Vicka of Medjugorje: Θα σας πω πώς νιώθουμε πριν και μετά την εμφάνιση

Janko: Καταλαβαίνω λίγο πολύ πώς συμπεριφέρεσαι κατά τη διάρκεια των εμφανίσεων. Αλλά τώρα υπάρχει κάτι άλλο που με ενδιαφέρει να μάθω.
Vicka: Ξέρω ότι σε ενδιαφέρουν πολλά πράγματα! Τι θέλετε να μάθετε τώρα;
Janko: Με ενδιαφέρει να μάθω πώς νιώθεις αμέσως πριν από τη συνάντηση με την Παναγία, ακριβώς όταν μπαίνεις στο δωμάτιο των εμφανίσεων.
Vicka: Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ακόμα και τότε νιώθω πολύ καλά.
Janko: Ακόμα και μετά από περισσότερες από χίλιες συναντήσεις;
Βίκα: Το ίδιο είναι. Είναι κάτι που δεν περιγράφεται. πρέπει να το δοκιμάσεις.
Janko: Νιώθεις έτσι, παρόλο που ξέρεις ήδη εκ των προτέρων πώς και τι θα συμβεί;
Vicka: Είναι εξαιρετικό! Φαίνεται σαν να ανοίγει ο ουρανός μπροστά στα μάτια σου! Αυτό το χαμόγελο, αυτή η τρυφερότητα. ότι ο ψίθυρος του… Είναι απλά υπέροχο.
Janko: Κατά τη γνώμη σου, πώς το βιώνουν οι άλλοι όλο αυτό;
Vicka: Μου μοιάζει λίγο πολύ.
Janko: Πραγματικά δεν θα το έλεγα αυτό! Όταν σε κοιτάζω κατά τη διάρκεια των συναντήσεων, και συνέβη και το άλλο βράδυ, βλέπω κάποια πρόσωπα χωρίς καμία αλλαγή: παραμένουν ψυχρά, χωρίς να δείχνουν συγκίνηση ή λάμψη. Δεν ξέρω; ίσως εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία. Η Μαρία μου είπε ότι, ακόμα κι αν φαίνεται πιο ακίνητη από σένα, βαθιά μέσα της βιώνει πολύ έντονα τη συνάντηση. Λέει επίσης ότι ένιωθε σαν να ήταν στον παράδεισο εκείνη τη στιγμή.
Βίκα: Τι θέλεις, είναι και αυτό δώρο της Παναγίας μας! Ποιος άλλος θα μπορούσε να μας το δώσει;
Janko: Συμφωνώ. Πώς νιώθεις όμως όταν η Παναγία φεύγει, όπως επισημαίνεις κάθε φορά με ένα επιφώνημα; («Ωδή», φεύγει.)
Βίκα: Σαν να ξεκόλλησε κάτι από την καρδιά μου. Δεν μπορώ να το εκφράσω, αλλά έτσι μου φαίνεται.
Janko: Πράγματι το παρατήρησα, πριν από μερικές νύχτες, όταν αναφώνησες ότι «φεύγει!». Το είπες με έναν αναστεναγμό λύπης.
Vicka: Πώς να το κάνεις διαφορετικά! Θα ήταν χειρότερο αν σκεφτόμουν ότι δεν θα μπορέσω να τη δω την επόμενη μέρα. Θα ήταν πραγματικά οδυνηρό.
Janko: Τι μπορείς να κάνεις για αυτό! Θα γίνει και αυτό μια μέρα.
Vicka: Σίγουρα θα συμβεί, αλλά προς το παρόν δεν το σκέφτομαι. Αργότερα η Παναγία θα μας βοηθήσει να το ξεπεράσουμε κι αυτό.
Janko: Θα το κάνει. Άκουσες πώς τα πήγε με τη Μιρτζάνα, αφού δεν της εμφανίστηκε ποτέ ξανά.
Vicka: Άκουσα, αλλά δεν θέλω να μιλήσω άλλο για αυτό. Ο Θεός θα μας καθοδηγήσει όπως ξέρει καλύτερα από εμάς.
Janko: Πες μου κάτι ακόμα: πώς νιώθουν οι άλλοι την ώρα της αναχώρησης της Παναγίας;
Vicka: Δεν ξέρω γιατί δεν έχω ρωτήσει ποτέ κανέναν.
Janko: Η Μαρία μου είπε ότι νιώθει σαν εσένα. και επίσης η Ιβάνκα. Τα άλλα δύο είναι ούτως ή άλλως πιο σκληρά, λιγότερο συναισθηματικά… [Ivan and Jakov]