Προσευχή που γράφτηκε από τον Bruno Cornacchiola στην Παναγία της Αποκάλυψης

Προσευχή στην Παναγία γραμμένη στην αίθουσα των Γαλλικών Αδελφών, στις 11.00 ενώ βρίσκονταν στο πνευματικό καταφύγιο στη Via Principe Amedeo, από τον Bruno Cornacchiola.

Παρθένε Μητέρα, και Βασίλισσά μου, Εσύ που είσαι όλη Αγνή, γιατί αντανακλάς αυτόν τον Ήλιο που είναι η πηγή της Αιώνιας Ζωής, ο Θεός Πατήρ.
Εσείς που είστε όλοι Άγιοι, γιατί αυτή η Οδός που οδηγεί στην Αιώνια Ζωή βρίσκεται μέσα σας: Ιησούς Χριστός, ο Υιός Σου, ο Κύριός μας.
Εσείς που είστε όλοι αμόλυντοι από τη σύλληψη στην αιωνιότητα, γιατί μέσα σας βρίσκουμε τις αρετές και τη σοφία του Θεού, το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα σας.
Αχ! Άκου τι θέλει να σου πει αυτός ο ανάξιος γιος, ταπεινωμένος στα πόδια σου, για τον αγιασμό του και για την αγιαστική σωτηρία όλου του κόσμου, που ανήκει μόνο στον Θεό.
Κάνε ότι ανοίγοντας το στόμα μου, υπάρχει μόνο έπαινος στον Τριαδικό και Ένα Θεό: Πατέρα, Υιό, Άγιο Πνεύμα. Οδός, Αλήθεια και Αιώνια Ζωή, για όλα τα οφέλη που είναι συνεχώς πάνω μου. Προσεύχεσαι για μένα Μητέρα τον ευεργετικό θεό, ώστε να ανταποκριθώ στις ευεργεσίες Του.
Παρακαλείτε για μένα, Μητέρα, τον Υπέρτατο Θεό Παντοδύναμο, να εισέλθει η δύναμη του Λόγου Του, της Αλήθειας Του, της Αγιότητάς Του, και σε όλους όσοι θέλουν, να μιλήσουν, να μιλήσουν αληθινά, να αγιάσουν εμένα και να αγιάσουν τους άλλους.
Εσύ που είσαι Μητέρα, ω γλυκύτατη Νύφη, Μητέρα και Κόρη του Θεού Πατέρα, του Θεού του Υιού, του Θεού του Αγίου Πνεύματος, σε έναν Θεό της Αγάπης, εσύ που είσαι στον «Βασίλισσα» Θρόνο, μιλάς για αυτόν τον φτωχό αμαρτωλό:
– στον Αιώνιο Πατέρα που με συγχωρεί,
– στον Ιησού τον Υιό Σου, που με σώζει και με πλένει με το Πολυτιμότερο Αίμα Του,
– στο Άγιο Πνεύμα, την αγαπημένη σου Σύζυγο που με επισκιάζει με το Σθένος Του, με τη Σοφία Του και τελικά με τη Δύναμη της Φιλανθρωπίας Του.

Τι όμορφη που είσαι, μητέρα!
Άνοιξε την Καρδιά Σου και τοποθέτησέ με μέσα για να λάβω τη ζεστασιά της αγιαστικής και ισχυρότερης Αγάπης Σου στη Θεία Τριάδα.
Πάρε με κοντά στο ρέμα της Φιλανθρωπίας για να πιω, όπως τα λουλούδια που φυτεύτηκαν στην όχθη του ρέματος, εκείνο το νερό που ξεδιψάει και μεγαλώνει σαν λουλούδι, για να δώσω δόξα στον Θεό Τριαδικό και Ένα, για σένα που είσαι ο Ουράνιος μας Μητέρα.
Το άρωμα σου της Αγιότητάς σου, Παναγία, ας είναι το άρωμα μου!
Το κρίνο σου που είναι η Αιώνια ειλικρίνεια στον Θρόνο του Θεού, άσε με να γίνω το άρωμά του που δίνει αδιάκοπη δόξα στον Θείο Θρόνο. Κάνε Μάνα, που δεν είναι σαν μια γη που μένει μόνη της, που όλοι την πατάνε αν είναι ακαλλιέργητη. Κάθε φυλή ζώων και εντόμων κατοικεί εκεί. όχι μητέρα, αλλά θέλω να είμαι ένας κήπος όπου τα λουλούδια αφθονούν και θα στέλνουν άρωμα και τροφή. Άφησέ με να μεγαλώσω με το γάλα της μητρικής Αγάπης Σου, να Σε αγαπώ και σ' αυτή την Αγάπη να δώσω δόξα στον Θεό Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα, στον Ένα και Τριαδικό Θεό στη Θεία Ελεημοσύνη.

Αμήν.