Οι δύο χειρότερες αμαρτίες που διαπράττετε καθημερινά για τον Πάπα Φραγκίσκο

Οι χειρότερες αμαρτίες για τον Πάπα Φραγκίσκο: Η ζήλια και ο φθόνος είναι δύο αμαρτίες που μπορούν να σκοτώσουν, σύμφωνα με τον Πάπα Φραγκίσκο. Αυτό υποστήριξε σε μια από τις τελευταίες ομιλίες του στη Σάντα Μάρτα, διευκρινίζοντας ότι ούτε η Εκκλησία ούτε η χριστιανική κοινότητα απαλλάσσονται από αυτές τις αμαρτίες. Αυτές είναι δύο αμαρτίες που πολύ συχνά υποτιμώνται λανθασμένα, επειδή τείνουμε να μην σκεφτόμαστε πόσο κακό μπορεί να γίνει με τη λέξη που υπαγορεύεται από τη ζήλια και πόση δυσαρέσκεια βρίσκεται στις καρδιές των φθονερών.

Ο Πάπας παίρνει το σύνθημά του από την Πρώτη Ανάγνωση, η οποία αφηγείται το επεισόδιο της ζήλιας του Σαούλ, του βασιλιά του Ισραήλ, προς τον Δαβίδ, εκείνον που θα ήταν ο διάδοχός του. Η αυξανόμενη φήμη του Δαβίδ, ο οποίος αφού νίκησε τον Γολιάθ σε μια μονομαχία, βρέθηκε να εκτελεί κατορθώματα για τα οποία συνεχώς καταξιωνόταν από τον λαό περισσότερο από τον βασιλιά Σαούλ, οδήγησε τον τελευταίο να υποφέρει από ζήλια απέναντί ​​του, σε σημείο να τον διώξει αναγκάζοντάς τον σε μια μακρά απόδραση.

Ένα από τα χειρότερα αμαρτήματα για τον Πάπα Φραγκίσκο είναι ο φθόνος, γιατί είναι εξαιρετικά ύπουλος. Δεν αντέχετε τίποτα που σκιάζει τη σιλουέτα σας και με τον καιρό αυτή η δυσάρεστη αίσθηση γίνεται τέτοιο σκουλήκι που κάνει όσους την υποφέρουν να ζουν σε μια κατάσταση συνεχούς μαρτυρίου. Η παρατεταμένη έκθεση σε αυτό το μαρτύριο παράγει τρομερές σκέψεις, οι οποίες φτάνουν στο σημείο της επιθυμίας να σκοτώσει κανείς το αντικείμενο του φθόνου του, να απαλλαγεί οριστικά από αυτό.

Ο Μπεργκόλιο μιλά για αληθινό «βάσανο», για μια κατάσταση αιώνιου πόνου που καταλήγει να κάνει κάποιον να χάσει το μυαλό του σε σημείο να πιστεύει ότι η οριστική λύση στο πρόβλημά του είναι ο θάνατος των άλλων. Στις πιο ήπιες αλλά όχι λιγότερο σοβαρές μορφές, η ζήλια και ο φθόνος μπορούν να σκοτώσουν με τα λόγια. Για να βάλουμε σε κακό φως αυτούς που μας έχουν βάλει στη σκιά, είμαστε διατεθειμένοι να πλέξουμε ένα πυκνό δίκτυο κουτσομπολιού και κουτσομπολιού, τρομερό να το αντέξουμε για όσους πέφτουν θύματα.

«Ας ζητήσουμε από τον Κύριο να μας δώσει τη χάρη να μην ανοίξουμε τις καρδιές μας στη ζήλια, να μην ανοίξουμε τις καρδιές μας στο φθόνο, γιατί αυτά οδηγούν πάντα στο θάνατο»: με ​​αυτά τα λόγια ο Πάπας μας καλεί να μην πέσουμε σε τέτοιου είδους λάθος, γιατί η πιο λεπτή παγίδα είναι αυτή που σε κάνει να πιστεύεις ότι το καλό των άλλων γίνεται και δημιουργήθηκε για να βάλει τις δικές σου δυστυχίες και αδυναμίες σε κακό φως. Δεν είναι έτσι, και πολύ συχνά προσποιούμαστε ότι δεν το γνωρίζουμε.

Ο ίδιος ο Ιησούς παραδόθηκε στον Πιλάτο λόγω του φθόνου των γραμματέων. Ο Μάρκος το λέει στο Ευαγγέλιό του, ότι ο Πιλάτος το γνώριζε τέλεια. Και αυτή είναι η απόδειξη ότι από φθόνο μπορεί κανείς συνειδητά να αποφασίσει να παραδώσει κάποιον στο θάνατο. Και με λόγια, φτιάχνοντας καμένη γη γύρω, και με πράξεις. Αλλά η τελευταία περίπτωση, ευτυχώς, είναι λιγότερο συχνή.

Λαμβάνεται από το christianity.it