Βασικές πεποιθήσεις και αρχές του Βουδισμού

Ο Βουδισμός είναι μια θρησκεία που βασίζεται στις διδασκαλίες του Siddhartha Gautama, ο οποίος γεννήθηκε τον XNUMXο αιώνα π.Χ. στο σημερινό Νεπάλ και τη Βόρεια Ινδία. Ονομάστηκε «ο Βούδας», που σημαίνει «ξυπνημένος», αφού βίωσε μια βαθιά συνειδητοποίηση της φύσης της ζωής, του θανάτου και της ύπαρξης. Στα αγγλικά ο Βούδας λέγεται ότι είναι φωτισμένος, αν και στα σανσκριτικά είναι "bodhi" ή "wakened".

Για το υπόλοιπο της ζωής του, ο Βούδας ταξίδευε και δίδασκε. Ωστόσο, δεν δίδαξε στους ανθρώπους τι είχε καταφέρει όταν φώτισε. Αντίθετα, δίδαξε στους ανθρώπους πώς να επιτύχουν φώτιση για τον εαυτό τους. Δίδαξε ότι η αφύπνιση έρχεται μέσω της άμεσης εμπειρίας σας, όχι μέσω των πεποιθήσεων και των δογμάτων.

Την εποχή του θανάτου του, ο Βουδισμός ήταν μια σχετικά μικρή αίρεση με μικρή επίδραση στην Ινδία. Όμως τον XNUMXο αιώνα π.Χ., ο αυτοκράτορας της Ινδίας έκανε τον Βουδισμό κρατική θρησκεία της χώρας.

Ο Βουδισμός στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε όλη την Ασία για να γίνει μια από τις κυρίαρχες θρησκείες της ηπείρου. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των Βουδιστών στον κόσμο σήμερα ποικίλλουν πολύ, εν μέρει επειδή πολλοί Ασιάτες τηρούν περισσότερες από μία θρησκείες και εν μέρει επειδή είναι δύσκολο να γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι ασκούν τον Βουδισμό σε κομμουνιστικά έθνη όπως η Κίνα. Η πιο κοινή εκτίμηση είναι 350 εκατομμύρια, καθιστώντας τον Βουδισμό την τέταρτη μεγαλύτερη από τις θρησκείες του κόσμου.

Ο Βουδισμός είναι σαφώς διαφορετικός από τις άλλες θρησκείες
Ο Βουδισμός είναι τόσο διαφορετικός από τις άλλες θρησκείες που μερικοί άνθρωποι αναρωτιούνται αν είναι θρησκεία. Για παράδειγμα, το επίκεντρο των περισσότερων θρησκειών είναι μία ή πολλές. Αλλά ο Βουδισμός δεν είναι θεϊστικός. Ο Βούδας δίδαξε ότι η πίστη στους θεούς δεν ήταν χρήσιμη για όσους επιζητούσαν να επιτύχουν τη φώτιση.

Οι περισσότερες θρησκείες ορίζονται από τις πεποιθήσεις τους. Αλλά στον Βουδισμό, το να πιστεύει κανείς απλώς σε δόγματα δεν είναι το ζητούμενο. Ο Βούδας είπε ότι τα δόγματα δεν πρέπει να γίνονται αποδεκτά μόνο και μόνο επειδή βρίσκονται στις γραφές ή διδάσκονται από ιερείς.

Αντί να διδάσκει πώς να απομνημονεύεις και να πιστεύεις δόγματα, ο Βούδας δίδαξε πώς να συνειδητοποιείς την αλήθεια μόνος σου. Η εστίαση του Βουδισμού είναι στην πράξη και όχι στην πίστη. Το κύριο περίγραμμα της βουδιστικής πρακτικής είναι το Οκταπλό Μονοπάτι.

Βασικές διδασκαλίες
Παρά την έμφαση που δίνει στην ελεύθερη έρευνα, ο Βουδισμός θα μπορούσε καλύτερα να γίνει κατανοητός ως πειθαρχία και ως απαιτητική πειθαρχία. Και ενώ οι βουδιστικές διδασκαλίες δεν πρέπει να γίνονται δεκτές με τυφλή πίστη, η κατανόηση του τι δίδαξε ο Βούδας είναι ένα σημαντικό μέρος αυτής της πειθαρχίας.

Το θεμέλιο του Βουδισμού είναι οι τέσσερις ευγενείς αλήθειες:

Η αλήθεια του πόνου («dukkha»)
Η αλήθεια της αιτίας του πόνου ("samudaya")
Η αλήθεια του τέλους του πόνου («nirhodha»)
Η αλήθεια του μονοπατιού που μας απαλλάσσει από τα βάσανα («μάγκα»)

Από μόνες τους, οι αλήθειες δεν φαίνονται και πολλές. Αλλά κάτω από τις αλήθειες υπάρχουν αμέτρητα στρώματα διδασκαλιών για τη φύση της ύπαρξης, τον εαυτό, τη ζωή και τον θάνατο, για να μην αναφέρουμε τον πόνο. Το θέμα δεν είναι απλώς να «πιστέψει» στις διδασκαλίες, αλλά να τις εξερευνήσει, να τις κατανοήσει και να τις δοκιμάσει με τη δική του εμπειρία. Είναι η διαδικασία εξερεύνησης, κατανόησης, επαλήθευσης και συνειδητοποίησης που ορίζει τον Βουδισμό.

Διαφορετικές σχολές του Βουδισμού
Πριν από περίπου 2000 χρόνια ο Βουδισμός χωρίστηκε σε δύο μεγάλες σχολές: τη Θεραβάδα και τη Μαχαγιάνα. Για αιώνες, η Theravada ήταν η κυρίαρχη μορφή του Βουδισμού στη Σρι Λάνκα, την Ταϊλάνδη, την Καμπότζη, τη Βιρμανία, (Μυανμάρ) και το Λάος. Η Μαχαγιάνα κυριαρχεί στην Κίνα, την Ιαπωνία, την Ταϊβάν, το Θιβέτ, το Νεπάλ, τη Μογγολία, την Κορέα και το Βιετνάμ. Τα τελευταία χρόνια, η Μαχαγιάνα έχει επίσης αποκτήσει πολλούς οπαδούς στην Ινδία. Η Μαχαγιάνα χωρίζεται περαιτέρω σε πολλά σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως η καθαρή γη και ο βουδισμός Theravada.

Ο βουδισμός Vajrayana, ο οποίος συνδέεται κυρίως με τον Θιβετιανό Βουδισμό, μερικές φορές περιγράφεται ως τρίτο μεγάλο σχολείο. Ωστόσο, όλα τα σχολεία Vajrayana είναι επίσης μέρος της Mahayana.

Οι δύο σχολές διαφέρουν κυρίως ως προς την κατανόησή τους για ένα δόγμα που ονομάζεται «anatman» ή «anatta». Σύμφωνα με αυτό το δόγμα, δεν υπάρχει «εγώ» με την έννοια ενός μόνιμου, αναπόσπαστου, αυτόνομου όντος μέσα σε μια ατομική ύπαρξη. Το Anatman είναι μια δυσνόητη διδασκαλία, αλλά η κατανόησή της είναι απαραίτητη για να κατανοήσουμε τον Βουδισμό.

Βασικά, ο Theravada πιστεύει ότι το anatman σημαίνει ότι το εγώ ή η προσωπικότητα ενός ατόμου είναι μια ψευδαίσθηση. Μόλις ελευθερωθεί από αυτή την αυταπάτη, το άτομο μπορεί να απολαύσει την ευδαιμονία του Νιρβάνα. Η Μαχαγιάνα σπρώχνει τον anatman παραπέρα. Στη Μαχαγιάνα, όλα τα φαινόμενα στερούνται εγγενούς ταυτότητας και αποκτούν ταυτότητα μόνο σε σχέση με άλλα φαινόμενα. Δεν υπάρχει ούτε πραγματικότητα ούτε μη πραγματικότητα, μόνο σχετικότητα. Η διδασκαλία της Μαχαγιάνα ονομάζεται «σουνιάτα» ή «κενότητα».

Σοφία, συμπόνια, ηθική
Λέγεται ότι η σοφία και η συμπόνια είναι τα δύο μάτια του Βουδισμού. Η σοφία, ιδιαίτερα στον Βουδισμό Μαχαγιάνα, αναφέρεται στην υλοποίηση του anatman ή του shunyata. Υπάρχουν δύο λέξεις που μεταφράζονται ως «συμπόνια»: metta και karuna. Το Metta είναι μια καλοσύνη προς όλα τα όντα, χωρίς διακρίσεις, η οποία είναι απαλλαγμένη από εγωιστική προσκόλληση. Το Karuna αναφέρεται στην ενεργό συμπάθεια και τη γλυκιά στοργή, την προθυμία να υπομείνουμε τον πόνο των άλλων και ίσως οίκτο. Όσοι έχουν τελειοποιήσει αυτές τις αρετές θα ανταποκριθούν σωστά σε όλες τις περιστάσεις, σύμφωνα με το βουδιστικό δόγμα.

Λανθασμένες αντιλήψεις για τον Βουδισμό
Υπάρχουν δύο πράγματα που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι γνωρίζουν για τον Βουδισμό: ότι οι Βουδιστές πιστεύουν στη μετενσάρκωση και ότι όλοι οι Βουδιστές είναι χορτοφάγοι. Αυτές οι δύο δηλώσεις, ωστόσο, δεν είναι αληθινές. Οι βουδιστικές διδασκαλίες για την αναγέννηση είναι σημαντικά διαφορετικές από αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι αποκαλούν «μετενσάρκωση». Και ενώ η χορτοφαγία ενθαρρύνεται, σε πολλές αιρέσεις θεωρείται προσωπική επιλογή και όχι απαίτηση.