Ο δρόμος της προσευχής: κοινοτική προσευχή, πηγή χαρίτων

Ο Ιησούς μας δίδαξε πρώτα να προσευχόμαστε στον πληθυντικό.

Το πρότυπο προσευχής του «Πάτερ ημών» είναι εξ ολοκλήρου στον πληθυντικό. Αυτό το γεγονός είναι περίεργο: ο Ιησούς απάντησε σε πολλές προσευχές που έγιναν «στον ενικό», αλλά όταν μας διδάσκει να προσευχόμαστε, μας λέει να προσευχόμαστε «στον πληθυντικό».

Αυτό σημαίνει, ίσως, ότι ο Ιησούς δέχεται την ανάγκη μας να Του φωνάζουμε στις προσωπικές μας ανάγκες, αλλά μας προειδοποιεί ότι είναι προτιμότερο να πηγαίνουμε πάντα στον Θεό με τους αδελφούς μας.

Λόγω του Ιησού, που ζει μέσα μας, δεν υπάρχουμε πλέον μόνοι μας, είμαστε άτομα υπεύθυνα για τις προσωπικές μας πράξεις, αλλά φέρουμε μέσα μας και την ευθύνη όλων των αδελφών μας.

Όλο το καλό που υπάρχει μέσα μας, το οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό στους άλλους. Ο Χριστός λοιπόν μας καλεί να μετριάζουμε τον ατομικισμό μας στην προσευχή.

Εφόσον η προσευχή μας είναι πολύ ατομικιστική, έχει ελάχιστο φιλανθρωπικό περιεχόμενο, επομένως έχει λίγο χριστιανικό άρωμα.

Το να εμπιστευόμαστε τα προβλήματά μας στους αδελφούς μας είναι λίγο σαν να πεθαίνουμε για τον εαυτό μας, είναι ένας παράγοντας που ανοίγει τις πόρτες για να μας απαντήσει ο Θεός.

Η ομάδα έχει μια ιδιαίτερη δύναμη πάνω στον Θεό και ο Ιησούς μας δίνει το μυστικό: στην ομάδα που είναι ενωμένη στο Όνομά Του, είναι επίσης παρών και προσεύχεται.

Ωστόσο, η ομάδα πρέπει να είναι «ενωμένη στο Όνομά Του», δηλαδή ισχυρά ενωμένη στην Αγάπη Του.

Μια ομάδα αγάπης είναι ένα κατάλληλο όργανο για την επικοινωνία με τον Θεό και τη λήψη της ροής της Αγάπης του Θεού σε όσους έχουν ανάγκη από προσευχή: «το ρεύμα της Αγάπης μας κάνει ικανούς να επικοινωνούμε με τον Πατέρα και έχει δύναμη πάνω στους αρρώστους».

Ακόμη και ο Ιησούς, στην κρίσιμη στιγμή της ζωής Του, ήθελε τα αδέρφια του να προσεύχονται μαζί Του: στη Γεθσημανή επέλεξε τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη «για να είναι μαζί Του για να προσευχηθούν».

Η λειτουργική προσευχή έχει τότε ακόμη μεγαλύτερη δύναμη, γιατί μας βυθίζει στην προσευχή όλης της Εκκλησίας, με την παρουσία του Χριστού.

Πρέπει να ξαναβρούμε αυτή την τεράστια δύναμη μεσιτείας, που επηρεάζει ολόκληρο τον κόσμο, περιλαμβάνει γη και ουρανό, το παρόν και το παρελθόν, αμαρτωλούς και αγίους.

Η Εκκλησία δεν είναι για ατομικιστική προσευχή: ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού, διατυπώνει όλες τις προσευχές στον πληθυντικό.

Η προσευχή για τους αδελφούς και με τους αδελφούς πρέπει να είναι ένα σημαίνον σημάδι της χριστιανικής μας ζωής.

Η Εκκλησία δεν συμβουλεύει κατά της ατομικής προσευχής: οι στιγμές σιωπής που προτείνει στη Λειτουργία, μετά τις αναγνώσεις, το κήρυγμα και την Κοινωνία, δείχνουν πόσο ενδιαφέρεται για την οικειότητα κάθε πιστού με τον Θεό.

Αλλά ο τρόπος της προσευχής του πρέπει να μας κάνει να αποφασίσουμε να μην απομονωθούμε από τις ανάγκες των αδελφών μας: ατομική προσευχή, ναι, αλλά ποτέ εγωιστική προσευχή!

Ο Ιησούς μας προτείνει να προσευχόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο για την Εκκλησία. Ο ίδιος το έκανε, προσευχόμενος για τους Δώδεκα: «…Πατέρα…προσεύχομαι γι’ αυτούς…για αυτούς που μου έδωσες, γιατί είναι δικοί σου.

Πατέρα, κράτησε στο Όνομά σου αυτούς που μου έδωσες, για να είναι ένα, όπως εμείς...» (Ιω. 17,9).

Το έκανε για την Εκκλησία που θα γεννιόταν από αυτούς, προσευχήθηκε για εμάς: «...Δεν προσεύχομαι μόνο για αυτούς, αλλά και για εκείνους που πιστεύουν σε μένα με το λόγο τους...» (Ιω. 17,20, XNUMX).

Ο Ιησούς έδωσε επίσης την ακριβή εντολή να προσευχόμαστε για την ανάπτυξη της Εκκλησίας: «...Προσευχηθείτε στον Κύριο του θερισμού να στείλει εργάτες στον θερισμό Του...» (Ματθ. 9,38).

Ο Ιησούς πρόσταξε να μην αποκλείουμε κανέναν από την προσευχή μας, ούτε καν τους εχθρούς μας: «…Αγαπάτε τους εχθρούς σας και προσεύχεστε για τους διώκτες σας…» (Ματθ. 5,44).

Πρέπει να προσευχόμαστε για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.

Είναι εντολή του Χριστού! Έβαλε αυτήν την προσευχή ακριβώς στο «Πάτερ ημών», για να είναι η συνεχής προσευχή μας: Έλα η Βασιλεία σου!

Οι χρυσοί κανόνες της κοινοτικής προσευχής

(να γίνεται πράξη στη λειτουργία, σε ομάδες προσευχής και σε όλες τις περιπτώσεις προσευχής με αδελφούς)

ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ (Καθαρίζω την καρδιά μου από κάθε μνησικακία, ώστε, κατά τη διάρκεια της προσευχής, τίποτα να μην εμποδίζει την ελεύθερη κυκλοφορία της Αγάπης)
ΑΝΟΙΓΩ στη δράση του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (έτσι ώστε, δουλεύοντας στην καρδιά μου, να μπορώ
να δώσει τον καρπό Του)
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ αυτούς που είναι δίπλα μου (καλωσορίζω τον αδελφό στην καρδιά μου, που σημαίνει: Συντονίζω τη φωνή μου, στην προσευχή και στο τραγούδι, με αυτή των άλλων· αφήνω στον άλλο χρόνο να εκφραστεί στην προσευχή, χωρίς να τους βιάζομαι ; Δεν αφήνω τη φωνή μου πάνω από τη φωνή του αδελφού μου)
ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗ ΣΙΩΠΗ = Δεν βιάζομαι (η προσευχή θέλει διαλείμματα και στιγμές ενδοσκόπησης)
ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ (κάθε λέξη μου είναι δώρο για τους άλλους· όσοι ζουν παθητικά την κοινοτική προσευχή δεν σχηματίζουν κοινότητα)

Η προσευχή είναι δώρο, κατανόηση, αποδοχή, μοίρασμα, υπηρεσία.

Το προνομιακό μέρος για να αρχίσετε να προσεύχεστε με άλλους είναι η οικογένεια.

Η χριστιανική οικογένεια είναι μια κοινότητα που συμβολίζει την αγάπη του Ιησού για την Εκκλησία του, όπως λέει ο Άγιος Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή (Εφεσ. 5.23).

Όταν μιλάμε για «τόπους προσευχής», δεν γεννάται η αμφιβολία ότι ο πρώτος τόπος προσευχής θα μπορούσε να είναι ο οικιακός;

Ο αδελφός Carlo Carretto, ένας από τους μεγαλύτερους δασκάλους της προσευχής και στοχαστή της εποχής μας, μας υπενθυμίζει ότι «... Κάθε οικογένεια πρέπει να είναι μια μικρή εκκλησία!...»

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

(Μον. Angelo Comastri)

Ω Μαρία, Γυναίκα του ναι, η Αγάπη του Θεού πέρασε από την Καρδιά Σου και μπήκε στην βασανισμένη ιστορία μας για να τη γεμίσει με φως και ελπίδα. Είμαστε βαθιά συνδεδεμένοι μαζί σας: είμαστε παιδιά του ταπεινού Σου ναι!

Τραγούδησες την ομορφιά της ζωής, γιατί η ψυχή σου ήταν ένας καθαρός ουρανός όπου ο Θεός μπορούσε να τραβήξει την Αγάπη και να ανάψει το Φως που φωτίζει τον κόσμο.

Ω Μαρία, Γυναίκα του ναι, προσευχήσου για τις οικογένειές μας, ώστε να σέβονται την εκκολαπτόμενη ζωή και να υποδέχονται και να αγαπούν τα παιδιά, αστέρια στον ουρανό της ανθρωπότητας.

Προστατέψτε τα παιδιά που εισέρχονται στη ζωή: αφήστε τα να νιώσουν τη ζεστασιά της ενωμένης οικογένειας, τη χαρά της σεβαστής αθωότητας, τη γοητεία της ζωής που φωτίζεται από την Πίστη.

Ω Μαρία, Γυναίκα του ναι, η καλοσύνη Σου μάς εμπνέει εμπιστοσύνη και μας ελκύει απαλά κοντά σου,

προφέροντας την πιο όμορφη προσευχή, αυτή που μάθαμε από τον Άγγελο και που ευχόμαστε να μην τελειώσει ποτέ: Χαίρε Μαρία, γεμάτη χάρη, ο Κύριος είναι μαζί σου…….

Αμήν.