Ποιος ήταν πραγματικά η Γέννηση;

Μεγαλώνοντας, τα αδέρφια μου κι εγώ τακτοποιούσαμε εναλλάξ τις φιγούρες στο μεγάλο νηπιαγωγείο των γονιών μου. Μου άρεσε να δείχνω τους τρεις σοφούς να περπατούν με πομπή προς τη φάτνη, δείχνοντάς τους στο ταξίδι τους ακολουθώντας το αστέρι της Βηθλεέμ.

Τα αδέρφια μου ασχολούνταν περισσότερο με το να στριμώξουν τους τρεις μάγους, τους βοσκούς, τον άγγελο και τα διάφορα ζώα της φάρμας σε έναν στενό κύκλο γύρω από τη φάτνη, όλοι Εβραίοι και άχνα στο μωρό Ιησού. Έβαλα το πόδι μου κάτω ένα χρόνο, όμως , όταν ο αδερφός μου προσπάθησε να προσθέσει ένα παιχνίδι ελέφαντα στο πλήθος. Η Γραφή, τελικά, δεν λέει τίποτα για τα παχύδερμα.

Ωστόσο, η παρόρμησή μου προς την κυριολεξία μπορεί να ήταν λίγο άστοχη. Αποδεικνύεται ότι οι Γραφές δεν λένε πολλά ούτε για τις φιγούρες της γέννησης που θεωρούμε δεδομένες. Ακόμα κι αν το μωρό Ιησούς ήταν ξαπλωμένο σε μια φάτνη μπορεί να ερμηνευτεί.

Υπάρχουν δύο ιστορίες για τη γέννηση του Ιησού, που βρίσκονται στα ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά. Στην ιστορία του Ματθαίου, η Μαρία και ο Ιωσήφ ζουν ήδη στη Βηθλεέμ, επομένως δεν χρειάζεται να καταφύγουν σε έναν στάβλο. Μερικοί σοφοί (οι Γραφές δεν λένε ποτέ ότι είναι τρεις από αυτούς, ωστόσο) ακολουθούν ένα αστέρι στην Ιερουσαλήμ, όπου μπαίνουν στο σπίτι της Μαρίας και του Ιωσήφ (Ματθ. 2:11). Προειδοποιούν την οικογένεια για το σχέδιο του βασιλιά Ηρώδη να σκοτώσει το μωρό Ιησού και η οικογένεια φεύγει στην Αίγυπτο. Αργότερα επιστρέφουν και στήνουν μαγαζιά στη Ναζαρέτ, χωρίς να επιστρέψουν ποτέ στο σπίτι τους στη Βηθλεέμ (Ματθ. 2:23).

Στην εκδοχή του Λουκά οι σοφοί δεν φαίνονται πουθενά. Αντίθετα, οι βοσκοί είναι οι πρώτοι που ακούν τα καλά νέα της γέννησης του σωτήρα. Σε αυτό το ευαγγέλιο, η Μαρία και ο Ιωσήφ ζουν ήδη στη Ναζαρέτ, αλλά πρέπει να επιστρέψουν στη Βηθλεέμ για μια απογραφή. αυτό είναι που γέμισε τα πανδοχεία και έκανε απαραίτητο το έργο της Μαρίας σε στάβλο (Λουκάς 2:7). Μετά την απογραφή, μένει να υποθέσουμε ότι η οικογένεια επέστρεψε ειρηνικά στη Ναζαρέτ χωρίς παρατεταμένη παράκαμψη στην Αίγυπτο.

Μερικές από τις διαφορές μεταξύ των δύο ευαγγελίων οφείλονται στους διαφορετικούς σκοπούς τους. Με τη φυγή του Ηρώδη στην Αίγυπτο και τη δολοφονία των αθώων, ο συγγραφέας του Ματθαίου απεικονίζει τον Ιησού ως τον επόμενο Μωυσή και περιγράφει πώς το βρέφος Ιησούς εκπληρώνει πολλές συγκεκριμένες προφητείες από την Εβραϊκή Βίβλο.

Ο συγγραφέας του Λουκά, από την άλλη πλευρά, τοποθετεί τον Ιησού ως πρόκληση στον Ρωμαίο αυτοκράτορα, του οποίου οι τίτλοι περιλαμβάνουν «Υιός του Θεού» και «Σωτήρας». Το μήνυμα του αγγέλου προς τους ποιμένες διακηρύσσει ότι εδώ είναι ένας σωτήρας που θα φέρει τη σωτηρία όχι μέσω της πολιτικής εξουσίας και της κυριαρχίας, αλλά μέσω μιας ριζικής ανάμειξης της κοινωνικής τάξης, αυτός που θα σηκώσει τους ταπεινούς και θα ταΐσει τους πεινασμένους (Λουκάς 1:46 –55).

Ενώ οι διαφορές μεταξύ των δύο ευαγγελίων μπορεί να φαίνονται σημαντικές, το σημαντικό στοιχείο βρίσκεται στο τι έχουν τα δύο κοινά και όχι στο πώς διαφέρουν. Και οι δύο αφηγήσεις της παιδικής ηλικίας περιγράφουν μια θαυματουργή γέννηση πολύ σημαντική για να τη στερήσουμε. Οι φιγούρες γύρω από τον Ιησού, είτε θεϊκοί άγγελοι είτε ανθρώπινοι μάγοι είτε βοσκοί, δεν χάνουν χρόνο για να διαδώσουν τα καλά νέα της γέννησής του