Εμφανίσεις: αυτό που είπε η Παναγία στην Ida Peerdeman για ολόκληρο τον κόσμο

Μεταξύ 25 Μαρτίου 1945 και 31 Μαΐου 1959, η κυρία Ida Peerdeman από το Άμστερνταμ έλαβε πενήντα έξι μυστικιστικά οράματα της Παναγίας. Η Ida Peerdeman (γεν. 1905) ήταν μια πολύ απλή και συνηθισμένη γυναίκα που έμενε σε ένα διαμέρισμα με την αδερφή της και δούλευε σε ένα γραφείο ως υπάλληλος.

Στις 25 Μαρτίου 1945 έκανε την πρώτη της εμφάνιση. Ο πνευματικός της οδηγός ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Δομινικανός πατέρας Φρέμπε, ο οποίος ήταν και αυτός μάρτυρας αυτής της οπτασίας στο σπίτι του μάντη. Οι εμφανίσεις στο Άμστερνταμ μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: Οι τέσσερις πρώτες εμφανίσεις – Αυτές αποτελούν μια εισαγωγική βάση σε όλα τα μηνύματα επειδή περιέχουν ήδη όλα τα πιο σημαντικά θέματα εκ των προτέρων. Οι πρώτες είκοσι τρεις εμφανίσεις σχηματίζουν ένα ενιαίο μήνυμα, στη συνέχεια από τις 16 Νοεμβρίου 1950 η γλώσσα αλλάζει για να γίνει πολύ πιο δογματική. Οι εμφανίσεις της Παναγίας στην Ida έγιναν σχεδόν όλες στο σπίτι του οραματιστή στο Άμστερνταμ, μόνο λίγες στη γερμανική γη και στην εκκλησία του San Tommaso στο Άμστερνταμ. Κάθε μήνυμα μεταδιδόταν από τη Madonna στον μάντη αργά, συχνά με μεγάλα διαστήματα. Το 1953 η Κυρία εξηγεί στο όργανό της στη Γη, τη μάντη Ida, ότι τα μηνύματα δεν είναι αφιερωμένα σε μια χώρα αλλά σε όλους τους λαούς και ζητά να αποκαλυφθούν. Η Míriam, ή Mary, με αυτές τις οπτασίες επέστησε την προσοχή στα πιο σημαντικά από τα Μαριανά δόγματα των πρόσφατων χρόνων, δηλαδή ότι θέλει να είναι «Coredemptrix, Mediatrix και Advocate», τρεις σκέψεις σε μια ενιαία εκδήλωση.

Στο πρώτο μέρος όλων των μηνυμάτων, η Κυρία θέλει να αναδείξει την εικόνα της, την προσευχή της και την παγκόσμια δράση της. Παρακινεί την εμφάνισή του και μας προστατεύει από καταστροφές και πολέμους. Μπροστά στο κακό πνεύμα, φορέα των ψευδοπροφητών, θα έρθει το Άγιο Πνεύμα. Αν ο κόσμος έχει εγκαταλείψει τον Σταυρό, εύχεται η Κυρία. να φυτευτεί στο κέντρο του κόσμου.

Η πρώτη εμφάνιση έγινε στις 25 Μαρτίου 1945: «Στα αριστερά μου βλέπω από πάνω μια γυναικεία φιγούρα με μακρύ λευκό φόρεμα. Μου φαίνεται ότι η φιγούρα είναι αυτή των SS. Παρθένα; Μου λέει, δείχνοντάς μου τα δάχτυλά της, ότι τρία σημαίνει Μάρτιος, τέσσερα είναι Απρίλιος και πέντε σημαίνει Μάιος (λέγοντας αυτό, μου δείχνει πρώτα τρία δάχτυλα, μετά πάλι τέσσερα και πέντε). Αμέσως μετά η Παναγία δείχνει το κομποσκοίνι και λέει ότι με αυτό πρέπει κανείς να επιμείνει στην προσευχή. Βλέπω επίσης μεγάλο αριθμό στρατιωτών, πολλούς από αυτούς συμμάχους, και μου τους δείχνει η Παναγία. Έπειτα παίρνει τον σταυρό του ροζάριο και δείχνει τον Χριστό. Μου δείχνει ξανά τους στρατιώτες και λέει ότι δεν θα αργήσουν να επιστρέψουν στο σπίτι. Η Παναγία λοιπόν προστατεύει αυτούς τους στρατιώτες». Όταν ρωτήθηκε αν ήταν η Παναγία, ο Πέερντεμαν λαμβάνει την εξής απάντηση: «Θα με πουν Κυρία, Μητέρα». Μετά από αυτή την απάντηση, η οραματίστρια τοποθετείται μπροστά σε έναν σταυρό που πρέπει να σηκώσει: τον σηκώνει πολύ αργά και αποδεικνύει ότι είναι βαρύς. Ξαφνικά όλα εξαφανίζονται. Η Ida παραμένει πεπεισμένη, από αυτή τη μυστικιστική εμπειρία, ότι πρέπει να αφιερώσει τη μελλοντική της ζωή στην υπηρεσία των μηνυμάτων της «Κυρίας όλων των λαών».

Στις 21 Απριλίου 1945 η Ida αισθάνεται ότι βρίσκεται σε μια εκκλησία και βλέπει την εικόνα της κυρίας που περιβάλλεται από λουλούδια. Χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται μπροστά της γονατιστοί. Τότε λέει: «Θα διατηρήσεις την ειρήνη αν πιστέψεις σε Αυτόν». Τελικά ο μάντης βλέπει μια μεγάλη πομπή να περνάει, είναι η πομπή του θαύματος του Άμστερνταμ.

Με την τρίτη οπτασία η Ίδα βλέπει την Παναγία να προσεύχεται στην ανθρωπότητα και τον ίδιο τον μάντη για την άσκηση εξιλαστήριων πρακτικών, ένας μακρύς και δύσκολος δρόμος ανοίγεται στους πρόθυμους.

Η τέταρτη εμφάνιση λαμβάνει χώρα στις 29 Αυγούστου 1945. Η Ida νιώθει μια μεγάλη θλίψη στο χέρι της. η Κυρία της λέει ότι αυτό το συναίσθημα της λύπης θα το ακολουθήσει η χαρά. Ο μάντης βλέπει ακτίνες φωτός, μεγάλα κτίρια και πολλές εκκλησίες. Η Κυρία προσθέτει ότι όλα αυτά πρέπει να γίνουν μια μεγάλη θρησκευτική κοινότητα. Η Ida γράφει: «Το χέρι μου πονάει τρομερά. Καταιγίδες έρχονται σε αυτές τις εκκλησίες. Η Παναγία μου δείχνει τρεις παπάδες. Επάνω αριστερά είναι ο Πάπας Πίος Χ, στα δεξιά ένας νέος Πάπας. Τα SS. Η Virgin μου λέει ότι αυτοί οι πάπες είναι οι αγωνιστές, πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν ακόμα στην Εκκλησία και ότι πάνω απ' όλα θα πρέπει να αλλάξει η συγκρότηση των εκκλησιαστικών. Μετά βλέπω να περνούν σειρές νεαρών εκκλησιαστικών, τέλος βλέπω ένα περιστέρι να πετάει».

Η πρώτη ομάδα εμφανίσεων – Αυτές οι τέσσερις εμφανίσεις ολοκληρώνουν το εισαγωγικό μέρος των μηνυμάτων, είναι μέρος των πρώτων είκοσι τριών που, σύμφωνα με τους ειδικούς, αποτελούν το ενιαίο μήνυμα που αναφέραμε παραπάνω. Η πέμπτη εμφάνιση περιλαμβάνει ένα μεγάλο όραμα όλων των λαών και μερικά σύμβολα σημαντικής σημασίας. Τότε η κυρία με τα λευκά παίρνει τον μάντη από το χέρι (το χέρι που πονάει έντονα) και την οδηγεί σε ένα είδος υπέροχου κήπου (Παράδεισος) και της λέει: «Αυτή είναι δικαιοσύνη και πρέπει να τη βρούμε, αλλιώς ο κόσμος θα είναι χάθηκε ξανά». Η Ida Peerdeman βλέπει το Βατικανό, τον Πάπα, πολλά μοναστήρια και εκκλησιαστικούς και ακούει μια φωνή να υψώνεται: «Μια νέα εκπαίδευση πιο κατάλληλη για την εποχή και την κοινωνική». Σε αυτό το σημείο η μάντρα βλέπει ένα μαύρο περιστέρι να πετά πάνω από την Εκκλησία (το παλιό πνεύμα) και αμέσως μετά βλέπει μόνο ένα λευκό (το παλιό πνεύμα που μεταμορφώνει το νέο). Τότε βλέπει τη λέξη «Εγκυκλίους» γραμμένη στον αέρα και ακούει την Κυρία να λέει με θλιμμένη φωνή: «Αυτός είναι ο καλός τρόπος, αλλά δεν γίνονται πράξη». Στη συνέχεια, ο μάντης βλέπει μια λευκή και αστραφτερή φιγούρα να σέρνει έναν μεγάλο σταυρό στο έδαφος: «Βλέπω σβάστικες να πέφτουν και μετά να εξαφανίζονται αστέρια. Τώρα βλέπω την υδρόγειο σφαίρα μπροστά μου και η Κυρία, βάζοντας το πόδι της, λέει: «Έβαλα το πόδι μου στον κόσμο. Θα τους βοηθήσω, θα πρέπει να με ακούσουν».

Από την έκτη έως την εικοστή τρίτη οπτασία, οι σκληροί αγώνες για τον θρίαμβο της αλήθειας, της δικαιοσύνης και της αγάπης για τον πλησίον εκτίθενται με μεγάλη λεπτομέρεια από τη Μαντόνα. Η δεύτερη ομάδα εμφανίσεων – Από την εικοστή τέταρτη οπτασία η Ίντα λέει: «Βλέπω την Κυρία να κρατιέται στην επίγεια σφαίρα. Πίσω της φαίνεται ένας μεγάλος σταυρός και μια κορδέλα με τις λέξεις "Η Κυρία όλων των Εθνών"». Σε αυτή την οπτασία η Παναγία μιλάει ιδιαίτερα για τη Γερμανία και για την ανάγκη να προκληθεί μεγάλη δράση μεταξύ των Καθολικών αυτής της χώρας για την ανάπτυξη ενός νέου ευαγγελισμού υπό την προστασία του ουρανού.

Στην οπτασία της 11ης Φεβρουαρίου 1951 (η εικοστή έβδομη) η Μαρία Σ.Σ. δείχνει τον εαυτό της ως «Μητέρα όλων των λαών» με πολύ καθαρό πρίσμα. Στο μήνυμά του λέει ότι οι κάτοικοι όλων των χωρών της Γης πρέπει να θεωρούν τους εαυτούς τους μια ενιαία ενότητα γύρω από τον ένα Σταυρό. Στην επακόλουθη εμφάνιση, η Παναγία εμπιστεύεται το έργο στην Ίδη, τη μάντη, να ζωγραφίσει την εικόνα της στην υδρόγειο και να διαδώσει την προσευχή της Παναγίας όλων των λαών με την εικόνα της στον πίνακα. Στην τριακοστή οπτασία η Μαρία Σ.Σ. αφήνει ένα νέο και τελευταίο δόγμα που θα αποτελέσει αντικείμενο πολλών διαφωνιών: «Υπαγγελματίας και Εισαγγελέας της γαλήνης σε όλους τους λαούς, αγκαλιασμένος από τον σταυρό του Υιού». Αυτό θα ήταν το απόλυτο δόγμα των Μαριανών.

Στις άλλες εμφανίσεις η Κυρία όλων των λαών αναλαμβάνει να καταστήσει σαφή τη δράση του Coredemptrix και Advocate, το θείο παγκόσμιο σχέδιο και τον εξαγνισμό της Γης και των ανθρώπων. Συχνά απευθύνεται στον πάπα και στους θεολόγους.

Στην πεντηκοστή τέταρτη οπτασία, αυτή της 18/19 Φεβρουαρίου, η Coredemptrix, Mediatrix και Advocate, Κυρία όλων των λαών, ανακοινώνει ότι σύντομα θα οδηγήσει τον Πάπα Πίο XII στο θάνατό του. Στις 31 Μαΐου 1959, η τελευταία οπτασία (η πεντηκοστή έκτη): η Κυρία εμφανίζεται από πάνω σε όλο της το μεγαλείο, σαν να βγήκε από δάκρυ στον ουρανό. Είναι πιο λαμπερός από το συνηθισμένο και με ουράνια και ένδοξη όψη, φοράει στο κεφάλι του ένα φωτεινό στεφάνι. Στη συνέχεια, κάτω από αυτή τη λαμπρή εικόνα, η Ida βλέπει ένα κομμάτι καταγάλανου ουρανού και ακόμα κάτω από το πάνω μέρος της υδρογείου, όλο μαύρο. Τότε η Κυρία κουνάει το δάχτυλό της και κουνάει το κεφάλι της σε ένδειξη αποδοκιμασίας και προτρέποντας τον μάντη λέει: «Κάνε μετάνοια». Από εκείνη τη σκοτεινή και μαύρη υδρόγειο αναδύονται πολλά κεφάλια ανθρώπων κάθε είδους. Η οραματίστρια βλέπει αυτούς τους ανθρώπους να ανεβαίνουν στην επιφάνεια του ημισφαιρίου, βλέπει πλάσματα πολλών διαφορετικών φυλών και ανθρώπινων τύπων. Η Κυρία, κοιτάζοντας τον μάντη, απλώνει τα χέρια της σε εκείνους τους άνδρες με μια χειρονομία ευλογίας, τώρα δεν έχει πια τόσο θλιμμένο πρόσωπο και λέει: «Διορθώστε τα λάθη σας». Ξαφνικά η Κυρία εξαφανίζεται και στη θέση της ο μάντης βλέπει μια γιγαντιαία γκοφρέτα με ένα δισκοπότηρο. Το δισκοπότηρο είναι από υπέροχο χρυσό και από αυτό ρέουν πυκνά ρεύματα αίματος: το αίμα ρέει στη Γη και απλώνεται σε όλη την υδρόγειο. Ξαφνικά ολόκληρη η Γη μεταμορφώνεται σε μια ενιαία λαμπερή και φωτεινή αγία γκοφρέτα από την οποία αναδύεται μια μορφή φωτός που αιωρείται στον αέρα και λέει: «Όποιος με τρώει και πίνει έχει αιώνια ζωή και λαμβάνει το αληθινό Πνεύμα». Όλα όσα είχε ανακοινώσει η Παναγία σε αυτές τις εμφανίσεις έγιναν πραγματικότητα τα επόμενα είκοσι πέντε χρόνια.

Ευχαριστιακές Εμπειρίες – Οι λεγόμενες «Ευχαριστιακές Εμπειρίες» είναι η συνέχεια των μηνυμάτων της Παναγίας όλων των λαών. Αυτές οι εμπειρίες ξεκινούν στις 17 Ιουλίου 1958 και διαρκούν μέχρι πρόσφατα. Αναλύουν τη σημερινή εποχή και αποτελούν πρόσκληση προβληματισμού για τους ιθύνοντες. Ανακοινώνουν επίσης τη βεβαιότητα ότι η κρίση της Εκκλησίας θα ξεπεραστεί πλήρως με την αποφασιστική βοήθεια της Παναγίας όλων των λαών. Συνήθως αυτές οι εμπειρίες συνέβαιναν ενώ η οραματίστρια Ida Peerdeman κοινωνούσε: η γκοφρέτα έγινε σαν να ζούσε και λάμβανε σύντομα μηνύματα από τον Χριστό. Αυτά τα μηνύματα έδειχναν τα ελαττώματα και τους κινδύνους που αντιμετώπιζε η Β' Σύνοδος του Βατικανού με την αποδοχή και την εύκολη διείσδυση των ψευδών δογμάτων του εκσυγχρονισμού. «Το θείο Δόγμα και οι Νόμοι ισχύουν σε όλους τους αιώνες και είναι καινούργια σε κάθε εποχή», έτσι εκφράστηκε τότε η Παναγία μας. Με αυτά τα μηνύματα η Κυρία προσπάθησε να ισιώσει τις πιθανές παρεκκλίσεις με κατάλληλες ενδείξεις. Ενώ στην Turzovka (πρβλ. 1958) ή στο Eisenberg (βλ. 1955, 1984) το κεντρικό σημείο φαίνεται να είναι η αποκαλυπτική προοπτική (όπως στο La Salette και στη Fatima), καλώντας όλους τους πιστούς σε μια άμεση μεταστροφή για να αποφευχθεί η τελική καταστροφή. Αυτά τα μηνύματα και οι «Ευχαριστιακές Εμπειρίες» συγκλίνουν σε ένα κεντρικό σημείο: Η ανησυχία και οι προτροπές της Παναγίας να καθοδηγήσει τους ηγέτες της Εκκλησίας να μην κάνουν ψεύτικα βήματα στο δρόμο του ευαγγελισμού και του εκσυγχρονισμού. επίσης απευθύνεται και προτρέπει τους πιστούς και τους ανθρώπους καλής θέλησης όλων των φυλών και όλων των λαών να ενωθούν γύρω από τον ένα Σταυρό και τη μία Μητέρα για να επιτύχουν τη σωτηρία του κόσμου, την απελευθέρωσή του από τη δύναμη του κακού προς τιμή και δόξα του Θεού και του αγιασμός όλων των ανθρώπων. «Εκκλησία και λαός χωρίς μητέρα είναι σώμα χωρίς ψυχή».

Την 1η Ιουλίου 1951, ο Επίσκοπος του Χάρλεμ/Άμστερνταμ, κ. Huibers, έδωσε τον αυθόρμητο για τη διάδοση της προσευχής της Κυρίας όλων των Εθνών. Επίσης, συναίνεσε στον ιδιωτικό σεβασμό της Μαρίας ως Μητέρας και Κυρίας όλων των Εθνών και δημοσιοποίησε τα γραπτά σχετικά με τις εμφανίσεις. Η δημόσια προσκύνηση της Παναγίας υπό τον τίτλο της «Κυρίας όλων των Εθνών» εγκρίθηκε στις 31 Μαΐου 1996 από τον Mons. Henrik Bomers και τον τότε Βοηθό Επίσκοπο Mons Jozef M. Punt.

Στις 31 Μαΐου 2002, ο επίσκοπος Josef M. Punt εξέδωσε μια επίσημη δήλωση στην οποία αναγνώριζε την υπερφυσική φύση των εμφανίσεων της Παναγίας μας με τον τίτλο της Κυρίας όλων των Εθνών, εγκρίνοντας έτσι επίσημα τις εμφανίσεις. Ήδη από το πρώτο μήνυμα, στις 25 Μαρτίου 1945, η Παναγία μιλάει για την προσευχή της, σαν να ήταν πλέον γνωστή: «Η προσευχή πρέπει να αποκαλυφθεί». Στην πραγματικότητα, το αποκάλυψε μόλις έξι χρόνια αργότερα, ενώ ο μάντης βρισκόταν στη Γερμανία:

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Πατέρα, στείλε τώρα το Πνεύμα σου στη γη.

Ας κατοικήσει το Άγιο Πνεύμα στις καρδιές όλων των λαών, ώστε να προστατεύονται από τη διαφθορά, τις συμφορές και τον πόλεμο. Είθε η Κυρία όλων των Εθνών, που κάποτε ήταν η Μαρία, να είναι η Συνήγορός μας. Αμήν.