Eguneko debozioa: sutsuaren erabilgarritasuna Jainkoarengan

Bertute eta meritu iturria da. Epelak bertutearen mila aukera uzten ditu eskuetatik; eta arratsaldean bere pobreziaz jabetzen da! Gizon sutsua guztiari atxikitzen zaio ontasunean hazteko: asmoaren garbitasuna, otoitza, sakrifizioak, pazientzia, karitatea, betebeharreko zehaztasuna: eta zenbat bertute erabiltzen ditu! Eta, ekintzen meritua batez ere egiten diren arrazoiaren eta gogoaren menpe dagoela kontuan hartuta, zenbat merezimendu posible dira egun batean!

Grazia berrien iturria da. Norengan jarriko du Jaunak atsegin-begirada? Norenganako zabalduko ditu bere altxorrak, arima leialengana ez bada, eskertuta eta ondo erabiltzeko prest? Esker oneko arimak, Jainkoaren etsai bekatariak, grazia mugagabeak jasotzen dituzten bakoitzean; baina zenbat gehiago lortu behar dute arima santu, xume eta sutsuek, beti Jainkoarekin bat eginda, hura irrikatzen eta beragatik bizi direnak! Nola bizi zara?

Bake eta kontsolamendu iturri da. Maitasunak karga guztiak arintzen ditu eta uztarri bakoitza gozo bihurtzen du. Ezer ez da asko kostatzen maite dutenentzat. Non lortu zuten santuek bake sakon hori oposizioaren artean? Jainkoarengan atsedena eragin zien konfiantza santu hura: sakrifizioen arteko poza eta inbidia merezi duen bihotzeko goxotasun santu hori? Egun batean zerk egin gaitu hain pozik eta pozik? Gurutzeak berak errazak ziren; ezerk ez gintuen ikaratu! ... Horretan sutsuak ginen eta Jainko guztia; orain dena astuna da! Zergatik? ... Epelak gara.

LANDU. - Egin maitasun sutsuko hiru ekintza: Jesus, ene Jainkoa, guztiaren gainetik arnasten zaitut.