«Η φιλία του Θεού» του Αγίου Ειρηναίου επισκόπου

Ο Κύριός μας, ο Λόγος του Θεού, οδήγησε πρώτα τους ανθρώπους να υπηρετούν τον Θεό, μετά ως δούλοι τους έκανε φίλους του, όπως είπε ο ίδιος στους μαθητές του: «Δεν σας αποκαλώ πλέον υπηρέτες, γιατί ο δούλος δεν ξέρει τι είναι ο κύριός του. πράξη; αλλά σας ονόμασα φίλους, γιατί όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα σας τα γνωστοποίησα» (Ιω. 15:15). Η φιλία του Θεού χαρίζει αθανασία σε όσους τη διαθέτουν δεόντως.
Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ όχι επειδή χρειαζόταν τον άνθρωπο, αλλά για να έχει κάποιον πάνω στον οποίο θα εκχυθούν τα οφέλη του. Στην πραγματικότητα ο Λόγος δόξασε τον Πατέρα, μένοντας πάντα μέσα του, όχι μόνο πριν από τον Αδάμ, αλλά και πριν από κάθε δημιουργία. Ο ίδιος το δήλωσε: «Πάτερ, δόξασέ με ενώπιόν σου με τη δόξα που είχα μαζί σου πριν γίνει ο κόσμος» (Ιω. 17).
Μας πρόσταξε να τον ακολουθήσουμε, όχι γιατί χρειαζόταν την υπηρεσία μας, αλλά για να δώσουμε στον εαυτό μας τη σωτηρία. Στην πραγματικότητα, το να ακολουθείς τον Σωτήρα σημαίνει να συμμετέχεις στη σωτηρία, όπως ακριβώς το να ακολουθείς το φως σημαίνει να περιβάλλεταις από διαύγεια.
Όποιος είναι στο φως σίγουρα δεν είναι αυτός που φωτίζει το φως και το κάνει να λάμπει, αλλά είναι το φως που τον φωτίζει και τον κάνει φωτεινό. Δεν δίνει τίποτα στο φως, αλλά είναι από αυτό που λαμβάνει το όφελος της λαμπρότητας και όλα τα άλλα πλεονεκτήματα.
Το ίδιο ισχύει και για την υπηρεσία προς τον Θεό: δεν φέρνει τίποτα στον Θεό, και από την άλλη ο Θεός δεν έχει ανάγκη από την υπηρεσία των ανθρώπων. αλλά σε όσους τον υπηρετούν και τον ακολουθούν δίνει ζωή, αφθαρσία και αιώνια δόξα. Απονέμει τα οφέλη του σε όσους τον υπηρετούν επειδή τον υπηρετούν, και σε όσους τον ακολουθούν επειδή τον ακολουθούν, αλλά δεν αντλεί κανένα όφελος από αυτά.
Ο Θεός επιδιώκει την υπηρεσία των ανθρώπων να έχει τη δυνατότητα, αυτός που είναι καλός και ελεήμων, να χύνει τις ευεργεσίες του σε αυτούς που επιμένουν στην υπηρεσία του. Ενώ ο Θεός δεν χρειάζεται τίποτα, ο άνθρωπος χρειάζεται την κοινωνία με τον Θεό.
Η δόξα του ανθρώπου συνίσταται στην επιμονή στην υπηρεσία του Θεού και γι' αυτό ο Κύριος είπε στους μαθητές του: «Δεν με διαλέξατε, αλλά εγώ σας διάλεξα» (Ιω. 15:16), δείχνοντας έτσι ότι δεν ήταν αυτοί που τον δοξάζουν ακολουθώντας τον, αλλά ότι, επειδή ακολούθησαν τον Υιό του Θεού, δοξάστηκαν από αυτόν. Και πάλι: «Θέλω όσοι μου δώσατε να είναι μαζί μου όπου είμαι, για να συλλογιστούν τη δόξα μου» (Ιω. 17, 24).