Πρακτική αφοσίωση: κάθε μέρα αποκαλούμε τον Θεό «Πατέρα»

Θεός και Πατέρας όλων. Κάθε άνθρωπος, έστω και μόνο επειδή βγήκε από τα χέρια του Θεού, με την εικόνα του Θεού σκαλισμένη στο μέτωπό του, στην ψυχή και στην καρδιά του, προστατευμένο, εφοδιασμένο και τρεφόμενο κάθε μέρα, κάθε στιγμή, με πατρική αγάπη, πρέπει να αποκαλεί τον Θεό, Πατέρα. Όμως, κατά την τάξη της Χάριτος, εμείς οι Χριστιανοί, υιοθετημένα ή ευνοημένα παιδιά, αναγνωρίζουμε διπλά τον Θεό ως Πατέρα μας, επίσης επειδή θυσίασε τον Υιό Του για εμάς, μας συγχωρεί, μας αγαπά, θέλει να σωθούμε και να ευλογηθούμε με τον εαυτό Του.

Γλυκύτα αυτού του ονόματος. Δεν σας θυμίζει αστραπιαία τι είναι πιο τρυφερό, πιο γλυκό, πιο συγκινητικό στην καρδιά; Δεν σας θυμίζει έναν τεράστιο αριθμό πλεονεκτημάτων; Πατέρα, λέει ο φτωχός, και θυμάται την πρόνοια του Θεού. Πατέρας, λέει το ορφανό, και νιώθει ότι δεν είναι μόνος. Πατέρα, επικάλεσε τον άρρωστο, και η ελπίδα τον αναζωογονεί. Πατέρα, λέει κάθε
δυστυχής, και στον Θεό βλέπει τον Δίκαιο που θα τον ανταμείψει μια μέρα. Ω Πατέρα μου, πόσες φορές σε προσέβαλα!

Οφείλετε στον Θεό Πατέρα. Η καρδιά του ανθρώπου χρειάζεται έναν Θεό που ταπεινώνει τον εαυτό του σε αυτόν, συμμετέχει στις χαρές και τις λύπες του, που με αγαπά... Το όνομα του Πατέρα που ο Θεός μας βάζει στο στόμα μας είναι υπόσχεση ότι είναι πραγματικά τέτοιος για εμάς. Αλλά πάνω μας, παιδιά του Θεού, ζυγίζουμε διάφορα χρέη που μας υπενθύμισε η λέξη Πατέρας, δηλαδή το καθήκον να τον αγαπάμε, να τον τιμούμε, να τον υπακούουμε, να τον μιμούμαστε, να του υποτάσσουμε σε όλα. Να θυμάστε ότι.

ΠΡΑΚΤΙΚΗ. Θα είσαι άσωτος γιος με τον Θεό; Απαγγείλετε τρεις Πατέρες στην Καρδιά του Ιησού για να μην γίνετε ένα.