Debozioa eta Damua: barkamena eskatzeko eta hutsetik hasteko otoitzik onena!

Zeren zure aita, hasierarik gabea, eta zure izpiritu santuena goretsia zaude, Jauna, zeruko erregea, kontsolatzailea, egiaren espiritua, errukitu eta erruki nazazu. Zure morroi bekataria. Barka iezadazu eta barkatu niri merezi ez dutenak. Gizon gisa (eta baita piztia bezala) bekatu egin ditudan gauza guztiak, borondatezkoak eta nahi gabekoak, nire gaztaroaren ezagutzan eta ezjakintasunean.

Zure izenarekin zin egin edo arrazonamenduan zikindu banuen gaiztoa eta hutsunea edo etsipena ikastetik desohoratu zaitut. Nire amorruarekin norbait madarikatu badut edo tristatu badut, arima desohoratu dut. Gainera, zerbaitengatik haserretzen banaiz, gezurra esaten badut, modu desegokian lo egiten nuen, bekatu egin nuen. Gizon txiro bat etorriko balitzait eta mespretxatuko banu, anaia tristatu edo norbait zapuztu edo epaituko banu, erruki nazazu.

Harrotasunez puztu nintzenean zerbait gaizki egin nuen, barka iezadazu. Nire espirituari benetan ankerkeria eginez zerbait eginez otoitza utzi nuen, ez dut gogoan, are gehiago konpromisoa hartu nuelako! erruki nazazu, nire sortzaile nagusia, zure zerbitzari ez duina eta alferrikakoa naiz. Arratsaldean otoitz egiten dudanean ere, zure maitasunaren zorra sentitzen dut beti, beraz, arima hautsiarekin eskatzen dizut nire oreka berreraikitzen saiatzeko eta salbaziorako bidea erakusteko.

Zeren zuk bakarrik, Aita santu eta loriatsuak, ezagutzen baituzu bide zuzena. Erakuts iezadazu. Barkatu, barkatu eta desegin nire bekatuak, zure sorkuntzako gizateria jator eta maitagarria zara eta. Ea bakean atseden hartu eta lo egiten dudan, nahiz eta prodigoa, bekataria eta zorigaitza izan. Aita eta haren seme bakarrarekin batera, zure izenik ohoragarriena gurtzeko, goraipatzeko eta goraipatzeko. Barka iezadazu, beraz, aita errukiorra. maite zaitut