Maiatzean Mariarekiko debozioa: 22. eguna "Simeonen profezia"
SIMEONEEN PROFECIA
22. EGUNA
Ave Maria.
Deitzeko. - Maria, erruki ama, otoitz ezazu guregatik!
Lehenengo mina:
SIMEONEEN PROFECIA
Mariaren minak debozioa gure bihotzetan sustra dadin, pentsa dezagun banan-banan Ama Birjinaren Bihotz Garbia gurutzatu zuten ezpatak. Profetek Jesusen bizitza xehetasun guztietan deskribatu zuten, batez ere Pasioan. Gure Andreak, profeziak ezagutzen zituena, Tristuen Gizonaren Ama bihurtzea onartzen bazekien, zenbat sufrimendu ezagutzen zituen. Probidentziala da Jainkoak gure bizitzan zehar gordetzen dituen gurutzak ez ezagutzea; Gure ahulezia da horrelako etorkizuneko tribulazio guztien pentsamenduan zapalduta egongo zela. Maria Santuenak, gehiago sufritu eta gehiago merezi ahal izateko, Jesusen sufrimenduen ezagutza zehatza zuen, bere sufrimenduak ere izango zirelarik. Bizitza guztian bake garratza eraman zuen bihotzean. Haur Jesus tenpluan aurkezten baduzu, Simeon zaharra esaten entzuten duzu: "Haur hau kontraesan baten seinale gisa jartzen da ... Eta ezpata batek zure arima zulatuko du" (S. Luke, II, 34). Eta hain zuzen ere, Ama Birjinaren bihotzak ezpata horren zulaketa sentitzen du beti. Jesus mugarik gabe maite zuen eta pena izan zen egun batean jazarri egingo zela, blasfemero deitua eta jabea izatea, errugabetasunez kondenatu eta gero hilko zela. Ikuspegi mingarri hau ez zen bere amaren Bihotzetik urrundu eta honela esan zezakeen: - Nire Jesus maitea niretzat mirra mordoa da! - Aita Engelgravek idatzi du sufrimendu hori Santa Brigidan atzeman zela. Amabirjinak esan zuen: nire Jesus elikatuz, etsaiek Kalbarioan emango zizkieten urdail eta ozpina pentsatu nuen; Arropak zurrupatuz jantzita, nire pentsamenduak soketara joan ziren eta harekin gaiztoa bezala lotua egongo zen; lotan ikusi nuenean, hilda irudikatu nuen; Esku eta oin sakratu horiek zuzentzen nituenean, hura zulatuko zuten iltzeetan pentsatu nuen eta orduan begiak malkoz bete ziren eta nire Bihotza oinazek jasan zuen. - Guk ere badugu eta izango dugu gure tribulazioa bizitzan; ez da Madonnaren ezpata akutua izango, baina, zalantzarik gabe, arima bakoitzarentzat gurutza astuna da beti. Imitatu dezagun Ama Birjina sufrimenduan eta ekarri gure mingostasuna bakera. Zer ona da gure Andre Mariari eskainia zarela esatea, mina egiten baduzu ez baduzu zeure burua Jainkoaren borondateari uko egiten? Ez esan inoiz sufritzen duzunean: sufrimendu hau gehiegi da; gainditu nire indarra! - Hori esatea Jainkoarenganako konfiantza falta da eta bere ontasun eta jakituria infinituarekiko aurpegia. Gizonek badakite beren bozek eraman ditzaketen pisuak eta ez diete pisu handiagoa ematen, ez larritzeko. Olagileak badaki bere buztina labean zenbat denbora eduki behar duen, prest egoteko prest dagoen bero mailan egosi dadin; ez zaitu inoiz gehiago edo gutxiago uzten. Ez dugu sekula islatu behar ausartu Jainkoak, jakinduria infinitua eta maitasun infinitua maite duenean, bere izakien sorbaldak zama astunarekin kargatu ditzakeela eta behar baino luzeago utzi dezakeela tribu sutean.
ADIBIDEA
Jesusen Lagundiaren Urteko Gutunetan Indiako gazte bati gertatutako pasarte bat irakurri genuen. Fedea katolikoa besarkatu zuen eta kristau ona bezala bizi zen. Egun batean, tentazio biziz harrapatu zuten; ez zuen otoitz egin, ez zuen islatzen gertatuko zen gaitzaz; grinak itsutu egin zuen. Etxea uztea erabaki zuen bekatu bat egitearren. Aterantz zihoala, hitz hauek entzun zituen: - Gelditu! … Nora zoaz? Biratu zen eta mirari bat ikusi zuen: horman zegoen Doloreen Ama Birjinaren irudia etorri zitzaion. Gure Andreak ezpata txikia bularretik kendu eta esaten hasi zen: Anima zaitez, hartu ezpata hau eta zauritu, nire Semearen ordez, egin nahi duzun bekatuarekin! - Gazteak, dardarka, lurrean prosternatu zen eta benetako gogoz barkamena eskatu zuen, negar asko egin zuen.
Paperarekin. - Ez galdu sufrimendua, batez ere txikiak, Jainkoari arimentzako eskaintzen zaizkiolako, oso preziatuak dira.
Prononcés. - O, Maria, oinazean duzun gotorlekua dela eta, lagun iezaguzu bizitzako minetan!