Επιστολή από ένα ανάπηρο αγόρι

Αγαπητοί φίλοι, θέλω να σας γράψω αυτό το γράμμα για να πω τη ζωή ενός ανάπηρου αγοριού, τι πραγματικά είμαστε και τι δεν ξέρετε.

Πολλοί από εσάς όταν κάνουμε χειρονομίες, λέμε λίγα λόγια ή χαμογελάμε, είστε ευχαριστημένοι με αυτό που κάνουμε. Σίγουρα, είστε όλοι εστιασμένοι στη σωματική μας διάπλαση, στο μειονέκτημά μας και όταν μερικές φορές κάνουμε κάτι διαφορετικό για να το κερδίσουμε, είστε ευχαριστημένοι με το πώς αντιδρούμε. Βλέπεις το σώμα μας αντί να έχουμε μια δύναμη, κάτι μυστηριώδες, θεϊκό. Όπως στη ζωή βλέπεις υλικά πράγματα, έτσι και σε εμάς είσαι συγκεντρωμένος σε αυτό που δείχνουμε.

Έχουμε μια αναμάρτητη ψυχή, γύρω μας έχουμε αγγέλους που μας μιλούν, εκπέμπουμε ένα θείο φως που μόνο όσοι αγαπούν και έχουν πίστη μπορούν να το δουν. Καθώς κοιτάς τις σωματικές μας αναπηρίες, βλέπω τις πνευματικές σου. Είστε άθεος, δυστυχισμένος, υλιστής και παρόλο που έχετε όλα όσα αναζητάτε πάντα κάθε μέρα. Έχω λίγα, τίποτα, αλλά είμαι χαρούμενος, αγαπώ, πιστεύω στον Θεό και χάρη σε εμένα, στα βάσανά μου, πολλοί από εσάς στην αμαρτία θα σωθούν από τον αιώνιο πόνο. Αντί να κοιτάτε τα σώματά μας, κοιτάξτε τις ψυχές σας, αντί να παρατηρείτε τις σωματικές μας αναπηρίες, δίνετε απόδειξη για τις αμαρτίες σας.

Αγαπητοί φίλοι, γράφω αυτό το γράμμα για να καταλάβετε ότι δεν γεννηθήκαμε άτυχοι ή τυχαία, αλλά κι εμείς, παιδιά με ειδικές ανάγκες, έχουμε μια θεϊκή αποστολή σε αυτόν τον κόσμο. Ο καλός Κύριος μας δίνει αδυναμίες στο σώμα για να σας δώσει παραδείγματα για την ψυχή. Μην κοιτάτε τι είναι κακό μέσα μας αλλά αντίθετα πάρτε παράδειγμα από τα χαμόγελά μας, την ψυχή μας, τις προσευχές μας, την πρόνοια στον Θεό, την ειλικρίνεια, την ειρήνη.

Στη συνέχεια, την τελευταία μέρα της ζωής μας, όταν το άρρωστο σώμα μας καταλήγει σε αυτόν τον κόσμο, μπορώ να σας πω ότι οι άγγελοι κατεβαίνουν σε αυτόν για να πάρουν την ψυχή μας, στον ουρανό ακούγεται ένας ήχος από σάλπιγγες και μια μελωδία προς δόξα, ο Ιησούς ανοίγει την αγκαλιά Του και μας περιμένει στην πόρτα του Παραδείσου, οι Άγιοι του Ουρανού σχηματίζουν χορωδία δεξιά και αριστερά ενώ η ψυχή μας θριαμβευτική διασχίζει ολόκληρο τον Παράδεισο. Αγαπητέ φίλε, ενώ στη γη είδες το κακό στο σώμα μου, τώρα από εδώ βλέπω το κακό στην ψυχή σου. Τώρα βλέπω έναν άνθρωπο που κινείται, περπατά, μιλάει στο σώμα του αλλά με αναπηρία στην ψυχή του.

Αγαπητοί φίλοι, σας έγραψα αυτό το γράμμα για να σας πω ότι δεν είμαστε άτυχοι ή διαφορετικοί, αλλά μόνο σε εμάς ο Θεός έχει δώσει διαφορετικό καθήκον από το δικό σας. Ενώ θεραπεύετε τα σώματά μας, δίνουμε δύναμη, παράδειγμα και σωτηρία στις ψυχές σας. Δεν είμαστε διαφορετικοί, είμαστε όμοιοι, βοηθάμε ο ένας τον άλλον και μαζί πραγματοποιούμε το σχέδιο του Θεού σε αυτόν τον κόσμο.

Γράφτηκε από τον Paolo Tescione 

Αφιερωμένο στην Άννα που φεύγει από αυτόν τον κόσμο για τον Παράδεισο σήμερα 25 Δεκεμβρίου