Ivan of Medjugorje: τι λέει και κάνει η Παναγία στις συναντήσεις μας

Ιβάν, λες ότι βλέπεις την Παναγία κάθε μέρα από το 1981… Έχει αλλάξει σε αυτά τα 30 χρόνια;
«Η Gospa (Madonna στα Κροατικά, επιμ.) είναι πάντα ο εαυτός της: ένα κορίτσι στην ακμή της, αλλά με ένα βάθος βλέμματος που την κάνει μια γυναίκα μεγάλης ωριμότητας στα μάτια μου. Έχει γκρι παλτό και λευκό πέπλο και στις γιορτές, όπως τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, φοράει χρυσές ρόμπες. Τα μάτια είναι μπλε και τα μάγουλα ελαφρά χρωματισμένα με ροζ. Στο κεφάλι της έχει ένα στεφάνι από δώδεκα αστέρια και τα πόδια της ακουμπούν σε ένα σύννεφο που την αιωρεί από τη γη, για να μας θυμίζει ότι είναι πλάσμα του Ουρανού και άσπιλη. Αλλά δεν μπορώ να σας μεταφέρω την ουσία του, να μεταφέρω πόσο όμορφο είναι, πόσο ζωντανό είναι».

Τι νιώθεις όταν το «βλέπεις»; Ποια είναι τα συναισθήματά σας;
«Δυσκολεύομαι να περιγράψω τα συναισθήματά μου... κάθε μέρα κάτι απαράμιλλο στη γη εκδηλώνεται μπροστά μου. Η ίδια η Παναγία είναι Παράδεισος. Η παρουσία του σου δίνει τέτοια χαρά, λάμπει μέσα σου με τέτοιο φως! Αλλά και το πλαίσιο που το περιβάλλει είναι υπέροχο. Μερικές φορές μου δείχνει χαρούμενους ανθρώπους στο βάθος ή λαμπερούς αγγέλους σε ένα άφατο μέρος γεμάτο λουλούδια.

Πώς ζεις τη στιγμή της εμφανίσεως;
«Ζω κάθε στιγμή της ημέρας περιμένοντας να έρθεις. Και όταν τελειώνει η οπτασία, μου είναι δύσκολο να προσαρμοστώ ξανά, γιατί τίποτα στον κόσμο, στην τέχνη ή στη φύση, δεν έχει αυτά τα χρώματα, αυτά τα αρώματα, και δεν φτάνει σε τέτοια τελειότητα αρμονίας».

Τι είναι η Παναγία για σένα: φίλος, αδερφή…;
«Ακόμα κι αν τη βλέπω πολύ μικρή, τη νιώθω ως μητέρα. Η γήινη μητέρα μου με φρόντιζε μέχρι εκείνη την ημέρα στο Ποντμπρντό [24 Ιουνίου 1981, όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά η Παναγία, εκδ.], μετά ήρθε η σειρά της Γκόσπας, με πρωτοβουλία της. Και οι δύο είναι εξαιρετικές μητέρες, γιατί με εκπαίδευσαν με πάθος στο τι είναι αληθινό. Αλλά από τότε που βίωσα την αγάπη της Παναγίας, κατάλαβα ότι οι ευλογίες της, οι προσευχές της, οι συμβουλές της είναι τροφή και ακρογωνιαίος λίθος για μένα και την οικογένειά μου. Δεν υπάρχει τίποτα πιο γλυκό και πιο αναστατωμένο από όταν γυρίζει προς το μέρος μου λέγοντας: «Αγαπητέ γιε!». Είναι το πρώτο μήνυμα: είμαστε παιδιά του Θεού, αγαπητοί. Είμαστε παιδιά της Βασίλισσας της Ειρήνης, που γεμίζει το δρόμο από τον Παράδεισο στη γη επειδή μας αγαπά. Και, αγαπώντας μας, θέλει να μας καθοδηγήσει, γιατί ξέρει τι πραγματικά χρειαζόμαστε».

Τι κάνει και τι λέει η Παναγία στις συναντήσεις σας;
«Πάνω απ' όλα, να προσεύχεστε, δείχνοντάς μας τον τρόπο επικοινωνίας με τον Θεό. Και η προσευχή μπορεί να είναι μεσιτεία, επίσης για τις προθέσεις και τις αιτήσεις για χάρη που σας παρουσιάζω, ή για ευχαριστία ή έπαινο. Μερικές φορές η συζήτηση γίνεται προσωπική: σε αυτήν την περίπτωση μου δείχνεις με λεπτότητα πού έκανα λάθος. και με αυτόν τον τρόπο, περαιτέρω πνευματική μου ανάπτυξη. Εάν παρευρίσκονται και άλλοι άνθρωποι στην εμφάνιση, προσευχηθείτε γι' αυτούς, με ιδιαίτερη προσοχή στους αρρώστους, τους ιερείς και τους αγιασμένους».

Γιατί εμφανίζεται τόσο καιρό;
«Ακόμη και επίσκοποι μου έχουν κάνει αυτήν την ερώτηση. Υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι τα μηνύματα της Παναγίας είναι επαναλαμβανόμενα και εκείνοι που αντιτίθενται ότι ο πιστός δεν χρειάζεται τις εμφανίσεις, γιατί οι αλήθειες της πίστης και ό,τι χρειάζεται για τη σωτηρία περιέχονται ήδη στη Βίβλο, στα Μυστήρια και στην Εκκλησία. Αλλά ο Γκόσπα απαντά με μια άλλη ερώτηση: «Είναι αλήθεια: όλα είναι ήδη δεδομένα. αλλά ζεις πραγματικά τις Αγίες Γραφές, βιώνεις τη συνάντηση με τον ζωντανό Ιησού στην Ευχαριστία;». Σίγουρα τα μηνύματά του είναι ευαγγελικά. το πρόβλημα είναι ότι δεν ζούμε το ευαγγέλιο. Μιλάει απλή, προσιτή γλώσσα και επαναλαμβάνει τον εαυτό της με απεριόριστη αγάπη, ώστε να είναι ξεκάθαρο ότι θέλει να φτάσει σε όλους. Συμπεριφέρεται σαν μητέρα όταν τα παιδιά της δεν σπουδάζουν ή τα βλέπει να χάνονται σε κακές παρέες… «Μιλάς πολύ, αλλά δεν ζεις». Η πίστη δεν είναι ωραίος λόγος, αλλά ενσαρκωμένη ζωή και η Παναγία μας προτείνει: «Γίνε ζώδιο. προσευχήσου, για να πραγματοποιηθούν τα σχέδια του Θεού, για το καλό σου και για τους αγαπητούς σου, για όλο τον κόσμο». Χρειαζόμαστε όλους τους αγίους».