Σκεφτείτε σήμερα αν παλεύετε ή όχι να κρίνετε τους γύρω σας

«Γιατί παρατηρείς το θραύσμα στο μάτι του αδελφού σου, αλλά όχι το ξύλινο δοκάρι στο δικό σου;» Λουκάς 6:41

Πόσο αλήθεια είναι αυτό! Πόσο εύκολο είναι να βλέπουμε τα μικρά ελαττώματα των άλλων και, ταυτόχρονα, να μην βλέπουμε τα πιο προφανή και σοβαρά μας ελαττώματα. Γιατί έτσι είναι;

Πρώτα απ 'όλα, είναι δύσκολο να δούμε τα ελαττώματά μας γιατί η αμαρτία της υπερηφάνειας μας τυφλώνει. Η υπερηφάνεια μας εμποδίζει να σκεφτόμαστε ειλικρινά τον εαυτό μας. Η υπερηφάνεια γίνεται μια μάσκα που φοράμε που παρουσιάζει μια ψεύτικη προσωπικότητα. Η υπερηφάνεια είναι κακή αμαρτία γιατί μας κρατά μακριά από την αλήθεια. Μας εμποδίζει να δούμε τον εαυτό μας στο φως της αλήθειας και, ως εκ τούτου, μας εμποδίζει να δούμε τον κορμό στα μάτια μας.

Όταν γεμίζουμε περηφάνια, κάτι άλλο συμβαίνει. Αρχίζουμε να εστιάζουμε σε κάθε μικρό ελάττωμα των γύρω μας. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό το Ευαγγέλιο μιλάει για την τάση να βλέπεις το «θραύσμα» στα μάτια του αδελφού σου. Τι μας λέει; Μας λέει ότι όσοι είναι γεμάτοι υπερηφάνεια δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ να νικήσουν τον βαρύτατο αμαρτωλό. Μάλλον, τείνουν να αναζητούν εκείνους που έχουν μόνο μικρές αμαρτίες, «θραύσματα» σαν αμαρτίες, και τείνουν να προσπαθούν να τους κάνουν να φαίνονται πιο σοβαροί από ό,τι είναι. Δυστυχώς, όσοι είναι εμποτισμένοι με υπερηφάνεια αισθάνονται πολύ περισσότερο απειλούμενοι από τον άγιο παρά από τον βαρύτατο αμαρτωλό.

Σκεφτείτε σήμερα αν παλεύετε ή όχι να κρίνετε τους γύρω σας. Σκεφτείτε ιδιαίτερα εάν τείνετε ή όχι να είστε πιο επικριτικοί με όσους αγωνίζονται για αγιότητα. Αν τείνετε να το κάνετε αυτό, θα μπορούσε να αποκαλύψει ότι παλεύετε με την υπερηφάνεια περισσότερο από όσο νομίζετε.

Κύριε, ταπείνωσε με και βοήθησέ με να ελευθερωθώ από κάθε υπερηφάνεια. Μακάρι να αφήσει επίσης την κρίση του και να βλέπει τους άλλους μόνο όπως εσείς θέλετε να τους βλέπω. Ιησού πιστεύω σε σένα.