Santuei debozioa: Padre Pioren pentsamendua gaur, azaroak 18

9. Bihotzaren benetako apaltasuna erakutsi baino gehiago sentitu eta bizi izan da. Beti ere umiliatu behar dugu Jainkoaren aurrean, baina ez desanimatzea dakarren umiltasun faltsu horrekin, etsipena eta etsipena sortuz.
Gure buruaren kontzeptu baxua izan behar dugu. Sinets gaitzazu guztiok baino apalago. Ez jarri zure irabazia besteen aurretik.

10. Arrosarioa errezitatzean, esan: "San Jose, otoitz ezazu guri!".

11. Pazientzia izan eta besteen miseriak jasan behar baditugu, are gehiago, geure burua jasan behar dugu.
Zure eguneroko infidelitateetan umiliatu, umiliatu, beti umiliatu. Jesusek lurrera umiliatu zaituela ikustean, zure eskua luzatuko du eta bere buruari pentsatuko diozu zeure burua erakartzeko.

12. Otoitz egin, otoitz egin, otoitz egin!

13. Zer da zoriona mota guztietako onen jabea ez bada, gizakia guztiz asetzen duena? Ba al dago inoiz lurreko inor zoriontsu denik? Noski ezetz. Gizakia horrelakoa izango zen bere Jainkoari leial mantendu bazen ere. Gizakia krimenez beteta dagoenez, hau da, bekatuez beteta dagoenez, ezin da inoiz zoriontsu izan. Beraz, zoriontasuna zeruan bakarrik aurkitzen da: ez dago Jainkoa galtzeko arriskurik, ez sufrimendurik, ez heriotzarik, baizik eta Jesukristorekin betiko bizitza.

14. Apaltasuna eta karitatea batera doaz. Batak glorifikatzen du eta besteak santifikatu.
Moralaren apaltasuna eta garbitasuna Jainkoarengana altxatzen eta ia jainkotzen duten hegoak dira.

15. Egunero Arrosarioa!

16. Umil zaitez beti eta maitasunez Jainkoaren eta gizonen aurrean, Jainkoak bere bihotza benetan umil mantentzen dutenekin hitz egiten duelako eta oparitu aberasten du.

17. Begira dezagun lehenik eta gero gure buruari. Urdina eta amildegiaren arteko distantzia infinituak apaltasuna sortzen du.

18. Zutik gure menpe egongo bagina, ziur lehen arnasean etsai osasuntsuen eskuetan eroriko ginateke. Guk beti fidatzen gara jainkozko pietatean eta horrela, gero eta gehiago izango dugu esperientzia nolakoa den Jauna.

19. Baizik eta, Jainkoaren aurrean umildu behar zara larritu beharrean, bere Semearen sufrimenduak zuretzako gordetzen baditu eta zure ahulezia bizi nahi baduzu; beraren ahultasunagatik eta itxaropen otoitza igo beharko diozu, hauskortasunagatik erortzen denean eta eskerrak eman nahi dizula aberasten ari zaren onura askorengatik.

20. Aita, oso ona zara!
- Ez naiz ona, Jesus ona da bakarrik. Ez dakit nola eramaten dudan San Frantzisko ohitura horrek ez nau ihes egiten! Lurreko azken txirrina ni bezalakoa da.

21. Zer egin dezaket?
Guztia Jainkoagandik dator. Gauza batean aberatsa naiz, miseria infinituan.

22. Misterio bakoitzaren ondoren: San Jose, otoitz ezazu guri!

23. Zenbat gaiztotasun dago nigan!
- Ez egon sinesmen horretan, umilia zaitez baina ez zaitez haserretu.

24. Kontuz ibili ez zaitezela gomendatu zure burua eritasun espiritualaz inguraturik ikustean. Jainkoak ahultasunren batean erortzen uzten badizu, ez da zu uztea, baizik eta apaltasunean murgildu eta etorkizunerako arreta handiagoa eman.