Αγία Τερέζα της Άβιλα: τι είπε για το Άγιο Ροδάριο

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΟΣΑΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΕΡΕΖΑ ΤΗΣ ΑΒΙΛΑΣ

Η Αγία Τερέζα της Αβίλα, από τη δική της εμπειρία, ονόμασε το Ροδάριο: «Μια εξ ολοκλήρου θεϊκή αφοσίωση, μια πηγή χάρης, ένα φάρμακο για χίλια κακά, μια αλυσίδα που ενώνει τη γη με τον ουρανό, ένα ουράνιο τόξο ειρήνης που, ο Κύριος, στο έλεός του, έχει χαράξει στο στερέωμα της Εκκλησίας του, και άγκυρα σωτηρίας για όλους εμάς τους χριστιανούς».
Ανάμεσα στις αφιερώσεις της στη Παναγία, έδωσε μια θέση προτίμησης στο Ιερό Ροδάριο, το οποίο είναι μια από τις πρώτες αναμνήσεις που αναδύονται στη μνήμη της Τερέζας όταν ξεκινά την ιστορία της ζωής της. Μαθαίνει να το απαγγέλλει από τη μητέρα του. Η Donna Beatrice, η οποία ήταν πολύ αφοσιωμένη στο Ιερό Ροδάριο, όπως επισημαίνει η Αγία.
Η Τερέζα δεν θα εγκαταλείψει ποτέ αυτή τη συγκεκριμένη αφοσίωση στο Ροδάριο. Είναι ο καθημερινός φόρος τιμής του στη Μαντόνα.
Στις διαδικασίες αγιοποίησης του Αγίου βρίσκουμε πολύτιμη μαρτυρία σχετικά.
Μια ανιψιά δηλώνει: «Όσο κι αν την επηρέασε η αρρώστια, δεν παρέλειψε ποτέ να το απαγγείλει, να βρει χρόνο να το κάνει, έστω και στις δώδεκα ή μια το πρωί».
Κάποτε, ξεκινώντας να απαγγέλλει το Ροδάριο, παρασύρθηκε σε έκσταση και είδε το Καθαρτήριο που είχε σχήμα μεγάλου περιβόλου, μέσα στο οποίο οι ψυχές υπέφεραν στις εξαγνιστικές φλόγες.
Στο πρώτο Χαίρε Μαρία που απήγγειλε, είδε αμέσως έναν πίδακα γλυκού νερού να πέφτει στις ψυχές και να τις δροσίζει. έτσι συνέβη και με το δεύτερο Χαίρε Μαρία, έτσι με το τρίτο, με το τέταρτο... τότε κατάλαβε πόση ανακούφιση ήταν η απαγγελία του Ροδαρίου για τις ψυχές στο καθαρτήριο, και δεν θα ήθελε ποτέ να τη διακόψει.