Θεέ μου, είσαι τα πάντα μου (από τον Paolo Tescione)

Παντοδύναμα Πατέρα της αιώνιας δόξας πολλές φορές μου έχεις μιλήσει αλλά τώρα θέλω να σου απευθυνθώ και θέλω να ακούσεις την κραυγή του πόνου μου που τώρα πηγάζει από την καρδιά μου. Είμαι αμαρτωλός! Οι κραυγές μου φτάνουν στο αυτί σου και μπορεί να συσσωρευτούν στα σπλάχνα σου, ώστε το δυνατό έλεος και η συγχώρεση σου να κατέβουν πάνω μου. Άγιε Πατέρα έχεις κάνει τόσα πολλά για μένα. Με δημιούργησες, με έπλεξες στην κοιλιά της μάνας μου, δημιούργησες τα κόκαλά μου, διαμόρφωσες το σώμα μου, μου έδωσες ζωή, μου έδωσες ψυχή, ζωή αιώνια. Τώρα η καρδιά μου στενάζει σαν τοκετός, τα βάσανά μου φτάνουν μέχρι εσένα. Σε παρακαλώ Πατέρα συγχώρεσέ με. Κοίταξα τη ζωή μου και θρηνούσα μπροστά στον ένδοξο θρόνο σου και σου ζητούσα τα πάντα. Τώρα όμως που μου έδωσες όλα κατάλαβα ότι τα είχα όλα αφού τα πάντα είσαι εσύ. Είσαι ο Πατέρας μου, ο δημιουργός μου, είσαι τα πάντα μου. Τώρα καταλαβαίνω το πραγματικό νόημα της ζωής. Τώρα κατάλαβα ότι ούτε ο χρυσός, ούτε το ασήμι, ούτε ο πλούτος μπορούν να δώσουν το καλό που δίνεις. Τώρα καταλαβαίνω ότι με αγαπάς και δεν με εγκαταλείπεις κι αν η αμαρτία με σκεπάζει με ντροπή είσαι στο παράθυρο σαν τον καλό Πατέρα κι εγώ, σαν τον άσωτο γιο, έρχομαι κοντά σου και σε περιμένω να γιορτάσεις την επιστροφή μου. Πατέρα είσαι τα πάντα μου. Είσαι η χάρη μου. Χωρίς εσένα βλέπω μόνο μίσος και θάνατο. Το βλέμμα σου, η αγάπη σου με κάνουν μοναδικό, δυνατό, αξιαγάπητο. Άγιε Πάτερ σε φτάνει η κραυγή μου.
Είδα τη ζωή μου και συνειδητοποίησα ότι αξίζω τις πιο πικρές τιμωρίες, αλλά το βλέμμα μου στρέφεται προς εσάς, προς το απέραντο έλεος σας. Τώρα ο Πατέρας ανοίξτε τα χέρια σας. Άγιο Πατέρα Θέλω να στηριχτώ το κεφάλι μου στο στήθος σου. Θέλω να νιώσω τη ζεστασιά ενός πατέρα που με αγαπά και συγχωρεί τα κακά μου. Θέλω να ακούσω τη φωνή σου να ψιθυρίζει το όνομά μου. Θέλω το χάδι σου, το φιλί σου. Καθώς περπατούσα στους δρόμους αυτού του κόσμου άκουσα τη φωνή σου λέγοντας «πού είσαι» τις ίδιες λέξεις που είπες στον Αδάμ αφού έφαγε τον καρπό και γέννησε τη δημιουργία. Μου φώναξε από το κάτω μέρος της καρδιάς μου "πού είσαι". Πατέρα είμαι σε άβυσσο, χύνεται στο κακό. Ο πατέρας με κοιτάζει ψηλά και με καλωσορίζει στο λαμπρό βασίλειό σου. Είσαι τα πάντα μου. Είστε όλα αυτά που είναι αρκετά για μένα. Είσαι το μόνο πράγμα που χρειάζομαι. Όλα τα υπόλοιπα δεν είναι τίποτα και τίποτα μπροστά από το λαμπρό και ιερό όνομά σας. Δεν είχα τίποτα, εκτός από εσένα και τώρα που έχω τα πάντα και σε έχασα, νιώθω σε μια άβυσσο τίποτα, στην άβυσσο του τίποτε. Άγιος Πατέρας με άφησε να νιώσω τη ζεστασιά σου, την αγάπη σου. Σας εμπιστεύομαι τους ανθρώπους που αγαπώ. Αγαπήστε τους επίσης όπως με αγαπήσατε. Τώρα μου έρχεται η συγχώρεση. Νιώθω εισβολή από άπειρη αγάπη. Ξέρω ότι η χάρη σου είναι μαζί μου και με αγαπάς. Ευχαριστώ για τη συγχώρεσή σας. Μπορώ να πω και να καταθέσω ότι ακόμα κι αν δεν σας έχω δει, σας γνώρισα. Πριν σε ήξερα από τη φήμη τώρα σε ξέρω γιατί αποκάλυψες τον εαυτό σου. Θεέ μου και τα πάντα μου.