Deabruari nola aurka egin, bere tentazioetara

Jainkoaren Semea emaztegaiari mintzatu zitzaion, esanez: «Deabruak tentatzen zaituenean, esaiozu hiru gauza hauek: «Jainkoaren hitzak ezin dira egiarekin bat etorri; Jainkoarentzat ezer ez da ezinezkoa; deabrua, ezin didazu eman Jainkoak ematen didan maitasun sutsu bera». (II. liburua, 1)
Jainkoaren etsaiak hiru deabru zaintzen ditu
«Nire etsaiak hiru deabru ditu bere baitan: lehena bere sexu-organoetan dago, bigarrena bihotzean, hirugarrena ahoan. Lehenengoa pilotu baten modukoa da, ura pixkanaka betetzen duen ontzian sartzen uzten duena; urak gainezka egiten duenean, ontzia urpean geratzen da. Ontzi au deabruen tentaldiek asaldatutako gorputza da eta beren zikoizkeriaren haizeak erasotua; voluptuositateko urak ontzian sartzen diren bezala, era berean nahimena gorputzean sartzen da gorputzak berak pentsamendu bolutsuekin bizi duen atseginaren bitartez; eta penitenziaz edo abstinentziaz kontra egiten ez dionez, atseginaren ura areagotzen da eta adostasuna gehitzen du, eta gauza bera egiten du ontzian, salbazioko portura ez iristeko. Bigarren deabrua, bihotzean bizi dena, sagar-harraren antzekoa da, hasieran barrutik hazten du, gero, gorotzak utzi ondoren, fruitu osoa hazten du guztiz hondatu arte. Deabruak berdin jokatzen du: lehenik nahimenari eta haren nahi onak erasotzen ditu, izpirituaren indar eta on guziak bizi diren burmuinaren parekoak; gero, on guzien bihotza hustu ondoren, munduaren pentsamenduak eta afektuak sartzen ditu bertan; azkenik, gorputza bere plazeretara bultzatzen du, jainkozko indarra apalduz eta ezagutza ahulduz; hortik sortzen da nazka eta bizitzarekiko mespretxua. Jakina, gizon hau burugabeko sagarra da, hots, bihotzik gabeko gizona; bihotzik gabe, egia esan, nere Elizan sartzen da, ez baitu jainkozko karitaterik jasaten. Hirugarren deabrua beregandik urruntzen ez dutenei leihotik zelatatzen dituen arkuaren antzekoa da. Nolatan deabruak ez du menderatzen berai gabe inoiz hitz egiten ez duen hori? Gehien maite duzuna delako gehien hitz egiten duzuna. Besteak zauritzen dituen hitz mingotsak gezi zorrotzak bezalakoak dira, deabrua aipatzen duen bakoitzean jaurtiak; une horretan errugabea urratuta dago esandakoarekin eta sinpleak eskandalizatzen dira. Beraz, nik Egia naizena, zin egiten dut hura kondenatuko dudala sufrezko kortesana higuingarri bat bezala; alabaina, gorputza eta arima bizitza honetan batuta dauden bitartean, nire errukia eskaintzen diot. Orain, hona zer eskatzen eta eskatzen diodana: maiz laguntzen duela jainkozko gauzetan; oprobiorik ez duen beldurrik; ez duela ohorerik nahi eta ez duela inoiz esaten deabruaren izen maltzurra». I. liburua; 13
Jaunaren eta deabruaren arteko elkarrizketa
Gure Jaunak erran zion deabruari: «Nik sortu zinen, nire zuzentasuna ikusi duzuena, esaidazu haren aurrean zergatik erori zinen hain zoritxarrez, edo zer pentsatu zenuen erori zarenean». Deabruak erantzun zion: «Ikusi nituen zuregan hiru gauza: zure aintza zein handia zen ulertu nuen, nire edertasunaz eta nire distiraz pentsatuz; Uste nuen gauza guztien gainetik ohoratu behar zinela, nire aintza behatuz; horregatik harro nengoen eta zure berdina izatera ez mugatzea baina zu gainditzea erabaki nuen. Orduan banekien denak baino boteretsuagoa zinela eta horregatik zu baino boteretsuagoa izan nahi nuen. Hirugarrenik, ikusi nituen etorriko diren gauzak nahitaez aurkezten diren bezala, eta zure aintza eta ohorea hasierarik eta amaierarik gabekoak direla. Ba gauza hauek inbidia nituen eta neure baitan pentsatu nuen gogoz jasango nituela mina eta oinazea zu existitzeari uzten zenuen bitartean eta pentsamendu honekin zoritxarrez erori nintzen; horregatik existitzen da infernua». I. liburua; 34
Nola aurka egin deabruari
«Jakizu deabrua uhaletik ihes egin duen ehiza-txakur bat bezalakoa dela: Espiritu Santuaren eragina jasotzen ikusten zaituenean, zuregana doa lasterka bere tentazioekin eta bere aholkuekin; baña kontra egiten badiozu zerbait gogor eta garratza, hortzetarako gogaikarria, berehala doa eta ez dizu kalterik egiten. Orain, zer da gogorra deabruari kontra egin diezaiokeena, Jainkoaren maitasuna eta bere manamenduen obedientzia ez bada? Maitasun eta obedientzia hori zure baitan perfekziora gauzatzen dela ikusten duenean, berehala zapuztu eta hautsi egingo dira bere erasoak, ahaleginak eta bere borondatea, Jainkoaren aginduak kontrastea baino sufrimenduren bat nahiago duzula pentsatuko baitu IV. 14