Είδα έναν άνδρα "σε δεύτερο γάμο" να κλαίει μετά τη λήψη της κοινωνίας

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια από πρώτο χέρι και επομένως αξιόπιστη και αληθινή εμπειρία της Πίστης. Μοιράζομαι συχνά μαζί σας προσευχές, αφιερώσεις, γραπτά από καρδιάς, πολλοί με ρωτούν αν είμαι ιερέας ή μάντης, αλλά στην πραγματικότητα είμαι απλά ένας blogger με εύκολη γραφή όχι επειδή είμαι καλός στα ιταλικά αλλά μόνο για τον απλό λόγο ότι όταν γράφω δεν υπαγορεύω το μυαλό αλλά την καρδιά. Λοιπόν αυτό που θα γράψω τώρα δεν είναι ψεύτικο, αλλά θέλω να σας μεταδώσω αυτή τη μαρτυρία για να καταλάβετε το αληθινό νόημα του Ευαγγελίου και του Ιησού Χριστού.

Στις 3 Οκτωβρίου 2019, με θέληση και επιλογή Θεού, παντρεύτηκα την τωρινή μου γυναίκα. Σύμφωνα με το τελετουργικό της Καθολικής Εκκλησίας, τέσσερις αγαπημένοι φίλοι ήταν μάρτυρες, συμπεριλαμβανομένης της κουνιάδας μου και του μεγαλύτερου αδελφού μου. Η θρησκευτική λειτουργία που μελετήθηκε στο TOP, όλα σύμφωνα με τις παραμέτρους που πρέπει να έχουν για έναν καλό καθολικό γάμο που δίνει περισσότερη σημασία στην ψυχή παρά στο σώμα και τις γιορτές. Ωστόσο, υπήρχε ένα πράγμα που λίγοι γνώριζαν και που ήταν αντίθετο με τους κανόνες της Εκκλησίας, ο αδερφός μου και η κουνιάδα μου ήταν σύζυγοι που είχαν συνάψει πολιτικό γάμο μόνο σε δεύτερο γάμο και επομένως σύμφωνα με την Εκκλησία είχαν χωρίσει ακόμα κι αν ο πρώτος γάμος του αδερφού μου είχε ακυρωθεί, ωστόσο, είχε παντρευτεί μια χωρισμένη γυναίκα για δεύτερη φορά. Επομένως οι δύο αυτοί σύζυγοι ήταν «αμαρτωλοί και δεν μπορούσαν να κοινωνήσουν από το σώμα του Χριστού».

Τι συνέβη τη στιγμή της Κοινωνίας στη γαμήλια Λειτουργία. Ο ιερέας κοινωνεί σε εμάς τους συζύγους, μετά κατευθύνεται προς τους άλλους δύο φίλους μάρτυρες και αμέσως μετά πηγαίνει στον αδελφό μου που είχε την κουνιάδα μου στο πλευρό του. Ο αδερφός μου λέει στον ιερέα «μα μπορώ να κοινωνήσω;». μπερδεμένος από την ερώτηση δεδομένου ότι ο ιερέας της ενορίας ήταν εκεί για 35 χρόνια και ως εκ τούτου γνώριζε τα πάντα για το αγόρι. Ο ιερέας κοιτάζει το πρόσωπό του, χαμογελά, τον κοιτάζει στα μάτια και κοινωνεί τόσο σε αυτόν όσο και στη γυναίκα του.

Μετά την κοινωνία ο καλός «αμαρτωλός» μάρτυρας κλαίει, συγκινείται, τα δάκρυά του τρέχουν στο πρόσωπό του, έχει στερηθεί το σώμα του Χριστού εδώ και δέκα χρόνια.

Γιατί εκείνος ο ιερέας κοινωνούσε εκείνον τον χωρισμένο; Μήπως δεν γνωρίζει τους κανόνες της Εκκλησίας ή είναι επαναστάτης; Όχι, όχι όλα αυτά. Εκείνος ο ιερέας ήξερε ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν καλός άνθρωπος, εργάτης, καλός γιος, καλός σύζυγος, εξαιρετικός πατέρας, που πρέπει να είναι παράδειγμα καλοσύνης για πολλούς ανθρώπους που συχνά κοινωνούν καθημερινά.

Έχω δει ανθρώπους να Κοινωνούν κάθε μέρα και να μην αφήνουν κανένα συναίσθημα πίσω τους ενώ οι λεγόμενοι «αμαρτωλοί» με αυτές τις χειρονομίες μας κάνουν να καταλάβουμε ότι στον οικοδεσπότη υπάρχει κάτι σπουδαίο, υπάρχει το Σώμα του Χριστού.

Τι μας διδάσκει ο Ιησούς Χριστός; Τι μας λέει το Ευαγγέλιό του; Μας λέει ότι ο Πατέρας περιμένει τον άσωτο γιο, μας λέει ότι στον Παράδεισο γίνεται γιορτή για έναν αμαρτωλό που προσηλυτίστηκε, μας λέει ότι ο Ιησούς επέτρεψε να σταυρωθεί για τους αμαρτωλούς, μας λέει "μην κρίνετε".

Κατά τη γνώμη σας, τι θα έκανε ο Ιησούς, βλέποντας έναν καλό χωρισμένο άνθρωπο που επιθυμεί το σώμα του, το Μυστήριό του και τη συγχώρεση; Έλεγε δυστυχώς δεν μπορώ να σε συγχωρήσω αφού έτσι είναι οι νόμοι της Εκκλησίας ή έλεγε «ποιος από εσάς είναι αναμάρτητος, ας του ρίξει πρώτος μια πέτρα».

Κλαίων. Ποτέ δεν έκλαψα μετά την Κοινωνία και όμως αμάρτησα κι εγώ.
Τι να πω?
Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η πνευματικότητα είναι θέμα προσωπικής συνείδησης και όχι νόμων και κανόνων. Ο Ιησούς μας δίδαξε να αγαπάμε και να μην σεβόμαστε τους κανόνες. Ο Ιησούς μας δίδαξε να συγχωρούμε και να μην καταδικάζουμε ή να απομακρύνουμε.

Η κοινωνία γίνεται από εκείνο το σώμα του Χριστού που τέθηκε στον Σταυρό για όλους εμάς τους αμαρτωλούς.

«Αγαπητέ αμαρτωλό, αν έχεις πόθο για τον Χριστό, αν έχεις επιθυμία για τον Παράδεισο, αν έχεις επιθυμία για αγάπη, πήγαινε μπροστά στο θυσιαστήριο και εκεί ο Χριστός σε περιμένει να είναι μαζί σου».

Ευχαριστώ κλαίγοντας. Ευχαριστώ δάκρυα. Μας έχετε διδάξει ότι ο Ιησούς είναι τα πάντα και ότι δεν πρέπει να πνιγεί στις καρδιές των ανθρώπων, αλλά πρέπει να ανακοινωθεί για αυτό που πραγματικά είναι: ένας Θεός ειρήνης και συγχώρεσης.