Τι είναι κάτω από όλες τις επικρίσεις του Πάπα Φραγκίσκου;

Τα σχίσματα και οι φήμες για σχίσματα ταράχθηκαν στα τέλη του καλοκαιριού καθώς άρχισαν οι προετοιμασίες στη Ρώμη για τη Σύνοδο των Επισκόπων για την περιοχή του Παναμαζονίου, τουλάχιστον μεταξύ των ανθρώπων που κατανοούν το λεγόμενο Καθολικό Twitter. Σε αυτήν την κατά καιρούς στοιχειωμένη πλατφόρμα, ανακοινώσεις από πλήθη Penny Henny 240 χαρακτήρων σε όλες τις γωνιές των διάφορων πολιτιστικών συγκροτημάτων της εκκλησίας επιβάρυναν τα τελευταία νέα για την εσωτερική κατάρρευση της εκκλησίας.

Οι αυτόνομοι φρουροί της εκκλησιαστικής ορθοδοξίας ανησυχούσαν για τους σχισματικούς που αντιλήφθηκαν μεταξύ των οπαδών του «συνοδικού μονοπατιού» της Γερμανίας ή σε μια τελετή δενδροφύτευσης που άνοιγε τη σύνοδο στη Ρώμη. Αυτός ο όχλος με τη σειρά του έγινε στόχος αυτοαποκαλούμενων προοδευτικών στην εκκλησία, με χαρά να επισημάνουν την υποκρισία μεταξύ των καθολικών συναδέλφων που κατά τη διάρκεια των προηγούμενων παπισμών είχαν λίγη υπομονή για τους επικριτές των «τους» παπών.

Εξετάζοντας όλα τα δυσάρεστα, μπορεί κανείς μόνο να αναρωτηθεί τι θα έκανε ένας ξένος με αυτούς τους Χριστιανούς, οι οποίοι, σύμφωνα με τις πρώτες αναφορές, είναι γνωστοί από την αγάπη τους ο ένας για τον άλλον.

Πρώτον, μια ανάσα βαθύ καθαρισμού - αν δεν είναι πολύ γιόγκικη άσκηση - και μια απαλή υπενθύμιση: Μην μπερδεύετε την εκκλησία με τις στρεβλωμένες σκέψεις της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα hotspots του ιδεολογικού πολέμου στο Διαδίκτυο δεν είναι εκεί όπου τα περισσότερα καθολικά στασίδια βρίσκουν μια αντανάκλαση του εαυτού τους, των εμπειριών τους ή των ανησυχιών τους. Το καθολικό Twitter, δόξα τω Θεώ, δεν είναι η Καθολική Εκκλησία.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επίκαιρα και σημαντικά θεολογικά και εκκλησιαστικά θέματα προς συζήτηση για το μέλλον της εκκλησίας. Αξίζει όμως να ρωτήσουμε τι βρίσκεται πέρα ​​από –ή κάτω από– τη σύγκρουση στην επιφάνεια.

Μερικές από τις πιο επικριτικές φωνές του Πάπα Φραγκίσκου είναι πρόθυμοι να εμβαθύνουν σε ζητήματα που σχετίζονται με την ιερατική αγαμία, την κοινωνία των ζευγαριών που επιδιώκουν να απεγκλωβιστούν από τις «ακανόνιστες» ενώσεις και την προσέγγιση της εκκλησίας στις περιθωριοποιημένες κοινότητες της, τόσο μεταξύ ιθαγενών χωριών κατά μήκος του Αμαζονίου ή LGBT γειτονιές σε μεγάλες δυτικές πόλεις.

Ο Πάπας αναγνώρισε τέτοιες φωνές, που προέκυψαν ιδίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ως εκφράσεις σχισματικού καυγά που δεν θα τον αποθάρρυνε.

Πίσω από αυτές τις φωνές κρύβονται Καθολικοί με συμπαθητικές ανησυχίες και, ειλικρινά, πολλά χρήματα για να πετάξουν σε σύγχρονες πλατφόρμες επικοινωνίας που κρατούν την κριτική του Φραγκίσκου σταθερή και έντονη. Αυτοί οι επικριτές προκύπτουν από έναν δεσμό εξουσίας που έχει βρει λόγους να ανησυχεί για τον Φραγκίσκο από την αρχή της παπικής του εξουσίας. Προτού εναντιωθεί στην ανοχή του στον πολιτισμό των ιθαγενών και στην ένταξη των διαζευγμένων στην κοινωνία, τα άτομα σε αυτό το δίκτυο ανησυχούσαν πιο ξεκάθαρα για τη λεγόμενη πολιτική του.

Η κριτική του Φραγκίσκου για μια παγκόσμια κουλτούρα άχρηστης ύλης που προσφέρει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στον βωμό των ελεύθερων αγορών και η έκκλησή του για τον τερματισμό της υπερκατανάλωσης ως πρακτική και πνευματική υποχρέωση έχουν ανησυχήσει τους φρουρούς και τους δικαιούχους του παγκόσμιου οικονομικού status quo.

Ο Πάπας Φραγκίσκος έχει ξεκινήσει μια μεταρρύθμιση της κουρίας και των δομών καταστολής εντός της Καθολικής Εκκλησίας, παρόλο που έχει ζητήσει επανεκτίμηση της παγκόσμιας οικονομικής τάξης και υπογράμμισε τη διαρκή αποτυχία εκπλήρωσης των υποχρεώσεών μας απέναντι στη δημιουργία. Αναζητήστε προσωπική και συστημική ανατροπή που αποδεικνύεται αφόρητη σε πολλούς σε θέσεις πλούτου και επιρροής.

Οφείλονται, λοιπόν, οι ζωηρές επικρίσεις του Φράνσις από την πραγματική ανησυχία για «σύγχυση» μεταξύ των ανθρώπων στα έδρανα ή στη διαχείριση χαρτοφυλακίου; Μάλλον λίγο και από τα δύο. Ακόμη και οι καλοπροαίρετοι πιστοί μπορεί να έχουν εύλογες ανησυχίες για την ορθοδοξία και έχουν το δικαίωμα να επενδύσουν, μερικές φορές σε μεγάλο βαθμό, σε μηνύματα που θέλουν να μεταφέρουν στη Ρώμη.

Αλλά και άλλοι λόγοι αξίζουν να εξερευνηθούν καθώς ρητορικές βόμβες μολότοφ πετιούνται στα οδοφράγματα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Για πολλούς, σε αυτή την ιδεολογική μάχη διακυβεύονται περισσότερα από likes και retweets.