Ο σημερινός Διαλογισμός: Αναζητώντας τη Σοφία

Ας πάρουμε τροφή που δεν χάνεται, ας κάνουμε το έργο της σωτηρίας μας. Δουλεύουμε στον αμπελώνα του Κυρίου, για να κερδίζουμε τα καθημερινά μας χρήματα. Ενεργούμε υπό το φως της σοφίας που λέει: Αυτός που κάνει τα έργα του στο φως μου δεν θα αμαρτήσει (πρβλ. Κύριος 24, 21). «Το χωράφι είναι ο κόσμος» (Ματθ. 13), λέει η Αλήθεια. Το σκάβουμε και θα βρούμε τον κρυμμένο θησαυρό μέσα του. Ας το βγάλουμε. Στην πραγματικότητα είναι η ίδια σοφία που εξάγεται από την κρυψώνα. Όλοι το επιδιώκουμε, όλοι το επιθυμούμε.
Λέει: «Αν θέλεις να ρωτήσεις, ρώτησε, μετατρεψου, έλα!». (Είναι 21, 12). Με ρωτάς από τι να μετατρέψω; Ξεφύγετε από τους πόθους σας. Κι αν δεν το βρω στις επιθυμίες μου, πού να βρω αυτή τη σοφία; Πράγματι, η ψυχή μου το λαχταρά. Αν το θέλεις, σίγουρα θα το βρεις. Δεν αρκεί όμως να το έχεις βρει. Μόλις βρεθεί, πρέπει να χυθεί στην καρδιά με καλό μέτρο, να πιεστεί, να ανακινηθεί και να ξεχειλίσει (πρβλ. Λκ 6). Και δικαίως. Μάλιστα: Μακάριος ο άνθρωπος που βρίσκει σοφία και έχει σύνεση σε αφθονία (πρβλ. Πρ 38, 3). Αναζήτησέ την λοιπόν όσο μπορείς να τη βρεις και όσο είναι κοντά σου επικαλέσου την. Θέλεις να νιώσεις πόσο κοντά σου είναι; Κοντά σας είναι ο λόγος στην καρδιά και στο στόμα σας (πρβλ. Ρωμ. 13), αλλά μόνο αν τον αναζητήσετε με όρθια καρδιά. Γιατί έτσι θα βρεις σοφία στην καρδιά σου και θα γεμίσεις με σύνεση στο στόμα σου. αλλά προσέξτε ότι ρέει προς εσάς, όχι ότι ρέει μακριά ή απορρίπτεται.
Σίγουρα έχεις βρει το μέλι, αν έχεις βρει τη σοφία. Απλώς μην το φάτε πολύ, για να μην το πετάξετε αφού χορτάσετε. Φάτε τα για να είστε πάντα πεινασμένοι για αυτά. Μάλιστα, η σοφία λέει: «Αυτοί που με τρέφουν θα πεινάσουν ακόμη» (Σιρ 24:20). Μην βγάζεις πολλά από αυτά που έχεις. Μη φας τα χορτά σου για να μην απορριφθείς και για να μην σου κλέψουν αυτά που νομίζεις ότι έχεις, γιατί αμέλησες να αναζητήσεις πριν την ώρα. Πράγματι, κανείς δεν πρέπει να παραιτηθεί από την αναζήτηση ή την επίκληση της σοφίας, ενώ μπορεί να βρεθεί, ενώ είναι κοντά. Διαφορετικά, σύμφωνα με τον ίδιο τον Σολομώντα, καθώς όποιος τρώει πολύ μέλι δέχεται ζημιά από αυτό, έτσι και όποιος θέλει να εξετάσει εξονυχιστικά το θείο μεγαλείο συντρίβεται από τη δόξα του (πρβλ. Προ 25, 27). Και όπως ο άνθρωπος που βρίσκει τη σοφία είναι ευλογημένος, έτσι και αυτός που κατοικεί στη σοφία είναι ευλογημένος, ή ακόμα πιο ευλογημένος. Αυτό στην πραγματικότητα αφορά ίσως την αφθονία του.
Σίγουρα σε αυτές τις τρεις περιπτώσεις υπάρχει στο στόμα σου αφθονία σοφίας και σύνεσης: αν έχεις στο στόμα σου την ομολογία της ανομίας σου, αν έχεις ευχαριστία και ύμνο, αν τελικά κάνεις και μια εποικοδομητική κουβέντα. Στην πραγματικότητα, «πιστεύει κανείς με την καρδιά, για να αποκτήσει δικαιοσύνη, και με το στόμα ομολογεί πίστη, για να αποκτήσει τη σωτηρία» (Ρωμ. 10:10). Καθώς επίσης: Ο δίκαιος γίνεται κατήγορός του από την αρχή του λόγου του (πρβλ. Πρ 18, 12), στη μέση πρέπει να μεγαλύνει τον Θεό και σε τρίτη στιγμή να γεμίσει σοφία για να οικοδομήσει τον πλησίον του.