Η Εκκλησία στην εποχή του Covid: πώς επικοινωνεί;

Μία από τις πιο σημαντικές μορφές επικοινωνίας είναι ηascolto. Ποιες είναι οι μέθοδοι επικοινωνίας που υιοθετεί η εκκλησία σε αυτή την εποχή της πανδημίας; Δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι εγκλωβισμένοι στο σπίτι ή περιορίζονται στις μετακινήσεις τους λόγω της πανδημίας. Τι σημαίνει αυτή η απόσταση για την Εκκλησία;

Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα νιώσαμε χαμένοι και έπρεπε να ξανασκεφτούμε όλα όσα κάναμε ή θεωρούσαμε δεδομένα. Η Εκκλησία δηλαδή δάσκαλος της συνάντησης και της προσοχής στον άλλον, βρέθηκε ξαφνικά να στερείται το θεμελιώδες στοιχείο της: το δικό της κοινότητα. Το να μην μπορούμε να είμαστε μαζί είχε ως αποτέλεσμα την αίσθηση του αποπροσανατολισμός και αυτό ισχύει και για το σχολείο, για την οικογένεια. Όταν ξέρουμε πώς να αποστασιοποιηθούμε από αυτό που κάνουμε, έχουμε περισσότερη προοπτική, συνειδητοποιούμε τι συμβαίνει και τι όχι. Η απόσταση και η απουσία αναδεικνύουν το νόημα της σχέσης. Αν δεν σου λείπει αυτό που έκανες ή κάποιος, σημαίνει ότι δεν ήταν απαραίτητο για τη ζωή σου. Καιρός λοιπόν να να καταλαβεις αν αυτό που έγινε ήταν ζωτικής σημασίας ή ρουτίνας.

Ο άντρας απαιτεί να επιστρέψει η Εκκλησία βόλτα πλάι στους ανθρώπους και κυρίως στους φτωχότερους. Αυτήν τη στιγμή, κάθε μέρα υπάρχουν άνθρωποι που ανεβαίνουν ψηλά ευχαριστία για τους άλλους κάνοντας καλά τη δουλειά τους και θέτοντας τον εαυτό τους στην υπηρεσία του κοινού καλού. Θαυμάζουμε τις προσπάθειες των γιατρών, των νοσηλευτών, των αρχών επιβολής του νόμου και των εθελοντών, αλλά προσθέτουμε και τους γονείς που έβαλαν υπηρεσία ο ένας του άλλου για να κάνουν αυτή τη στιγμή βιώσιμη για τα παιδιά τους. Επομένως, εάν ένας χριστιανός δεν μπορεί να κοινωνήσει, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να βιώσει την Ευχαριστία. Ο επιχειρηματίας που οργανώνει προσεκτικά όλες τις μορφές προφύλαξης για να επιστρέψουν οι υπάλληλοί του στην εργασία τους, ώστε να μπορούν να εργαστούν με ασφάλεια, δημιουργεί μια ζωή Κοινωνία. Άρα η Ευχαριστία δεν είναι απλώς κοινωνία, γίνεται κοινωνία, ψωμί σπασμένο για τον άλλον, όποιος κι αν είναι.

Η απόσταση στην οποία αναφέραμε προηγουμένως θα πρέπει να μας κάνει να καταλάβουμε εάν ο τρόπος επικοινωνίας μας είναι επαρκής. Η Εκκλησία δεν μπορεί να είναι αφελής, πρέπει να είναι κονοσέντζα e συνείδηση της πραγματικότητας και των τεχνολογιών επικοινωνίας γνωρίζοντας πώς να τις χρησιμοποιούμε, αλλά και να το θυμόμαστε Ιησούς σε κάθε σημάδι του πλήθους που τον χειροκροτεί καταφεύγει στη μοναξιά για να προσευχηθεί. Δεν χρησιμοποιούμε το comunicazione να χειραγωγήσει και να υποδουλώσει, αλλά για δωρεάν. Η άσκηση της ελευθερίας είναι πάνω απ' όλα άσκηση του ευθύνη. Ο λόγος του Ιησού είναι ριζικά άβολος, αν δεν ήταν έτσι, δεν θα είχε καταδικαστεί και θανατωνόταν στον σταυρό.