Ας μιλήσουμε για τη φιλοσοφία "Ο Παράδεισος ανήκει στον Θεό ή ανήκει στον Δάντη;"

ΤΟΥ ΜΙΝA DEL NUNZIO

Ο Παράδεισος που περιγράφει ο Δάντης δεν έχει φυσική και συγκεκριμένη δομή γιατί κάθε στοιχείο είναι καθαρά πνευματικό.

Στον Παράδεισο του, οι ευλογημένες ψυχές δεν έχουν περιορισμούς και επιτρέπεται να απολαμβάνουν οποιοδήποτε μέρος: ο Θεός δεν κάνει πλέον διακρίσεις, οι διάφορες τοποθεσίες είναι όλες συνδεδεμένες και προσβάσιμες. Για να διατηρήσει μια εσωτερική συνοχή στην αφήγησή του και για να μπορέσει να εξηγήσει, έστω και φιλοσοφικά, την έννοια του Παραδείσου για τον Δάντη, κάθε ευλογημένη ψυχή τοποθετείται εκεί που «έπρεπε» να είναι αν υπήρχαν σταθερές θέσεις για αυτήν.

Στη συνέχεια οι ψυχές ταξινομούνται σε επτά ομάδες που είναι διατεταγμένες σύμφωνα με την αρετή τους, δηλαδή: ελαττωματικά πνεύματα, πνεύματα εργασίας για τη γήινη δόξα, πνεύματα αγάπης, σοφά πνεύματα, μαχητικά πνεύματα για την πίστη, δίκαια πνεύματα και πνεύματα στοχασμού. Αλλά ο Δάντης ήταν στον παράδεισο ? Συνάντησε ο Δάντης τον Θεό; Ο παράδεισος υπάρχει και είναι το μυαλό μας.

Ο Παράδεισος είναι εκείνο το μέρος που μας υποσχέθηκε ο Θεός, και που ο Δάντης περιέγραψε μόνο ως καλό Φιλόσοφο.
Όλα έγκεινται στη σκέψη για την ομορφιά της χριστιανικής ζωής, μιας ζωής που χαρακτηρίζεται από αγάπη, στο ανιδιοτελές δώρο στον άλλον, στην πνευματική σχέση με τον Θεό.

Αναζητώντας την Αιώνια Ζωή Είναι η αιώνια ζωή ακριβώς στο να αναζητά κανείς τη ζωή του ζωντανή και όμορφη; Δεν είναι ήδη μια μεγάλη ανταμοιβή που μπορούμε να πούμε ότι έχουμε τον Χριστό στο μυαλό, το στόμα και την καρδιά μας. Ο παράδεισος τότε γίνεται ανταμοιβή, αυτή είναι η μεγαλύτερη πίστη μας, μπορούμε εύκολα να ξεπεράσουμε κάθε πειρασμό επιλέγοντας να ζήσουμε αμέσως και όχι αργότερα ακολουθώντας τον ασφαλέστερο δρόμο στον κόσμο, αυτόν της αγάπης του Θεού