Όλες οι προσευχές που άφησε ο Άγιος Φαουστίνα στον Ιησού

 

483x309

Ιησού, αιώνια αλήθεια και ζωή μας, σαν ζητιάνος ικετεύω το έλεός σου για τους αμαρτωλούς. Γλυκιά καρδιά του Κυρίου μου, γεμάτη συμπόνια και έλεος, σε ικετεύω για αυτούς. Ω Καρδιά, πηγή Ελέους, από την οποία ακτίνες απαράμιλλων χάριτων ρέουν πάνω σε όλη την ανθρωπότητα, ζητώ από σένα φως για όσους είναι στην αμαρτία. Ιησού, θυμήσου το πικρό σου Πάθος και μην επιτρέψεις να χαθούν ψυχές που λυτρώθηκαν τόσο ακριβά με το αίμα σου. Ω Ιησού, όταν διαλογίζομαι τη μεγάλη αξία του αίματός σου, χαίρομαι για ένα τέτοιο μεγαλείο γιατί, αν και η αμαρτία είναι άβυσσος αχαριστίας και κακίας, εντούτοις το τίμημα που πληρώθηκε γι' αυτήν είναι απείρως μεγαλύτερο από την αμαρτία. Μια απέραντη χαρά φωτίζει στην καρδιά μου, θαυμάζοντας την ασύλληπτη καλοσύνη σου. Ω Ιησού μου, επιθυμώ να φέρω όλους τους αμαρτωλούς στα πόδια σου, ώστε να δοξάσουν το Έλεός σου που είναι άπειρο. Αμήν.

«Αιώνια αγάπη, καθαρή φλόγα, καίνε ακατάπαυστα στην καρδιά μου και θεοποίησε ολόκληρη την ύπαρξή μου δυνάμει της αιώνιας προτίμησής σου, για την οποία μου έδωσες την ύπαρξη, καλώντας με να συμμετάσχω στην αιώνια ευτυχία σου...» (Ημερολόγιο, 1523).

«Ω ελεήμων Θεέ, που δεν μας περιφρονείς, αλλά μας γεμίζεις συνεχώς με τις χάρες Σου, μας κάνεις άξιους της βασιλείας Σου και, με την καλοσύνη Σου, γεμίζεις με ανθρώπους τα μέρη που εγκαταλείφθηκαν από αχάριστους αγγέλους. Ω Θεέ του μεγάλου Ελέους, που απέστρεψες το άγιο βλέμμα Σου από τους επαναστάτες αγγέλους και το έστρεψες προς τον μετανοημένο άνθρωπο, τιμή και δόξα στο ανεξιχνίαστο Έλεός Σου...» (Ημερολόγιο, 1339).

«Ω Ιησού, απλωμένος στον σταυρό, σε παρακαλώ, δώσε μου τη χάρη να εκπληρώσω πιστά το ιερότατο θέλημα του Πατέρα σου, πάντα, παντού και σε όλα. Και όταν το θέλημα του Θεού μου φαίνεται βαρύ και δύσκολο να πραγματοποιήσω, Σε ικετεύω, Ιησού, τότε ας κατέβουν πάνω μου δύναμη και σθένος από τις Πληγές Σου και είθε τα χείλη μου να επαναλάβουν: Κύριε, να γίνει το θέλημά Σου... Ελεήμονες Ιησού, δώσε μου τη χάρη να ξεχάσω τον εαυτό μου, ώστε να ζήσω ολοκληρωτικά για τις ψυχές, συνεργαζόμενος μαζί Σου στο έργο της σωτηρίας σου.

«…Κύριε, επιθυμώ να μεταμορφωθώ ολοκληρωτικά στο Έλεος Σου και να είμαι η ζωντανή αντανάκλασή Σου. Είθε η μεγαλύτερη ιδιότητα του Θεού, το αμέτρητο έλεός Του, να φτάσει στον πλησίον μου μέσα από την καρδιά και την ψυχή μου.
Βοήθησέ με, Κύριε, να κάμω τα μάτια μου ελεήμονα, για να μην υποψιάζομαι και να μην κρίνω με βάση τα εξωτερικά φαινόμενα, αλλά να ξέρω να βλέπω τι είναι ωραίο στην ψυχή του πλησίον μου και να τον βοηθάω.

Βοήθησέ με, Κύριε, να είναι ελεήμονα η ακοή μου, να σκύβω στις ανάγκες του πλησίον μου, να μην είναι αδιάφορα τα αυτιά μου στον πόνο
και στα γκρίνια του διπλανού μου.

Βοήθησέ με, Κύριε, να κάνω τη γλώσσα μου να είναι ελεήμων και να μην μιλάω ποτέ αρνητικά για τον πλησίον μου, αλλά να έχεις έναν λόγο παρηγοριάς για όλους
και της συγχώρεσης.

Βοήθησέ με, Κύριε, να διασφαλίσω ότι τα χέρια μου είναι ελεήμονα και γεμάτα καλές πράξεις, ώστε να ξέρω μόνο να κάνω καλό στον πλησίον μου και να αναλαμβάνω τον εαυτό μου
τις πιο βαριές και επίπονες δουλειές.

Βοήθησέ με, Κύριε, να φροντίσω τα πόδια μου να είναι ελεήμονα, ώστε να έρχομαι πάντα σε βοήθεια του πλησίον μου, ξεπερνώντας την νωθρότητα και την κούρασή μου (…)
Βοήθησέ με, Κύριε, να κάμω την καρδιά μου ελεήμονα, ώστε να μετέχει
σε όλα τα βάσανα των άλλων (…)

Ανάπαυσε μέσα μου το έλεός σου, Κύριε μου…» (Ημερολόγιο, 163).

«Ο Βασιλεύς του Ελέους, καθοδήγησε την ψυχή μου» (Ημερολόγιο, 3).

«…Κάθε χτύπος της καρδιάς μου είναι ένας ύμνος ευχαριστίας σε Σένα, Θεέ, Κάθε σταγόνα του αίματος μου κυκλοφορεί για Σένα, Κύριε. Η ψυχή μου είναι ένα τραγούδι ευχαριστίας στο Έλεός Σου. Σε αγαπώ, Θεέ, για τον εαυτό σου» (Ημερολόγιο, 1794).

«Ω Ιησού, θέλω να ζήσω την παρούσα στιγμή, να ζήσω σαν αυτή η μέρα να ήταν η τελευταία της ζωής μου: να χρησιμοποιώ σχολαστικά κάθε στιγμή για τη μεγαλύτερη δόξα του Θεού, να εκμεταλλεύομαι κάθε περίσταση για τον εαυτό μου, ώστε η ψυχή μου να επωφεληθεί από αυτήν. Κοιτάξτε τα πάντα από αυτήν την οπτική γωνία, δηλαδή ότι τίποτα δεν συμβαίνει χωρίς το θέλημα του Θεού, ω Θεέ του ανεξιχνίαστου ελέους, αγκάλιασε όλο τον κόσμο και χύσε επάνω μας μέσω της συμπονετικής Καρδιάς του Ιησού» (Ημερολόγιο, 1183).

«Ω Θεέ του μεγάλου Ελέους, της άπειρης καλοσύνης, ιδού σήμερα όλη η ανθρωπότητα φωνάζει από την άβυσσο της δυστυχίας της στο Έλεος Σου, στη συμπόνια Σου, Θεέ, και φωνάζει με τη δυνατή φωνή της δικής της δυστυχίας. Ω ελεήμων Θεέ, μην απορρίπτεις την προσευχή των εξόριστων αυτής της γης.

Κύριε, ασύλληπτη καλοσύνη, που ξέρεις τέλεια τη δυστυχία μας και ξέρεις ότι δεν μπορούμε να σηκωθούμε κοντά Σου με τις δικές μας δυνάμεις, Σε παρακαλούμε, εμπόδισέ μας με τη χάρη Σου και πολλαπλασίασε το έλεός σου πάνω μας αδιάκοπα, για να εκπληρώσουμε πιστά Το άγιό σου θέλημα σε όλη τη ζωή και την ώρα του θανάτου.

Είθε η παντοδυναμία του ελέους σου να μας υπερασπιστεί από τις επιθέσεις των εχθρών της σωτηρίας μας, ώστε να μπορούμε να περιμένουμε με σιγουριά την τελευταία έλευση σου ως παιδιά σου…» (Ημερολόγιο, 1570).

«Θέλω να γνωρίσετε βαθύτερα την αγάπη με την οποία καίει η Καρδιά Μου για τις ψυχές και θα την καταλάβετε όταν διαλογιστείτε το Πάθος Μου. Επικαλέστε το Έλεός Μου για τους αμαρτωλούς. Θέλω τη σωτηρία τους. Όταν απαγγείλετε αυτή την προσευχή με μετανοημένη καρδιά και με πίστη για κάποιον αμαρτωλό, θα του δώσω τη χάρη της μεταστροφής.

Η σύντομη προσευχή είναι η εξής: Ω Αίμα και Ύδωρ, που κυλούσε από την Καρδιά του Ιησού ως πηγή Ελέους για εμάς, σε εμπιστεύομαι» (Ημερολόγιο, 187).

ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΤΟ ΘΕΙΟ ΕΛΕΟΣ

Χρησιμοποιήστε το κομπολόι.

Στην αρχή:

Ο πατέρας μας. Λεωφόρος Μαρία. Πιστεύω.

Στις μεγαλύτερες χάντρες του Ροδαρίου:

«Αιώνιος Πατήρ, Σου προσφέρω το Σώμα και το Αίμα, την Ψυχή και τη Θεότητα του πιο αγαπημένου σου Υιού και Κυρίου μας Ιησού Χριστού σε εξιλέωση για τις αμαρτίες μας και όλου του κόσμου».

Στους κόκκους της Ave Maria δέκα φορές:

«Για το οδυνηρό του πάθος ελέησον τα δεινά όλου του κόσμου».

Στο τέλος επαναλάβετε τρεις φορές: «Άγιος ο Θεός, Άγιος Δυνατός, Άγιος Αθάνατος: ελέησέ μας και σε όλο τον κόσμο».