Αγαμία ιερέων, τα λόγια του Πάπα Φραγκίσκου

«Φτάνω στο σημείο να πω ότι όπου εργάζεται η ιερατική αδελφότητα και όπου υπάρχουν δεσμοί αληθινής φιλίας, εκεί είναι επίσης δυνατό να ζήσει η αγαμία επιλογή. Η αγαμία είναι ένα δώρο που φυλάει η Λατινική Εκκλησία, αλλά είναι ένα δώρο που για να βιωθεί ως αγιασμός απαιτεί υγιείς σχέσεις, σχέσεις αληθινής εκτίμησης και αληθινό καλό που βρίσκουν τις ρίζες τους στον Χριστό. Χωρίς φίλους και χωρίς προσευχή, η αγαμία μπορεί να γίνει αφόρητο βάρος και αντιμάρτυρας της ίδιας της ομορφιάς της ιεροσύνης».

Έτσι Papa Francesco στα εγκαίνια των εργασιών του Συμποσίου που προωθεί η Εκκλησία των Επισκόπων.

Ο Μπεργκόλιο είπε επίσης: «Το επίσκοπος δεν είναι σχολικός επίσκοπος, δεν είναι «φύλακας», είναι πατέρας και πρέπει να προσπαθήσει να συμπεριφέρεται έτσι γιατί, αντίθετα, διώχνει τους ιερείς ή πλησιάζει τους πιο φιλόδοξους».

Στην ιερατική ζωή του Πάπα Φραγκίσκου «υπήρξαν σκοτεινές στιγμές»: ο ίδιος ο Μπεργκόλιο είπε, υπογραμμίζοντας, στην εναρκτήρια ομιλία ενός συμποσίου στο Βατικανό για την ιεροσύνη, τη στήριξη που πάντα έβρισκε στην άσκηση της προσευχής. «Πολλές ιερατικές κρίσεις έχουν στην αρχή τους μια σπάνια ζωή προσευχής, την έλλειψη οικειότητας με τον Κύριο, τον περιορισμό της πνευματικής ζωής σε μια απλή θρησκευτική πρακτική», είπε ο Αργεντινός ποντίφικας: «Θυμάμαι σημαντικές στιγμές στη ζωή μου στις οποίες αυτή η εγγύτητα με τον Κύριο ήταν καθοριστική για την υποστήριξή μου: υπήρξαν σκοτεινές στιγμές». Οι βιογραφίες του Bergoglio αναφέρουν ιδιαίτερα τα χρόνια που ακολούθησαν την θητεία του ως «επαρχιώτης» των Αργεντινών Ιησουιτών, πρώτα στη Γερμανία και στη συνέχεια στην Κόρδοβα της Αργεντινής, ως καταστάσεις ιδιαίτερης εσωτερικής δυσκολίας