Don Luigi Maria Epicocok Ebanjelioaren iruzkina: Mk 7, 14-23

«Entzun nazazu dena eta ondo ulertu: ez dago gizakia kanpoan, bere baitan sartuta, kutsa dezakeen ezer; horren ordez, gizakitik ateratzen diren gauzak dira kutsatzen dutenak ». Inozoa izango ez bagina, gaur Jesusen baieztapen iraultzaile hori benetan gordeko genuke. Inguratzen dugun mundua ordenatu nahian igarotzen dugu bizitza, eta ez gara konturatzen sentitzen dugun ondoeza ez dagoela munduan ezkutatuta baina denon barnean ezkutatuta dagoela. . Ezagutzen ditugun egoerak, gertaerak eta jendea "onak edo txarrak" esanez epaitzen ditugu, baina ez gara konturatzen Jainkoak egindako guztia ezin dela inoiz txarra izan. Deabrua ere ez, izaki gisa, gaiztoa da. Bere aukerak dira min egiten diotenak, ez izaki izaera. Aingeru izaten jarraitzen du bere baitan, baina bere askatasunagatik bakarrik erori da. Teologo ortodoxoek diote bizitza espiritualaren gailurra errukia dela. Jainkoarekiko komunioan hainbeste jartzen gaitu, deabruekiko errukia sentitzera ere iristen garela. Eta horrek zer esan nahi du konkretuki? Gure bizitzan gaizki nahi ez duguna ezin dela inoiz gugandik kanpoko zerbaitegatik etorri, beti eta edozein kasutan gure baitan aukeratzen dugunetik:

«Gizakitik ateratzen denak gizakia kutsatzen du. Izan ere, barrutik, hau da, gizakien bihotzetatik, asmo txarrak ateratzen dira: fornikazioa, lapurreta, hilketa, adulterioa, gutizia, gaiztakeria, engainua, lotsagabekeria, inbidia, kalumnia, harrotasuna, astakeria. Gauza txar horiek guztiak barrutik ateratzen dira eta gizakia kutsatzen dute ». Errazagoa da "deabrua zen" edo "deabruak egitera bultzatu nau" esatea. Egia, ordea, beste bat da: deabruak limurtu zaitzake, tentatu zaitzake, baina gaitza egiten baduzu hori egitea erabaki duzula da. Bestela denok gerra amaitzean hierarkia naziek bezala erantzun beharko genuke: ez dugu erantzukizunik, aginduak bakarrik bete ditugu. Gaurko Ebanjelioak esaten digu, hain zuzen ere, erantzukizuna dugulako ezin dugula inori leporatu zer gaitz aukeratu dugun edo ez egitea. EGILEA: Don Luigi Maria Epicoco