Σημερινός Διαλογισμός: Τι θα δώσουμε στον Κύριο σε αντάλλαγμα για όλα όσα μας δίνει;

Ποια γλώσσα θα μπορούσε να δώσει τη δέουσα σημασία στα χαρίσματα του Θεού; Μάλιστα, ο αριθμός τους είναι τόσο μεγάλος που ξεφεύγει από κάθε λίστα. Το μεγαλείο τους, λοιπόν, είναι τέτοιο και τόσο, που έστω και ένα από αυτά θα πρέπει να μας κεντρίσει να ευχαριστούμε ατελείωτα τον δωρητή.
Υπάρχει όμως μια χάρη που, ακόμα κι αν θέλαμε, δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να την προσπεράσουμε σιωπηλά. Πράγματι, δεν θα μπορούσε να είναι αποδεκτό οποιοδήποτε άτομο, εξοπλισμένο με υγιή νου και ικανό για στοχασμό, να μην λέει λέξη, έστω και πολύ κατώτερη από το καθήκον, για το περίφημο θεϊκό όφελος, που πρόκειται να θυμηθούμε.
Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή του. Του παρείχε νοημοσύνη και λογική σε αντίθεση με όλα τα άλλα έμβια όντα στη γη. Του έδωσε την ικανότητα να απολαμβάνει την εκπληκτική ομορφιά του επίγειου παραδείσου. Και τελικά τον έκανε κυρίαρχο σε όλα τα πράγματα στον κόσμο. Μετά την εξαπάτηση του φιδιού, την πτώση στην αμαρτία και, μέσω της αμαρτίας, σε θάνατο και θλίψεις, δεν εγκατέλειψε το πλάσμα στο πεπρωμένο του. Αντίθετα, της έδωσε το νόμο για να τη βοηθήσει, οι άγγελοι να την προστατεύουν και να επιμελούνται και έστειλε τους προφήτες να διορθώσουν τις κακίες και να διδάξουν την αρετή. Με απειλές τιμωρίας κατέστειλε και εξάλειψε την ορμή του κακού. Με υποσχέσεις τόνωσε την αλαζονεία του καλού. Όχι σπάνια έδειχνε εκ των προτέρων, σε αυτό ή σε εκείνο το πρόσωπο, την τελική μοίρα της καλής ή της κακής ζωής. Δεν έχασε το ενδιαφέρον του για τον άντρα ακόμα κι όταν συνέχιζε με πείσμα την ανυπακοή του. Όχι, στην καλοσύνη του ο Κύριος δεν μας εγκατέλειψε ούτε λόγω της ανοησίας και της αυθάδειας που επιδεικνύαμε περιφρονώντας τις τιμές που μας είχε προσφέρει και καταπατώντας την αγάπη του ως ευεργέτη. Αντίθετα, μας κάλεσε πίσω από τους νεκρούς και μας έδωσε πίσω στη νέα ζωή μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Στο σημείο αυτό, ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο έγινε το όφελος προκαλεί ακόμη μεγαλύτερο θαυμασμό: «Παρότι ήταν θεϊκής φύσεως, δεν θεώρησε την ισότητα του με τον Θεό ζηλότυπο θησαυρό, αλλά άδειασε τον εαυτό του, αναλαμβάνοντας την κατάσταση του δούλου» Phil 2, 6-7). Επιπλέον, πήρε πάνω του τα βάσανά μας και βάσταξε τους πόνους μας, χτυπήθηκε για μας για να θεραπευθούμε από τις πληγές του (πρβλ. Ισ 53, 4-5) και πάλι μας λύτρωσε από την κατάρα, γινόμενος ο ίδιος κατάρα για χάρη μας (πρβλ. Γαλ. 3, 13), και συνάντησε έναν εξαιρετικά άδοξο θάνατο για να μας επαναφέρει σε μια ένδοξη ζωή.
Δεν αρκέστηκε στο να μας καλέσει πίσω από τον θάνατο στη ζωή, αλλά μάλλον μας έκανε συμμέτοχους στη δική του θεότητα και μας κρατά προετοιμασμένους μια αιώνια δόξα που ξεπερνά κάθε ανθρώπινη εκτίμηση σε μέγεθος.
Τι μπορούμε λοιπόν να δώσουμε στον Κύριο για όλα όσα μας έχει δώσει; (πρβλ. Ψλ 115, 12). Είναι τόσο καλός που δεν απαιτεί καν ανταπόδοση: αντίθετα είναι χαρούμενος που του ανταποδίδουμε με την αγάπη μας.
Όταν τα σκέφτομαι όλα αυτά, παραμένω σαν τρομοκρατημένος και αναστατωμένος μήπως, λόγω της ελαφρότητας του μυαλού μου ή των μικρών ανησυχιών μου, εξασθενήσω στην αγάπη του Θεού και ακόμη γίνω αιτία ντροπής και περιφρόνησης για τον Χριστό.