Αφοσίωση στον Ιησού: Πώς ο Κύριος Τιμά τους Ιερείς

Πώς τιμά ο Κύριος τους ιερείς

Ακούστε λοιπόν, στρατοί και άγγελοί μου! Έχω επιλέξει ιερείς πάνω από αγγέλους και άλλους ανθρώπους και τους έχω δώσει τη δύναμη να αφιερώνουν το σώμα μου και να το αγγίζουν. Θα μπορούσα να είχα εμπιστευθεί μια τέτοια λειτουργία στους αγγέλους, αν ήθελα, αλλά αγαπώ τόσο πολύ τους ιερείς που τους ανέβασα σε τέτοια τιμή και τους όρισε να είναι παρόντες μπροστά μου, ταξινομημένοι σε επτά βαθμίδες. Έπρεπε να είναι υπομονετικοί σαν τα πρόβατα, σταθεροί σαν τοίχοι με σταθερά θεμέλια, γεμάτοι ζωή και γενναιόδωροι σαν στρατιώτες, σοφοί σαν τα φίδια, σεμνοί σαν παρθένες, αγνοί σαν άγγελοι, που εμψυχώνονται από μια διακαή αγάπη σαν νύφη που πλησιάζει στο γαμήλιο κρεβάτι. Τώρα, μοχθηρά απομακρύνθηκαν από μένα, είναι άγριοι σαν λύκοι που κλέβουν πρόβατα, ασυναγώνιστοι στην πείνα και την απληστία. Δεν τιμούν κανέναν και δεν ντρέπονται για κανέναν. Δεύτερον, είναι τόσο ευμετάβλητοι όσο οι πέτρες ενός τοίχου που καταρρέει, γιατί δεν εμπιστεύονται το θεμέλιο, δηλαδή τον Θεό τους, σαν να μην μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες τους ή να μην θέλει να τους ταΐσει και να τους συντηρήσει. Τρίτον, έχουν βυθιστεί και έχει τυλιχθεί στο σκοτάδι, όπως οι κλέφτες που περπατούν στην τύφλωση των κακών τους. Δεν έχουν τίποτε από το θάρρος των στρατιωτών που χρειάζονται για να πολεμήσουν για την τιμή και τη δόξα του Θεού, ούτε έχουν τη γενναιοδωρία που χρειάζεται για να κάνουν ηρωικές πράξεις. Τέταρτον, γίνονται τεμπέληδες σαν τα γαϊδούρια που κρατούν το κεφάλι τους σκυμμένο: ομοίως είναι ανόητοι και παράλογοι γιατί πάντα σκέφτονται τα εγκόσμια πράγματα, δεν στρέφουν το μυαλό τους στον παράδεισο και στα μελλοντικά. Πέμπτον, είναι αυθάδειες ως εταίρες: βαδίζουν μπροστά μου με αυθάδεια ρούχα και όλα τα μέλη τους εκφράζουν τον πόθο τους. Έκτον, είναι βρώμικα σαν το γήπεδο: όλοι όσοι τους πλησιάζουν είναι θαμποί και μουτζουρωμένοι. Έβδομο, είναι απεχθή… Μόνο ορισμένοι ιερείς με πλησιάζουν με προσποίηση, σαν να είναι προδότες, όμως εγώ, που είμαι Θεός και Κύριος όλων των πλασμάτων στον ουρανό όπως στη γη, πηγαίνω να τους συναντήσω. αφού ο ιερέας προφέρει τις λέξεις Αυτό είναι το σώμα μου στο θυσιαστήριο, μπροστά του είμαι αληθινός Θεός και αληθινός άνθρωπος. Σπεύδω στους λειτουργούς μου σαν ερωτευμένος γαμπρός, να βιώσω και να γευτώ μαζί τους τις ιερές απολαύσεις της θεότητάς μου. αλλά, δυστυχώς, δεν βρίσκω θέση στις καρδιές τους. Ακούστε ξανά, φίλοι μου, πόση αξιοπρέπεια προσφέρω στους ιερείς πάνω από αγγέλους και ανθρώπους: τους έδωσα τη δύναμη να κάνουν πέντε πράγματα: να δένουν και να λύνουν στη γη και στον ουρανό. Μεταμόρφωσε τους εχθρούς μου σε φίλους του Θεού και τους αμαρτωλούς δαίμονες σε ενάρετους αγγέλους. κήρυξε τον λόγο μου. Αγιάστε και αγιάστε το σώμα μου, κάτι που δεν μπορεί να κάνει κανένας άγγελος. άγγιξε το σώμα μου, κάτι που κανείς από εσάς δεν θα τολμούσε να κάνει». Βιβλίο IV, 133