Μάθετε από αυτή την ιστορία «ο λαβύρινθος»

Αγαπητέ φίλε, σήμερα είναι καθήκον μου να σου πω μια ιστορία που μπορεί να σου δώσει ζωή και πνευματική διδασκαλία, ώστε να μπορείς να βαδίσεις στον ίσιο δρόμο χωρίς ποτέ να αλλάξεις το κύριο νόημα της ύπαρξής σου. Αυτό που κάνω τώρα, δηλαδή γράφω, δεν προέρχεται από εμένα, αλλά ο καλός Κύριος με εμπνέει να το κάνω σε σημείο που δεν ξέρω αυτή την ιστορία που σας λέω, αλλά θα μάθω το νόημά της ως το γράφω.

Ο καλός Κύριος μου λέει να γράψω «ένας άνθρωπος ονόματι Μίρκο σηκωνόταν κάθε πρωί για να πάει στη δουλειά. Αυτός ο ίδιος άντρας είχε καλή δουλειά, κέρδιζε καλά χρήματα και είχε γυναίκα, τρία παιδιά, μεσήλικες γονείς και δύο αδερφές. Έβγαινε στο γραφείο του το πρωί και επέστρεφε το βράδυ αλλά η μέρα του ήταν διανθισμένη με διάφορες καταστάσεις που ο ίδιος είχε δημιουργήσει.

Μάλιστα, ο καλός Μίρκο είχε έξτρα σχέση με έναν συνάδελφό του που συναντούσε καθημερινά, συναντούσε συχνά φίλους στο μπαρ και χανόταν στο μεθύσι, έβγαινε κάθε πρωί για δουλειά αλλά δεν πήγαινε πάντα αλλά συχνά έβρισκε χίλιες δικαιολογίες και μερικές φορές μου άρεσε να ξοδεύει, να ψωνίζει και τόσες πολλές όμορφες κοσμικές αρετές που ένας κοσμικός άνθρωπος μπορεί να αγαπήσει.

Και έτσι μια μέρα αργά το πρωί ο καλός Μίρκο αρρώστησε, διασώθηκε, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και λίγο μετά βρέθηκε να ζει μια από τις μεγαλύτερες εμπειρίες που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Μάλιστα, ενώ το σώμα του βρισκόταν στο κρεβάτι του νοσοκομείου, η ψυχή του έφτασε στην αιώνια διάσταση.

Βρέθηκε σε ένα όμορφο μέρος και μπροστά του είδε έναν όμορφο άντρα γεμάτο φως που άπλωσε τα χέρια του για να συναντήσει τον Μίρκο, ήταν ο Κύριος Ιησούς.Μόλις τον είδε έτρεξε να τον συναντήσει αλλά δεν κατάφερε να φτάσει αυτόν. Στην πραγματικότητα, για να φτάσει στον Ιησού ο Μίρκο έπρεπε να κάνει μια σειρά από μικρά μονοπάτια, πολλούς δρόμους πλεγμένους μεταξύ τους, σε τέτοιο βαθμό που ο Μίρκο έτρεξε, έτρεξε ανάμεσα σε αυτά τα μονοπάτια αλλά δεν μπόρεσε να φτάσει στον Κύριο, χάθηκε σε έναν λαβύρινθο. χωρίς να ξέρει γιατί αλλά ήξερε μόνο ότι εκείνη τη στιγμή θα έβρισκε την ευτυχία μόνο αγκαλιάζοντας τον Ιησού.

Ενώ ο Μίρκο έτρεχε σε αυτόν τον λαβύρινθο, εξαντλημένος πλέον από την προσπάθεια, έπεσε στο έδαφος κλαίγοντας δυνατά. Δίπλα του βρέθηκε ένας Άγγελος Κυρίου που του είπε «αγαπητέ Μίρκο, μην κλαις. Θα μπορούσατε να έχετε αγκαλιάσει κατευθείαν τον Θεό αλλά χάθηκες σε αυτόν τον λαβύρινθο που έχτισες μόνος σου. Όταν ήσουν στη γη σκέφτηκες χιλιάδες πράγματα για να ικανοποιήσεις τις επιθυμίες σου και ποτέ τον Θεό.Στην πραγματικότητα, κάθε μονοπάτι αυτού του λαβύρινθου είναι η βαριά αμαρτία σου και πολλές αμαρτίες έχουν δημιουργήσει πολλά μονοπάτια που μαζί έχουν σχηματίσει αυτόν τον λαβύρινθο όπου η ψυχή σου που υποφέρει τώρα τρέχει μέσα, εξαντλημένος, γεμάτος μαρτύρια. Αν είχατε ακολουθήσει το Ευαγγέλιο στη Γη, τώρα είχατε μόνο έναν δρόμο, αυτόν που σας οδήγησε να συναντήσετε τον Ιησού».

Δες αγαπητέ φίλε αυτή η ιστορία μας αφήνει μια σημαντική διδασκαλία. Η ζωή μας όπως και του Mirco ανά πάσα στιγμή μπορεί να σταματήσει σε αυτόν τον κόσμο και να βρεθούμε στο εξής. Σε αυτό το μέρος βρισκόμαστε να ακολουθούμε το μονοπάτι που έχουμε χαράξει σύμφωνα με τις επιλογές της ζωής σε αυτόν τον κόσμο. Αλλά μόνο ένα πράγμα σε κάνει ευτυχισμένο, η συνάντηση με τον Θεό, στην πραγματικότητα ο Μίρκο δεν είχε προσευχηθεί ποτέ στη γη, αλλά στον Παράδεισο έκλαιγε που δεν γνώρισε τον Θεό.

Οπότε φίλε μου κάθε μέρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ, αντί να δημιουργούμε πολλά μονοπάτια που σχηματίζουν τον λαβύρινθο, δημιουργούμε έναν ενιαίο δρόμο που μας οδηγεί στον Ιησού, ζώντας από εδώ και πέρα ​​το Ευαγγέλιο του Κυρίου.

Αυτή η ιστορία "ο λαβύρινθος" τώρα που προσποιείσαι ότι τη γράφεις όπως την ήξερες που τελείωσες την ανάγνωση.

Από τον Paolo Tescione