Η Παναγία στο Medjugorje "αυτή είναι η ώρα για απόφαση"

Σας λέω ότι ήμασταν λίγο μπερδεμένοι με αυτό το μήνυμα: «Αγαπητά παιδιά, μέρα με τη μέρα σας προσκαλώ σε ανανέωση και προσευχή στην Ενορία αλλά δεν δέχεστε. Σήμερα σας προσκαλώ για τελευταία φορά. Τώρα είναι η Σαρακοστή: μπορείτε να κινηθείτε για την αγάπη αυτής της κλήσης μου. Αν δεν το έχεις κάνει, δεν θέλω πια να σου δίνω τα μηνύματά μου. Ο Θεός μου το επέτρεψε αυτό. Σας ευχαριστώ που παρακολουθήσατε την κλήση μου».

Η Μαρία είπε μόνο αυτό που θέλει ο Λόγος του Κυρίου από εμάς. Ο Λόγος του Κυρίου πάντα μας καλεί και μας οδηγεί πάντα σε ένα σταυροδρόμι για αποφάσεις. Κατανοώ αυτό το μήνυμα με αυτή την έννοια: αυτή είναι η ώρα της απόφασης. Στην αρχή η Παναγία ζήτησε το Σύμβολο της Πίστεως. Πίστεως σημαίνει να αποφασίσεις. Η Παναγία μας ξανασπρώχνει αυτή τη στιγμή. Είναι λέξη προς απόφαση: αποφασίστε για τον Κύριο.
Όταν η Παναγία λέει: «η Ενορία σας», δεν σκέφτεται μόνο αυτή την Ενορία. Για την Παναγία η Ενορία είναι όλος ο κόσμος. Προσευχήθηκα στον Κύριο χθες το βράδυ: «Κύριε, ίσως αύριο βρεις κάποιον που θα σε ακούσει: συνέχισε να του μιλάς».
(P Slavko Barbarie - 23 Φεβρουαρίου 1985)

«Είμαι μαζί σου και είμαι η μητέρα σου»
Αυτές τις τελευταίες μέρες όλα πάνε όπως πριν. Και οι πέντε οραματιστές έχουν εμφανίσεις. Η Παναγία εξακολουθεί να λέει στη Βίκκα για τη ζωή της, αλλά η Βίκα μου είπε: «Μου φαίνεται ότι θα τελειώσει σύντομα». Η Vicka το είχε πει πέρυσι, όπως είχε αναφέρει ο πατέρας Tomislav. Τότε η Μαντόνα λέει τη ζωή της κομμάτι κομμάτι. Δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει. Δεν έχει πει ακόμα στη Βίκκα πότε θα τελειώσει. Όταν όμως τελειώσει, αυτή η ζωή, αυτή η ιστορία της Παναγίας, θα μπορέσει να δημοσιευτεί. Η Vicka λέει ότι τα γράφει όλα, αλλά δεν μπορεί να μας δώσει τίποτα να δούμε και να ελέγξουμε.
Τώρα η Vicka έχει έναν καλοήθη όγκο, μεταξύ του μεγάλου και του μικρού εγκεφάλου, που δεν μπορεί να χειρουργηθεί. Αλλά δεν μεγαλώνει, τότε δεν είναι κακοήθης όγκος. Είναι πολύ ενοχλητικό ειδικά όταν αλλάζει ο καιρός. Δέχεται πίεση, πιέζει και μετά η Βίκα αισθάνεται πόνο για δέκα λεπτά, μισή ώρα, μια ώρα και μετά όταν έχει περάσει είναι σαν να μην υπήρχε τίποτα. Τις τελευταίες μέρες μου είπε ότι κάθε μέρα για πολλές ώρες, ακόμα και μέχρι δώδεκα ώρες, πχ από τις έντεκα το βράδυ μέχρι τις έντεκα το πρωί, είναι σε κατάσταση που δεν κοιμάται, δεν ξέρω. Δεν μπορεις να κανεις τιποτα; Είπα: «Κοίτα, είμαστε υπεύθυνοι, πρέπει να πάμε στο γιατρό». Η Βίκα είπε: «Δεν χρειάζεται». Ξέρει τι είναι και αποδέχεται αυτό ακριβώς το βάσανο. Για τον Αρχιεπίσκοπο Φράνιτς αυτό είναι ένα από τα πιο σίγουρα κριτήρια που μιλά η Παναγία στους οραματιστές γιατί πλησιάζουν στον Σταυρό, στα βάσανα, δεν ξεφεύγουν από τα βάσανα.
Η Βίκα προσεύχεται πολύ και νηστεύει. Όταν τον ρωτούν πώς είναι, λέει: «Πολύ καλά!» ». Τότε λέω κι εγώ: «Είναι καλά».
Η Παναγία μιλάει στην Ιβάνκα λέγοντας τα προβλήματα της Εκκλησίας και του κόσμου. Δεν μπορεί να πει τίποτα ακόμα. Η Παναγία ζήτησε από την Ιβάνκα τον αγιασμό για έξι μήνες. Αφιερώστε τον εαυτό σας στη Μαντόνα.
Ρώτησα τι ζητούσε συγκεκριμένα η Παναγία. μπορεί να ειπωθεί ότι η Madonna ζητά να της αφιερωθούν όλα, όλη την ώρα, ό,τι γίνεται πρέπει να γίνεται με αγάπη και σύμφωνα με τις προθέσεις της Madonna. Η Ιβάνκα δεν μου το είπε αυτό, αλλά επειδή η Παναγία ζητά πάντα από την ομάδα του Ιβάν τις Τετάρτες όλα τα πράγματα, ακόμα και τα πιο μικρά, να γίνονται σύμφωνα με τις προθέσεις της Παναγίας, νομίζω ότι η Παναγία το ζητάει και από την Ιβάνκα.
Η Marija, ο Ivan και ο Jakov έχουν συνηθισμένες εμφανίσεις χωρίς ιδιαίτερο καθήκον ή καθήκον όπως η Vicka ή η Ivanka. Προσεύχονται, συστήνουν πάντα τους προσκυνητές, ζητούν την ευλογία των αντικειμένων, ξαναπροσεύχονται και μέσω της Μαρίας η Παναγία δίνει τα μηνύματα κάθε Πέμπτη.
Κλείσαμε και το παρεκκλήσι για τους προσκυνητές. Υπάρχουν πολλοί λόγοι: ο πρώτος και σημαντικότερος είναι η πνευματική ζωή των βλέπων. Οι οραματιστές πρέπει να καθοδηγούνται στις προσευχές και δεν έχουμε άλλο χρόνο και άλλο χώρο εκτός από αυτό από τις πέντε έως τις έξι για να προετοιμαστούμε για την εμφάνιση. Οδήγησα μια υποχώρηση με τους οραματιστές μια μέρα τον Ιανουάριο και εξήγησα επίσης πολλά πράγματα για την πίστη, για την προσευχή, γιατί το να βλέπεις τη Παναγία δεν σημαίνει ότι είσαι σε μια σχολή θεολογίας ή προσευχής. Αυτό είναι μια ώθηση για αυτούς. Πρέπει να καθοδηγούνται όπως όλοι οι άλλοι. Κάποτε μου είπαν ότι όταν το εκκλησάκι είναι γεμάτο, όταν βγάζεις φωτογραφίες κατά την είσοδο και κατά την εμφάνιση φωτογραφίζεις, μερικές φορές μένουν εντελώς άδεια. Είπα ότι αυτό συμβαίνει και όταν κανείς δεν προετοιμάζεται για κοινωνία, όταν κοινωνεί και φεύγει. Μιλήσαμε για το πώς να κάνουμε αυτά τα πράγματα και αποφασίσαμε να το κάνουμε με αυτόν τον τρόπο. Οι οραματιστές δεν είχαν ασφαλή χρόνο να προσευχηθούν. Κάθε τόσο κάποιος τους αναζητούσε είτε στο σκευοφυλάκιο, είτε στο σπίτι μας είτε στα σπίτια τους και εξαιτίας αυτής της κατάστασης κινδύνευαν για την πνευματική τους ζωή. Αν δεν σας παρακαλώ, μην σας πειράζει να ψάξετε. Λέω πολλές φορές ότι ο Ιούδας κοίταξε όλα όσα έκανε ο Ιησούς και άκουσε όλα τα πράγματα.