Kristoren Pizkundeari buruz jakin beharreko 4 gauza (agian ez dakizula)

Baliteke jakin ez dituzun gauza batzuk Kristoren Pizkundea; Biblia bera da guri hitz egiten diguna eta gizakiaren historiaren ibilbidea aldatu zuen gertakari honi buruz zerbait gehiago esaten diguna.

1. Lihozko bendak eta aurpegiko zapia

In Joan 20: 3-8 esaten da: «Orduan Simon Pedro beste ikaslearekin atera zen eta hilobira joan ziren. Biak batera ari ziren korrika; eta beste diszipulua Pedrok baino arinago lasterka aitzina, eta lehenik hilobira heldu zen; eta makurtuta eta barrura begira, ikusi zituen han etzanda lihozko bendak; baina ez zen sartu. Eta halaxe etorri zen Simon Pedro ere, haren atzetik, eta sartu zen hilobian; eta ikusi zituen han etzanda lihozko bendak, eta bere buru gañean zegoan beloa, ez lihozko bendekin etzanda, baizik leku batean bilduta. Orduan beste ikaslea, lehen hilobira etorri zena ere, sartu zen, eta ikusi zuen eta sinetsi zuen.

Gertaera interesgarria da ikasleak hilobian sartu zirenean, Jesus joan zela, baina lihozko bendak tolestuta eta aurpegiko oihala bilduta zegoela esango balu bezala: “Ez dut gehiago hauen beharrik, baina utziko ditut gauzak. etzanda.bereiz baina estrategikoki kokatuta. Jesusen gorpua lapurtu izan balute, batzuek diotenez, lapurrek ez lukete astirik hartuko itzulbiratuak kentzeko edo aurpegiko zapia biltzeko.

Berpizkundea

2. Bostehun eta lekuko gehiago

In 1 Korintoarrei 15,3-6, Paulok idazten du: “Lehenengo transmititu dizuet nik ere jaso dudana, Kristo Santuen arabera gure bekatuengatik hil zela, lurperatua izan zela eta hirugarren egunean piztu zela Eskritura Santuen arabera, eta agertu zela. Cefas, gero hamabietara. Horren ondoren, bostehun anai baino gehiagori agertu zitzaien aldi berean, gehienak orain arte geratu dira, baina batzuk loak hartu dute». Jesus bere anaiorde Santiagori ere agertzen zaio (1 Kor 15, 7), hamar ikasleei (Jn 20,19-23), Maria Magdalenari (Jn 20,11-18), Tomasi (Jn 20,24-). 31), Kleopasi eta ikasle bati (Lk 24,13-35), berriro ikasleei, baina oraingoan hamaika guztiei (Jn 20,26-31), eta zazpi ikasleri Galileako itsasoan (Joan 21). : 1). Hau auzitegiko testigantza baten parte balitz, froga absolutu eta erabakigarritzat hartuko litzateke.

3. Harria urrundu zen

Jesusek edo aingeruek harria bota zuten Jesusen hilobian ez ateratzeko, baina beste batzuk sartu eta hilobia hutsik zegoela ikus zezaten, berpiztu zela lekukotuz. Harria 1-1 / 2 eta 2 bi tona zen eta gizon indartsu asko behar izango zituen mugitzeko.

Hilobia zigilatu eta zaintzen zuten erromatar zaindariek, beraz, dizipuluak gauez ezkutuan etorri zirela sinestea, erromatar zaindariak gainezka egin eta Jesusen gorpua eraman zuten, besteek berpizkundean sinis zezaten irrigarria da. Ikasleak ezkutuan zeuden, hurrengoak izango zirenaren beldur, eta atea giltzapetuta eduki zuten, berak dioen bezala: «Egun hartako arratsaldean, asteko lehen egunean, ikasleak zeuden ateak itxi zituzten, beldurrez. Juduak, Jesus etorri zen, haien artean gelditu zen eta esan zien: «Bakea zuekin» (Jn 20,19). Orain, hilobia hutsik egon ez balitz, berpizkundearen aldarrikapenak ezin ziren ordubetez ere mantendu, Jerusalemgo jendea hilobira joan zitekeela jakinda beraiek egiaztatzeko.

4. Jesusen heriotzak hilobiak ireki zituen

Jesusek bere Espiritua eman zuen unean, hau da, borondatez hil zela esan nahi du (Mt 27,50), tenpluko oihala goitik behera urratu zen (Mt 27,51a). Honek Santuen (Jainkoaren presentzia irudikatzen zuen) eta gizakiaren arteko bereizketaren amaiera adierazi zuen, Jesusen gorputz urratuak (Isaias 53), baina orduan oso naturaz gaindiko zerbait gertatu zen.

«Lurra astindu eta harriak zatitu. Hilobiak ere ireki zituzten. Eta loak harturik zeuden santuen gorputz asko piztu ziren, eta hilobietatik atera ondoren, hiri santura sartu eta askori agertu zitzaizkion» (Mt 27,51b-53). Jesusen heriotzak ahalbidetu zuen iraganeko santuak eta gaur egungoak ez gera ez hiltzeko lotu edo hilobitik urrundu. Ez da harritzekoa: «Zenturioiak eta harekin zeudenak, Jesusi begira, lurrikara eta gertatzen ari zena ikusirik, beldurrez bete eta esan izana: «Benetan hau zen Jainkoaren Semea» (Mt 27,54, XNUMX)! Honek sinestun bihurtuko ninduke dagoeneko egon ez banintz!».