magmaya, tungod kay kini ang iyang walay kinutuban nga gugma nga nag-antos kaniya. (...) Kung mahitabo nga nahulog kita gikan sa pagkabulag o kahuyang, bangon kita dayon, uban ang matam-is nga paghikap sa grasya. Atong tul-iron ang atong kaugalingon sa tanan natong maayong kabubut-on pinaagi sa pagsunod sa pagtulon-an sa balaang Simbahan, sumala sa kabug-at sa sala. Mangadto kita sa Diyos sa gugma; dili naton tugutan ang atong kaugalingon nga mawad-an og paglaum, apan dili usab kita masubo, ingon og kung dili mahulog. Prangka namon nga nahibal-an ang among kahuyang, nahibal-an nga dili kita makahawid bisan sa usa ka panahon kung wala kami grasya sa Dios. (...)

Husto nga ang atong Ginoo nagtinguha nga kita magsumbong ug sa tinuud ug sa tinuud nga pag-ila sa atong pagkahulog ug sa tanan nga mga kadaut nga mosunud, nahibal-an nga dili gyud naton kini maiayo. Sa parehas nga oras, gusto niya nga kita matinuud ug tinuud nga makilala ang walay katapusan nga gugma nga gihatag niya alang kanato ug sa kadagaya sa iyang kalooy. Makita ug mailhan ang duha kauban ang iyang grasya, kini ang mapaubsanon nga pagsugid nga gipaabut sa atong Ginoo gikan kanato ug nga iyang buhat sa atong kalag.