Θείο Έλεος: η σκέψη της Αγίας Φαυστίνας σήμερα 16 Αυγούστου

1. Αναπαράγετε το έλεος του Κυρίου. — Σήμερα ο Κύριος μου είπε: «Κόρη μου, κοίταξε την ελεήμονα καρδιά μου και αναπαράξε το έλεός Του στην καρδιά σου, ώστε εσύ που διακηρύττες το έλεός μου στον κόσμο, να το κάψεις εσύ για ψυχές».

2. Η εικόνα του ελεήμονος Σωτήρος. — «Μέσα από αυτήν την εικόνα θα δώσω αμέτρητες χάρες, αλλά είναι απαραίτητο να χρησιμεύσει και για να υπενθυμίσει τις πρακτικές ανάγκες του ελέους, γιατί η πίστη, ακόμη και πολύ δυνατή, δεν έχει καμία χρησιμότητα αν στερηθεί έργα».

3. Κυριακή του Θείου Ελέους. — «Η δεύτερη Κυριακή του Πάσχα είναι η ημέρα που προορίζεται για τη γιορτή που θέλω να γιορταστεί πανηγυρικά, αλλά εκείνη την ημέρα πρέπει να εμφανίζεται και έλεος στις πράξεις σας».

4. Πρέπει να δώσεις πολλά. — «Κόρη μου, επιθυμώ η καρδιά σου να έχει το πρότυπο της φιλεύσπλαχνης καρδιάς μου. Το έλεός μου πρέπει να ξεχειλίσει από σένα. Αφού έλαβες πολλά, δίνεις με τη σειρά σου πολλά και στους άλλους. Σκεφτείτε καλά αυτά τα λόγια μου και μην τα ξεχάσετε ποτέ.

5. Απορροφά τον Θεό. — Θέλω να ταυτιστώ με τον Ιησού για να δώσω τον εαυτό μου τέλεια σε άλλες ψυχές. Χωρίς αυτόν, δεν θα τολμούσα καν να πλησιάσω άλλες ψυχές, γνωρίζοντας καλά τι είμαι προσωπικά, αλλά απορροφώ τον Θεό για να μπορέσω να τον δώσω στους άλλους.

6. Οι τρεις βαθμοί του ελέους. — Κύριε, θέλεις να ασκήσω τους τρεις βαθμούς του ελέους, όπως με δίδαξες:
1) Το έργο του ελέους, οποιουδήποτε είδους, πνευματικό ή σωματικό.
2) Ο λόγος του ελέους, τον οποίο θα χρησιμοποιώ ειδικά όταν δεν θα μπορώ να λειτουργήσω.
3) Η προσευχή του ελέους, την οποία θα μπορώ πάντα να χρησιμοποιώ ακόμα και όταν χάνω την ευκαιρία να εργαστώ ή να μιλήσω: η προσευχή πάντα φτάνει ακόμα και εκεί που είναι αδύνατο να φτάσω με άλλο τρόπο.

7. Πήγε να κάνει καλό. — Ό,τι έκανε ο Ιησούς, το έκανε καλά, όπως είναι γραμμένο στο Ευαγγέλιο. Η εξωτερική του στάση ξεχείλιζε από καλοσύνη, το έλεος καθοδηγούσε τα βήματά του: έδειξε κατανόηση στους εχθρούς του, επιείκεια και ευγένεια σε όλους. έδωσε βοήθεια και παρηγοριά στους απόρους. Πρότεινα να αντικατοπτρίσω πιστά αυτά τα χαρακτηριστικά του Ιησού στον εαυτό μου, ακόμα κι αν αυτό μου κόστιζε πολύ: «Οι προσπάθειές σου είναι ευπρόσδεκτες, κόρη μου!».

8. Όταν συγχωρούμε. Μοιάζουμε περισσότερο με τον Θεό όταν συγχωρούμε τους γείτονές μας. Ο Θεός είναι αγάπη, καλοσύνη και έλεος. Ο Ιησούς μου είπε: «Κάθε ψυχή πρέπει να αντανακλά το έλεός μου μέσα της, ειδικά οι ψυχές που είναι αφοσιωμένες στη θρησκευτική ζωή. Η καρδιά μου είναι γεμάτη κατανόηση και έλεος προς όλους. Η καρδιά κάθε νύφης μου πρέπει να μοιάζει με τη δική μου. Το έλεος πρέπει να ρέει από την καρδιά της. αν δεν ήταν έτσι, δεν θα την αναγνώριζα ως γυναίκα μου ».

9. Χωρίς έλεος υπάρχει θλίψη. — Όταν ήμουν στο σπίτι για να προσέχω την άρρωστη μητέρα μου, συνάντησα πολλούς ανθρώπους γιατί όλοι ήθελαν να με δουν και να σταματήσουν και να συνομιλήσουν μαζί μου. Άκουγα τους πάντες. Μου είπαν τις λύπες τους. Συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει ευτυχισμένη καρδιά αν δεν αγαπά ειλικρινά τον Θεό και τους άλλους. Δεν με εξέπληξε λοιπόν που τόσοι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους, ακόμα κι αν δεν ήταν κακοί, ήταν λυπημένοι!

10. Αντικατάσταση της αγάπης. «Μια φορά, συμφώνησα να υποβληθώ στον τρομερό πειρασμό από τον οποίο βασανίστηκε ένας από τους μαθητές μας: τον πειρασμό να αυτοκτονήσει. Υπέφερε για μια εβδομάδα. Μετά από αυτές τις επτά ημέρες, ο Ιησούς της έδωσε τη χάρη του και, από εκείνη τη στιγμή, μπόρεσα κι εγώ να σταματήσω να υποφέρω. Ήταν ένα τρομερό μαρτύριο. Από τότε παίρνω συχνά πάνω μου τα βάσανα που ταλαιπωρούν τους μαθητές μας. Ο Ιησούς μου επιτρέπει, και μου το επιτρέπουν και οι εξομολογητές μου.