Θείο έλεος: τι είπε η Αγία Φαυστίνα για την προσευχή

4. Ενώπιον του Κυρίου. — Πριν ο Κύριος εκτεθεί σε λατρεία, δύο μοναχές ήταν γονατισμένες η μια δίπλα στην άλλη. Ήξερα ότι μόνο η προσευχή ενός από αυτούς μπορούσε να κινήσει τον ουρανό. Ήμουν χαρούμενος που υπήρχαν ψυχές τόσο αγαπητές στον Θεό εδώ κάτω.
Κάποτε άκουσα μέσα μου αυτά τα λόγια: «Αν δεν χαλινάριζες τα χέρια μου, θα κατέβαζα πολλές τιμωρίες στη γη. Ακόμα κι όταν το στόμα σου σιωπά, μου φωνάζεις με τόση δύναμη που όλος ο ουρανός συγκινείται. Δεν μπορώ να ξεφύγω από την προσευχή σου, γιατί δεν με κυνηγάς σαν μακρινό ον, αλλά με αναζητάς μέσα σου εκεί που πραγματικά βρίσκομαι».

5. Προσευχήσου. — Με την προσευχή μπορείς να αντιμετωπίσεις κάθε είδους αγώνα. Η ψυχή θα πρέπει να προσεύχεται σε οποιαδήποτε κατάσταση βρίσκεται. Η αγνή και όμορφη ψυχή πρέπει να προσεύχεται γιατί, διαφορετικά, θα χάσει την ομορφιά της. Η ψυχή που φιλοδοξεί την αγιότητα πρέπει να προσεύχεται, γιατί αλλιώς δεν θα της δοθεί. Η νεοπροσηλυτισμένη ψυχή πρέπει να προσευχηθεί αν δεν θέλει να υποτροπιάσει μοιραία. Η ψυχή βυθισμένη στις αμαρτίες πρέπει να προσευχηθεί για να βγει από αυτές. Δεν υπάρχει καμία ψυχή απαλλαγμένη από την προσευχή, γιατί μέσω της προσευχής κατεβαίνουν οι χάρες. Όταν προσευχόμαστε, πρέπει να χρησιμοποιούμε νοημοσύνη, θέληση και συναίσθημα.

6. Προσευχόταν με μεγαλύτερη ένταση. — Ένα βράδυ, μπαίνοντας στο παρεκκλήσι, άκουσα στην ψυχή μου αυτά τα λόγια: «Όταν μπήκε στην αγωνία του, ο Ιησούς προσευχήθηκε με μεγαλύτερη ένταση». Τότε ήξερα πόση επιμονή χρειάζεται στην προσευχή και πώς, μερικές φορές, η σωτηρία μας εξαρτάται ακριβώς από μια τέτοια κουραστική προσευχή. Για να επιμείνει στην προσευχή η ψυχή πρέπει να οπλιστεί με υπομονή και να ξεπεράσει με θάρρος τις εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες. Οι εσωτερικές δυσκολίες είναι η κούραση, η αποθάρρυνση, η ξηρασία, οι πειρασμοί. τα εξωτερικά προέρχονται όμως από λόγους ανθρώπινων σχέσεων.

7. Η μόνη ανακούφιση. — Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που θα έλεγα ότι η ψυχή δεν είναι πια ικανή να ασχοληθεί με τη γλώσσα των ανθρώπων. Όλα την κουράζουν, τίποτα δεν της δίνει ηρεμία. χρειάζεται απλώς να προσευχηθεί. Η ανακούφισή του έγκειται μόνο σε αυτό. Αν στραφεί στα πλάσματα, θα αποκτήσει μόνο μεγαλύτερο άγχος.

8. Μεσιτεία. — Ξέρω για πόσες ψυχές χρειάζονται προσευχή. Νιώθω ότι μεταμορφώνομαι σε προσευχή για να αποκτήσω θείο έλεος για κάθε ψυχή. Ιησού μου, σε καλωσορίζω στην καρδιά μου ως υπόσχεση ελέους για άλλες ψυχές. Ο Ιησούς με έκανε να καταλάβω πόσο εκτιμά μια τέτοια προσευχή. Η χαρά μου είναι μεγάλη βλέποντας ότι ο Θεός αγαπά με μοναδικό τρόπο αυτούς που αγαπάμε. Τώρα συνειδητοποιώ τι δύναμη έχει η μεσολαβητική προσευχή ενώπιον του Θεού.

9. Η προσευχή μου τη νύχτα. — Δεν μπορούσα να προσευχηθώ. Δεν μπορούσα να μείνω γονατιστή. Ωστόσο, έμεινα στο παρεκκλήσι μια ολόκληρη ώρα, ενώνοντας πνεύμα με εκείνες τις ψυχές που λατρεύουν τέλεια τον Θεό. Ξαφνικά είδα τον Ιησού, με κοίταξε με απερίγραπτη γλυκύτητα και είπε: «Η προσευχή σου, ακόμα κι έτσι, με ευχαριστεί πάρα πολύ».
Δεν μπορώ να κοιμηθώ άλλο το βράδυ γιατί ο πόνος δεν με αφήνει. Πνευματικά επισκέπτομαι όλες τις εκκλησίες και τα ξωκλήσια και λατρεύω τον Μακαριώτατο εκεί. Όταν επιστρέφω με σκέψεις στο παρεκκλήσι της μονής μας, προσεύχομαι για ορισμένους ιερείς, που κηρύττουν το έλεος του Θεού και διαδίδουν τη λατρεία του. Προσεύχομαι επίσης για τον Άγιο Πατέρα να επισπεύσει την καθιέρωση της εορτής του Ελεήμονος Σωτήρος. Τέλος, ικετεύω το έλεος του Θεού για τους αμαρτωλούς. Αυτή είναι τώρα η προσευχή μου τη νύχτα.