JESUSEN ONGITASUNARI BURUZKO ARIMAK KARITEZKOEN ALDE

San Geltrudek sutsuki egin zuen Aitormen Orokorra. Akatsak hain zirraragarriak zirela zirudien ezen, bere deformazioarekin nahastuta, korrika egin zuen Jesusen oinetara ahuspez egitera, barkamena eta errukia eske. Salbatzaile gozoak bedeinkatu egin zuen esanez: «Nire doako ontasunaren erraiak direla eta, zure erru guztia barkatzea eta barkatzea ematen dizut. Onar ezazu orain inposatzen dizudan penitentzia: egunero, urte oso batez, karitatezko lana egingo duzu neure buruari egiten ariko bazina bezala, zu salbatzeko gizon bihurtu nintzen maitasunarekin eta samurtasun infinituarekin bat eginez nori barkatu dizkizut zure bekatuak ».

Geltrudek bihotzez onartu zuen; baina orduan, bere ahulezia gogoratuz, esan zuen: «Ai, Jauna, ez al da gertatuko batzuetan eguneroko lan on hori alde batera uztea? Eta orduan zer egingo dut? ». Jesusek honakoa azpimarratu zuen: «Nola alboratu hain erraza bada? Asmo horri eskainitako urrats bakarra eskatzen dizut, keinu bat, zure lagun hurkoari maitasunezko hitz bat, bekatariari edo justu bati ongintzazko iradokizun bat. Ezin al duzu, egunean behin, lastoa lurretik altxatu edo hildakoentzako Requiema (Betiko Atsedena) esan? Ekintza horietako bakarretik, nire Bihotza pozik egongo da ».

Hitz goxo hauek kontutan hartuta, Santuak Jesusi galdetu zion ea beste batzuek parte har zezaketen pribilegio horretan, praktika bera eginez. «Bai» erantzun zion Jesusek: «Ah! a zer nolako harrera gozoa egingo diodan, urtearen amaieran, beren faltak ugariak karitatezko egintzekin estali dizkietenei! ».

San Geltruderen Errebelazioetatik ateratako laburpena (IV. Liburua VII. Kapitulua) Mediolani, 5ko urriaren 1949a Can. los. Buttafava C., E.