Μεγάλη Παρασκευή, Σάββατο, βράδυ του Πάσχα

Αγαπητέ φίλε, βρίσκομαι να γράφω αυτή τη σκέψη το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, μια από τις μεγαλύτερες μέρες για τους Χριστιανούς, την ευλογημένη νύχτα όπου ο Ιησούς ανασταίνεται και πάλι νικάει τον θάνατο και κηρύσσει τη ζωή. Βρίσκομαι να γράφω ακόμα και στην περίοδο της παγκόσμιας πανδημίας. Δεν θυμάμαι ένα χρόνο από τη ζωή μου που ήμουν απόψε στο σπίτι χωρίς να πάω στην εκκλησία για να κηρύξω τη γιορτή της Ανάστασης με την καθολική κοινότητα.

Και όμως αγαπητέ φίλε οι Εκκλησίες είναι κλειστές, τα κτίρια είναι κλειστά αλλά η ζωντανή Εκκλησία, όλοι οι Χριστιανοί, αυτή τη νύχτα χαίρονται την ανάσταση του Κυρίου τους Ιησού, η σκέψη πάει στον Ιησού.

ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ ΕΣΥ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΜΑΣ. ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ, ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΣΟΥ, ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΣΗ ΣΟΥ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ, ΤΗ ΘΕΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.

Και τότε στον εαυτό μου συνειδητοποιώ ότι ο Ιησούς είναι κοντά μου, ότι ο Ιησούς με συγχωρεί, ότι ο Ιησούς με αγαπά, ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός μου και είμαι σίγουρος ότι οι χιλιάδες νεκροί του Covid-19 είναι ζωντανοί σήμερα, στον Παράδεισο για να γιορτάσουν ουράνια το Πάσχα . Όπως είπε ο Padre Pio, βλέπουμε το πίσω μέρος του κεντήματος, αλλά ο υφαντής μας Ιησούς δημιουργεί κεντήματα, πίνακες, μοναδικά και μόνο για τα πλάσματα του.

Τι γίνεται με χθες, Μεγάλη Παρασκευή; Αμέσως μου έρχεται στο μυαλό ο Άγιος Δίσμας, ο μετανοημένος κλέφτης. Πόσες φορές στο τέλος των μη πνευματικών ημερών οι σκέψεις μου πήγαν στον Ιησού και του είπα «θυμήσου με όταν έρθω στο βασίλειό σου», τα λόγια που είπε ο καλός κλέφτης στον Ιησού στον Σταυρό. Εγώ, όπως ο Άγιος Δίσμας, ικετεύω τη σωτηρία στον Κύριό μου από τον Σταυρό της αμαρτίας μου.

Αγαπητέ φίλε, ένα ρίγος χαράς με κυριεύει. Ίσως δεν θα ζήσουμε ποτέ ξανά ένα τέτοιο Πάσχα, ίσως μια μέρα καταλάβουμε ότι από τα πολλά Πάσχα που ζήσαμε αυτό θα είναι το πιο συγκινητικό. Όλοι θα θυμόμαστε αυτή την έντονη επιθυμία μέσα μας να πάμε στην εκκλησία, να ευχηθούμε ο ένας στον άλλον καλές ευχές, να αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλον, να προσευχηθούμε στον Ιησού.

Ίσως αυτή η δυνατή επιθυμία να μας σώσει, να μας εξαγνίσει και όπως ακριβώς ο Άγιος Δίσμας στον Σταυρό που ο πόθος του για πίστη τον έκανε άγιο έτσι και η επιθυμία μας για τον Ιησού θα μας δώσει τον Παράδεισο.

Καλό Πάσχα αγαπημένη μου φίλη. Συγχαρητήρια. Σε αυτό το Πάσχα, διαφορετικό από τα άλλα, βρήκα μια πνευματική και σωτηριολογική σημασία που ίσως δεν ήξερα. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα έφερνα τη ζωή μου πιο κοντά σε έναν μετανοημένο κλέφτη, ποτέ δεν φανταζόμουν ότι αυτή η ευαγγελική φιγούρα θα αναδυόταν τόσο έντονα μέσα μου. Όλοι έχουμε ανακαλύψει την «επιθυμία για τον Ιησού» που δεν πρέπει να μας εγκαταλείψει ποτέ ξανά.

Ολοκληρώνω αγαπητέ φίλε με τα λόγια του Αγίου Παύλου «ποιος θα με χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Το σπαθί, η πείνα, η γύμνια, ο φόβος, ο διωγμός. Όχι, κανείς δεν μπορεί ποτέ να με χωρίσει από την αγάπη του Κυρίου μου Ιησού».

Από τον Paolo Tescione