Eguneko debozioa: Jainkoarengana itzultzea seme galdu gisa

Semea galduaren irteera. Zer eskergabekeria, zer harrotasuna, zer harrokeria ageri da seme honek bere aitaren aurrean aurkeztuz eta honela esanez: Eman nire zatia, alde egin nahi dut, gozatu nahi dut! Ez al da zure erretratua? Jainkoak hainbeste onura eman ondoren, ez al duzu ere esaten: nire askatasuna nahi dut, nire moduan egin nahi dut, bekatu egin nahi al dut? ... Egun batean ari zinen, ona, bakea zure bihotzean; agian lagun faltsu batek, pasioak gaitzera gonbidatu zaitu: eta Jainkoa utzi duzu ... Agian zoriontsuago al zaude orain? Zein eskergabe eta zorigaitz!

Prodigoaren desilusioa. Plazer kopa, kapritxoa, pasioen isuria, eztia du ertzean, funtsean mingostasuna eta pozoia! Arrabalak, pobreak eta gose murriztuak, animalia kutsuen zaindaria zela frogatu zuen. Ez al duzu sentitzen ere, bekatuaren ondoren, ezpurutasunaren ondoren, mendekuaren ondoren eta nahita bekatu benialaren ondoren ere? Zein asaldura, zer desengainu, zer damu! Hala ere, jarraitu bekatzen!

Prodigoaren itzulera. Nor da aita hori prodigoaren zain dagoena, berarekin topo egitera korrika egiten duena, besarkatu egiten duena, barkatzen dio eta ospakizun handiz pozten da horrelako seme eskergabe baten bueltan? Jainkoa da, beti ona, errukitsua, bere eskubideak ahazten dituena berarengana itzultzen garen bitartean; istant batean zure bekatuak bertan behera uzten dituena, kontaezinak izan arren, bere graziaz apaintzen zaituena, bere haragiaz elikatzen zaitu ... Ez al zara hainbeste ontasunez fidatuko? Eutsi Jainkoaren Bihotzari, eta ez zaitez inoiz handik alde egin.

LANDU. - Errepikatu egun osoan zehar: Nire Jesus, erruki.