Αφιέρωση στους Αγίους: Μητέρα Τερέζα, η δύναμη της προσευχής

Όταν η Μαρία επισκέφτηκε την Αγία Ελισάβετ, συνέβη ένα παράξενο: το αγέννητο παιδί πήδηξε από χαρά στην κοιλιά της μητέρας του. Είναι πραγματικά παράξενο που ο Θεός χρησιμοποίησε ένα αγέννητο παιδί για να καλωσορίσει τον γιο του που έγινε άνθρωπος για πρώτη φορά.

Τώρα η άμβλωση βασιλεύει παντού και το κατ' εικόνα Θεού παιδί πετιέται στα σκουπίδια. Ωστόσο, αυτό το παιδί, στην κοιλιά της μητέρας του, δημιουργήθηκε για τον ίδιο μεγάλο σκοπό όπως όλα τα ανθρώπινα όντα: να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Σήμερα που βρεθήκαμε εδώ μαζί, ας ευχαριστήσουμε πρώτα απ' όλα τους γονείς μας που μας ήθελαν, που μας έδωσαν αυτό το υπέροχο δώρο της ζωής και μαζί τη δυνατότητα να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε. Για το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας ζωής του ο Ιησούς συνέχισε να επαναλαμβάνει το ίδιο πράγμα: «Αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως σας αγαπά ο Θεός. Όπως ο Πατέρας με αγάπησε, εγώ αγάπησα εσάς. Αγαπάτε αλλήλους."

Κοιτάζοντας το σταυρό ξέρουμε σε ποιο βαθμό μας αγάπησε ο Θεός. Κοιτάζοντας τη σκηνή, ξέρουμε σε ποιο σημείο συνεχίζετε να μας αγαπάτε.

Αν θέλουμε να αγαπάμε και να μας αγαπούν, είναι πολύ σημαντικό να προσευχόμαστε. Ας μάθουμε να προσευχόμαστε. Διδάσκουμε τα παιδιά μας να προσεύχονται και προσευχόμαστε μαζί τους, αφού ο καρπός της προσευχής είναι η πίστη - "Πιστεύω" - και ο καρπός της πίστης είναι η αγάπη - "Αγαπώ" - και ο καρπός της αγάπης είναι η υπηρεσία - «Υπηρετώ» – και ο καρπός της υπηρεσίας είναι η ειρήνη. Από πού ξεκινά αυτή η αγάπη; Από πού ξεκινά αυτή η ειρήνη; Στην οικογένειά μας…

Ας προσευχόμαστε λοιπόν, ας προσευχόμαστε συνεχώς, αφού η προσευχή θα μας δώσει καθαρή καρδιά και μια καθαρή καρδιά θα μπορεί να δει το πρόσωπο του Θεού ακόμη και σε ένα αγέννητο παιδί. Η προσευχή είναι πραγματικά ένα δώρο από τον Θεό, καθώς μας δίνει τη χαρά της αγάπης, τη χαρά του να μοιραζόμαστε, τη χαρά να κρατάμε τις οικογένειές μας ενωμένες. Προσευχηθείτε και αφήστε τα παιδιά σας να προσευχηθούν μαζί σας. Νιώθω όλα τα τρομερά πράγματα που συμβαίνουν σήμερα. Πάντα λέω ότι αν μια μητέρα μπορεί να σκοτώσει το παιδί της, τότε δεν είναι περίεργο που οι άντρες σκοτώνονται μεταξύ τους. Ο Θεός λέει: «Ακόμα κι αν μια μάνα μπορούσε να ξεχάσει το παιδί της, εγώ δεν θα σε ξεχάσω. Σε έχω κρύψει στην παλάμη μου, είσαι πολύτιμος στα μάτια μου. Σ'αγαπώ".

Είναι ο ίδιος ο Θεός που μιλάει: «Σ’ αγαπώ».

Αν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι σημαίνει «εργασία προσευχής»! Αν μπορούσαμε να εμβαθύνουμε την πίστη μας! Η προσευχή δεν είναι απλή ενασχόληση και εκφορά λέξεων. Αν είχαμε πίστη σαν σπόρος μουστάρδας, θα μπορούσαμε να πούμε σε αυτό το πράγμα να κινείται και θα κινείται… Αν η καρδιά μας δεν είναι καθαρή, δεν μπορούμε να δούμε τον Ιησού στους άλλους.

Αν παραμελήσουμε την προσευχή και αν το κλαδί δεν μείνει ενωμένο με το αμπέλι, θα μαραθεί. Αυτή η ένωση του κλάδου με το αμπέλι είναι η προσευχή. Αν υπάρχει αυτή η σύνδεση, τότε υπάρχει αγάπη και χαρά. τότε μόνο εμείς θα είμαστε η ακτινοβολία της αγάπης του Θεού, η ελπίδα της αιώνιας ευτυχίας, η φλόγα της φλεγόμενης αγάπης. Γιατί; Επειδή είμαστε ένα με τον Ιησού. Εάν θέλετε ειλικρινά να μάθετε να προσεύχεστε, τηρήστε τη σιωπή.

Καθώς προετοιμάζεστε να θεραπεύσετε τους λεπρούς, ξεκινήστε την εργασία σας με προσευχή και χρησιμοποιήστε ιδιαίτερη καλοσύνη και συμπόνια για τον άρρωστο. Αυτό θα σας βοηθήσει να θυμάστε ότι αγγίζετε το Σώμα του Χριστού. Είναι πεινασμένος για αυτή την επαφή. Θα ήθελες να μην του το δώσεις;

Οι όρκοι μας δεν είναι τίποτα άλλο από τη λατρεία του Θεού.Αν είστε ειλικρινείς στις προσευχές σας, τότε οι όρκοι σας έχουν νόημα. αλλιώς δεν θα σημαίνουν τίποτα. Το να κάνεις όρκους είναι προσευχή, γιατί είναι μέρος της λατρείας του Θεού.Οι όρκοι είναι υποσχέσεις μεταξύ εσένα και μόνο του Θεού. Δεν υπάρχουν μεσάζοντες.

Όλα λαμβάνουν χώρα μεταξύ του Ιησού και σας.

Περάστε το χρόνο σας στην προσευχή. Εάν προσεύχεστε, θα έχετε πίστη, και εάν έχετε πίστη, φυσικά θα επιθυμείτε να υπηρετήσετε. Όσοι προσεύχονται μπορούν να έχουν μόνο πίστη και όταν υπάρχει πίστη θέλουν να τη μεταμορφώσουν σε πράξη.

Η πίστη που μεταμορφώνεται έτσι γίνεται χαρά γιατί μας προσφέρει την ευκαιρία να μεταφράσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό σε έργα.

Δηλαδή σημαίνει να συναντάς τον Χριστό και να τον υπηρετείς.

Χρειάζεται να προσεύχεστε με συγκεκριμένο τρόπο, γιατί στην εκκλησία μας το έργο είναι μόνο ο καρπός της προσευχής... είναι η αγάπη μας στην πράξη. Αν είσαι αληθινά ερωτευμένος με τον Χριστό, άσχετα με την ασημαντότητα του έργου, θα το κάνεις όσο καλύτερα μπορείς, θα το κάνεις με όλη σου την καρδιά. Εάν η δουλειά σας είναι ατημέλητη, η αγάπη σας για τον Θεό έχει επίσης μικρή σημασία. η δουλειά σου πρέπει να αποδεικνύει την αγάπη σου. Η προσευχή είναι πραγματικά μια ζωή ενώσεως, είναι το να είσαι ένα με τον Χριστό… Επομένως η προσευχή είναι τόσο απαραίτητη όσο ο αέρας, όσο το αίμα στο σώμα, όσο οτιδήποτε μας κρατά ζωντανούς, που μας κρατά ζωντανούς στη χάρη του Θεού.