Το σημερινό Ευαγγέλιο 29 Φεβρουαρίου 2020 με σχόλιο

Από το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού σύμφωνα με τον Λουκά 5,27-32.
Εκείνη την εποχή, ο Ιησούς είδε έναν φορολογούμενο, τον Λέβι, να κάθεται στο φορολογικό γραφείο, και του είπε, "Ακολούθησέ με!"
Αυτός, αφήνοντας τα πάντα, σηκώθηκε και τον ακολούθησε.
Τότε ο Λέβι ετοίμασε ένα μεγάλο συμπόσιο για αυτόν στο σπίτι του. Υπήρχε ένα πλήθος φορολογουμένων και άλλων ανθρώπων που κάθονταν μαζί τους στο τραπέζι.
Οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς τους μουρμούρισαν και είπαν στους μαθητές του, "Γιατί τρώτε και πίνετε με φορολογούμενους και αμαρτωλούς;"
Ο Ιησούς απάντησε: «Δεν είναι οι υγιείς που χρειάζονται το γιατρό, αλλά οι άρρωστοι.
Δεν ήρθα να καλέσω τους δίκαιους, αλλά τους αμαρτωλούς να μεταστρέψουν. "

Giuliana of Norwich (μεταξύ 1342-1430 cc)
Αγγλικά recluse

Αποκαλύψεις θεϊκής αγάπης, κεφ. 51-52
"Ήρθα να καλέσω ... αμαρτωλούς να μετατρέψω"
Ο Θεός μου έδειξε έναν κύριο που κάθεται επίσημα σε ηρεμία και ξεκούραση. έστειλε απαλά τον υπηρέτη του για να κάνει το θέλημά του. Ο υπηρέτης έσπευσε να ξεμείνει από αγάπη. αλλά, εδώ έπεσε σε ένα βράχο και τραυματίστηκε σοβαρά. (...) Στον υπηρέτη, ο Θεός μου έδειξε το κακό και την τύφλωση που προκλήθηκε από την πτώση του Αδάμ. και στον ίδιο υπηρέτη τη σοφία και την καλοσύνη του Υιού του Θεού. Στον άρχοντα, ο Θεός μου έδειξε τη συμπόνια και τη λύπη του για την ατυχία του Αδάμ, και στον ίδιο άρχοντα την πολύ υψηλή ευγένεια και άπειρη δόξα στην οποία η ανθρωπότητα ανυψώνεται από το πάθος και το θάνατο του Υιού του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κύριος μας είναι πολύ χαρούμενος με τη δική του πτώση [σε αυτόν τον κόσμο στο πάθος του], λόγω της ανύψωσης και της πληρότητας της ευτυχίας που φτάνει η ανθρωπότητα, την οποία ξεπερνά σίγουρα αυτό που θα είχαμε εάν ο Αδάμ δεν είχε πέσει. (...)

Επομένως, δεν έχουμε κανένα λόγο να ταλαιπωρήσουμε τον εαυτό μας, γιατί η αμαρτία μας προκάλεσε τα βάσανα του Χριστού, ούτε κανένας λόγος να χαίρεται, καθώς η άπειρη αγάπη του τον έκανε να υποφέρει. (...) Αν συμβεί αυτό για τύφλωση ή αδυναμία, πέφτουμε αμέσως, με το γλυκό άγγιγμα της χάρης. Ας διορθώσουμε τον εαυτό μας με όλη μας την καλή θέληση ακολουθώντας τη διδασκαλία της ιερής Εκκλησίας, σύμφωνα με τη σοβαρότητα της αμαρτίας. Ας πάμε στον Θεό με αγάπη. δεν αφήσαμε ποτέ τους εαυτούς μας να απελπιστούν, αλλά δεν είμαστε ούτε πολύ απερίσκεπτοι, σαν να μην είχε σημασία η πτώση. Αναγνωρίζουμε ειλικρινά την αδυναμία μας, γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορούσαμε να κρατήσουμε ούτε μια στιγμή αν δεν είχαμε τη χάρη του Θεού. (...)

Είναι σωστό ότι ο Κύριος μας επιθυμεί να κατηγορήσουμε και να αναγνωρίσουμε αληθινά την πτώση μας και όλο το κακό που ακολουθεί, γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορούσαμε ποτέ να το επισκευάσουμε. Ταυτόχρονα, θέλει να αναγνωρίσουμε ειλικρινά και αληθινά την αιώνια αγάπη που έχει για εμάς και την αφθονία του ελέους του. Βλέποντας και αναγνωρίζοντας και τα δύο μαζί με τη χάρη του, αυτή είναι η ταπεινή εξομολόγηση που ο Κύριος μας περιμένει από εμάς και που είναι το έργο του στην ψυχή μας.