Η εκπαιδευτική επιτυχία ή αποτυχία των γονέων (από τον πατέρα Giulio Scozzaro)

Θυμάμαι τον Άγιο Ιωάννη Μπόσκο, τον μεγάλο παιδαγωγό των νέων, ακριβώς σε αυτούς τους καιρούς της πνευματικής αποσύνθεσης και της απελπισίας των νέων. Ακούμε όλο και πιο συχνά νέα για νέους που πέθαναν από απαγχονισμό ή για ναρκωτικά ή για καυγάδες μεταξύ τους. Το ποσοστό των νέων σήμερα που δεν προσεύχονται ή δεν γνωρίζουν τον Ιησού είναι υψηλό, πάνω από 95%. Τι πιστεύουν οι γονείς;
Ο Άγιος Ιωάννης Μπόσκο ήταν εξαιρετικός με παιδιά, νέους, χιλιάδες εγκαταλελειμμένα παιδιά στους δρόμους της πόλης του Τορίνο σε αταξία και με μεγάλη αφοσίωση αφιερώθηκε στη σωτηρία τους. Τους μάζεψε από το δρόμο, πολλοί από αυτούς ήταν ορφανοί, άλλοι εγκαταλειμμένοι από τους γονείς τους λόγω φτώχειας και αδιαφορίας.
Το ρητορείο όπως επινοήθηκε από τον San Giovanni Bosco είναι ένα μέρος που προστατεύει πολλούς νέους από την επικίνδυνη αδράνεια, από την υπαρξιακή τεμπελιά και αυτή η δυσαρέσκεια προκαλεί μια αυξανόμενη επιθυμία να καταφύγουν στα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το φθαρμένο σεξ.
Το πραγματικό πρόβλημα σήμερα είναι η απουσία θρησκευτικού σχηματισμού, δεν έχουν έγκυρη γνώση των ανθρώπινων αξιών και ζουν ως χαμένοι και απελπισμένοι.
Τα λάθη είναι ουσιαστικά των γονιών. Οι δύο τελευταίες γενιές δείχνουν τους γονείς να ενδιαφέρονται μόνο να ευχαριστήσουν τα παιδιά τους σε όλα, αφήνοντάς τα ελεύθερα να επιστρέψουν στο σπίτι οποιαδήποτε ώρα της νύχτας, επιτρέποντας ό,τι δεν είναι ηθικό και που δεν είναι καν ανθρωπίνως νόμιμο.
Παραπλανούν τον εαυτό τους ότι έχουν τα καλύτερα παιδιά να τους βλέπουν ευτυχισμένους, αλλά αυτό προέρχεται από το ότι τους δίνουν όλα όσα ζητούν.
Εκτός από λίγους, όλοι οι άλλοι γονείς δεν γνωρίζουν τις στρατηγικές και τα ψέματα των παιδιών τους, τι κάνουν όταν βγαίνουν έξω, πού πηγαίνουν και τι κάνουν. Δεν ξέρουν τα λάθη των παιδιών τους και τα επαινούν σαν να είναι άψογα και συμπεριφέρονται σωστά ακόμα και όταν λείπουν από το σπίτι…
Γονείς που ξέρουν τα πολύ σοβαρά λάθη των παιδιών τους και κλείνουν τα μάτια τους σε όλα, ξεσκεπάζουν και δεν εξηγούν καν τα λάθη και την αλήθεια με γαλήνια σοβαρότητα, λόγω της λανθασμένης αγάπης τους και αφήνουν τα παιδιά τους πεπεισμένα ότι τους επιτρέπεται να κάνουν τα πάντα.
Οι γονείς πρέπει πάντα να αγαπούν τα παιδιά τους, αλλά πρέπει να φτάσουν στη μέγιστη γνώση των ορίων και των ελαττωμάτων των παιδιών τους για να τα βοηθήσουν και συχνά να τα κατηγορούν αν χρειαστεί. Αυτή είναι η αληθινή αγάπη, πρέπει πάντα να υποδεικνύουν τι είναι σωστό να κάνουμε, τι είναι καλό για την ψυχή, για τη συνείδηση.
ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ, ΧΩΡΙΣ ΑΣΦΑΛΗ ΟΔΗΓΗΣΗ, ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΕΞΩ, ΕΞΩ, ΕΝΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΑ ΜΟΥ, ΑΠΑΡΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ.
ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ, ΚΑΝΕΙ ΕΙΔΗ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟ WANK ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΚΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ!
Η προσέγγιση με τα παιδιά στην αναπτυξιακή ηλικία πρέπει να είναι αγαπητική, συνεχής και διαμορφωτική, να τα κάνει να μιλάνε πολύ για να τα διορθώνουν. Πολλοί γονείς βρίσκουν τον εαυτό τους εξυψωμένα παιδιά όταν βγαίνουν με φίλους, ή τοξικομανείς, ή εθισμένους σε ανείπωτες χυδαιότητες και μετά επιστρέφουν στα σπίτια τους με τα πρόσωπά τους σε στάση μικρών αγγέλων... Πού ήταν οι γονείς;
Εκτός από λίγους, όλοι οι άλλοι γονείς αδιαφορούν για τη θρησκευτική εκπαίδευση των παιδιών τους, ίσως είναι ικανοποιημένοι όταν πήγαν στη λειτουργία, αλλά αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα. Τα παιδιά πρέπει να διαμορφωθούν μιλώντας τους πολύ ήδη όταν είναι παιδιά για να γνωρίζουν τους προσανατολισμούς και τις αδυναμίες τους, ακόμα και τις κλίσεις που είναι σιωπηλές για να μην αποκαλύπτουν τις αδυναμίες τους.
Τα παιδιά πρέπει να ακούν, να υπακούουν και να ακολουθούν τις συμβουλές των γονιών τους τόσο για την εμπειρία της ζωής τους όσο και για την ηλικία τους και αυτό πρέπει να εκφράζει ισορροπία, αλλά δεν συμβαίνει πάντα λόγω της ψυχικής σύγχυσης και της κοσμικής αδυναμίας των γονιών.
Ο γονιός αγαπά αληθινά τα παιδιά του όταν ασχολείται πρωτίστως με την ψυχή τους, μόνο αυτά θα ζουν αιώνια, ενώ το σώμα θα σαπίζει. Όμως, οι γονείς δεν ενδιαφέρονται μόνο για τις ψυχές, είναι επίσης σημαντικό για τη σωματική υγεία των παιδιών τους, με τη σωστή διατροφή και ό,τι χρειάζεται για μια αξιοπρεπή ζωή.
Η πνευματική και ώριμη αγάπη των γονιών για τα παιδιά τους είναι παρούσα όταν μεταδίδουν μια θρησκευτική εκπαίδευση που συμμορφώνεται με το Ευαγγέλιο.
Η εξαιρετική φιγούρα του Αγίου Ιωάννη Μπόσκο είναι το πρότυπο όλων των γονιών, αυτός με την «προληπτική μέθοδο» κατάφερε να δαμάσει άγριους νέους σαν θηρία, αφοσιωμένους στην ανηθικότητα, στην κλοπή και σε κάθε μορφή παραβίασης.
Είναι δυνατό να ανακτήσουμε νέους διαλυμένους ανθρώπους, χρειαζόμαστε μεγάλη αγάπη, εγγύτητα, ασφαλή και συνεκτική καθοδήγηση, συνεχή προσευχή γι' αυτούς.
Στην ηθική και αστική διαπαιδαγώγηση των παιδιών και των νέων, είναι σημαντικό να τα προειδοποιούμε για τις συνέπειες των αγενών και συχνά βίαιων τρόπων συμπεριφοράς τους, τους δίνει αυτή την εγρήγορση που πολύ συχνά δεν καλλιεργούν επειδή είναι απερίσκεπτα και δεν θυμούνται τις προειδοποιήσεις των γονιών τους.
Χωρίς αυτές τις υπενθυμίσεις και τις επακόλουθες στερήσεις για λίγες μέρες για το τι αρέσει στα παιδιά τους, οι γονείς δεν βοηθούν παιδιά και παιδιά.
Είναι αληθινή πράξη αγάπης απέναντί ​​τους να τους καλείς πίσω με σταθερότητα και μεγάλη στοργή, αλλιώς αναλαμβάνουν και όλα οφείλονται.
Όλα αυτά που ισχυρίζονται ότι είναι ιδιότροπα δεν πρέπει να χορηγούνται σε παιδιά (παιδιά ή νέους), αν είστε αδύναμοι σε αυτό και νομιμοποιείτε τον εαυτό σας, έχουν ήδη κερδίσει.
Είναι καλή εκπαίδευση να το αφήνεις να το «κερδίζει» με σεβασμό προς τα μέλη της οικογένειας, άψογη συμπεριφορά μέσα και έξω, με την εκπλήρωση καθηκόντων, όσων τους ανήκουν, όπως προσευχή, δέσμευση για μελέτη, σεβασμός σε όλους, τακτοποίηση του δωματίου και βοήθεια στο σπίτι.
Η αγωγή του πολίτη παρέχει τα εκπαιδευτικά θεμέλια για τις μελλοντικές γενιές, τους ανθρώπους που θα καταλάβουν θέσεις και οι γονείς πρέπει να σχηματίσουν τη συνείδησή τους.
Οι νέοι είναι αγνοί μέχρι να εμποτιστούν με το Κακό, είναι υλικό προς διαμόρφωση και διαμορφώνονται από τα παραδείγματα που λαμβάνουν. Δεν είναι μόνο η φιλική και συνεκτική παρουσία των γονέων και η πνευματική ειλικρίνεια των δασκάλων που είναι σημαντικά, αυτό που καθορίζει την εκπαιδευτική επιτυχία είναι το περιεχόμενο.
Η κυκλοφορία, το περιβάλλον, η υγεία, οι ίσες ευκαιρίες και η «εκπαίδευση» νομιμότητας δεν επιφέρουν πάντα μαθησιακά αποτελέσματα και την τροποποίηση της συμπεριφοράς του πολίτη, δεν συμβαίνουν γιατί υπερτερεί η κουλτούρα της παραβατικότητας και της βίας, την οποία αποκτούν από το διαδίκτυο και την τηλεόραση, από τραγουδιστές χωρίς ηθικές αξίες και συχνά αγρότες.
Σήμερα, σχεδόν όλοι οι νέοι μεγαλώνουν χωρίς ασφαλή και υγιή καθοδήγηση από τους γονείς τους.
Η νοοτροπία που ενσταλάσσεται σήμερα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δίνει στους νέους μια ασύλληπτη αδιανόητη πριν από μερικές δεκαετίες, και αυτό δείχνει επίσης την αδυναμία των γονιών που εκλαμβάνεται ως καλοσύνη, καλοσύνη, γενναιοδωρία. Αντίθετα είναι συμμόρφωση με την υποεκπαιδευτική μεθοδολογία, αδυναμία διαλόγου με τα παιδιά, αδυναμία όταν τα παιδιά υψώνουν τη φωνή τους ή ακόμα και φωνάζουν!
ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΓΟΝΕΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ.
Στην Ιταλία υπάρχει μια ολοένα αυξανόμενη εκπαιδευτική έκτακτη ανάγκη και η έλλειψη συστηματικής και κριτικής ηθικής διδασκαλίας των κανόνων της πολιτισμένης ζωής, συμπεριλαμβανομένης της καλής εθιμοτυπίας και των καλών τρόπων.
Υπερασπίζομαι τους νέους και αφήνω την ευθύνη του αναντικατάστατου ρόλου της θρησκευτικής και ηθικής διαμόρφωσης στους γονείς. Πρέπει να ειπωθεί ότι σήμερα ακόμη και οι καλά μορφωμένοι νέοι παρασύρονται εύκολα από άλλους αδίστακτους νέους, αφοσιωμένους στην ανηθικότητα και έλλειψη παιδείας.
Το να είσαι γονιός είναι δύσκολο, τότε χωρίς προσευχή, χωρίς τη βοήθεια του Ιησού δεν μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τους νέους και είναι πραγματική αποτυχία.
Στο Ευαγγέλιο, ο Ιησούς ανασταίνει ένα κορίτσι, άρα όλοι οι γονείς πρέπει να ζητούν από τον Κύριο να αναστήσει τα παιδιά τους από μια ζωή χωρίς νόημα, από μια νοοτροπία βίαιης και θανάτου, από όλες τις συμπεριφορές που αντιτίθενται στη χριστιανική ηθική.
Οι γονείς πρέπει να βοηθούν πολύ τα παιδιά τους από μικρή ηλικία, δεν είναι αληθινή ευτυχία όταν είναι ικανοποιημένα με τα πάντα, αλλά όταν μεγαλώνουν όπως θέλει ο Ιησούς.
Όταν ένας νέος φαίνεται χαμένος και προσευχόμαστε πολύ για αυτόν, ζητάμε επίμονα τη μεταστροφή του, την πνευματική του ανάσταση, ο Ιησούς πάντα ακούει και επεμβαίνει μόλις βρει ένα άνοιγμα στην καρδιά του νέου. Ο Ιησούς αγαπά όλους τους νέους και θέλει να σώσει τους πάντες από την αιώνια καταδίκη, εξαρτάται από εσάς τους γονείς να διδάξετε τα παιδιά σας να προσεύχονται.
Διαλυμένοι νέοι χωρίς Πίστη στον Θεό μπορούν να αλλάξουν και να γίνουν καλοί χριστιανοί, τηρητές της ηθικής, μέσα από τις προσευχές των γονιών τους!