Debozio praktikoa gaur, uztailak 24

HIZKUNTZA ESTATUA

1. Jainkozko gauzen goragalea. Gorputzak, beraz, arimak, bizitza espiritualean murgiltzen da. Lehen seinale goragalea da otoitzetan, sakramentuetan, bertutea praktikatzen. Zerrendarik gabeko askatasuna da, tediuma, jainkozko zerbitzuan itzaltzea. Izan ere, basamortuan dauden juduak bezala, Egiptoko tipulak, hau da, munduaren gustuak, grinak azaleratzea, badirudi ehun aldiz hobetsi izana Jainkoaren haizearengatik. Irudi honetan, ez duzu zure arimaren egoera ezagutzen?

2. Erremedioei aurre egitea. Bihotzak ez du egoera horretan atseden hartzen, erremedioari seinalatzen dio. Argi dago norbaitek borroka egin, ahalegindu, otoitz egin behar duela lore horretatik ateratzeko; baina dena ausarta dirudi, zaila! ... Zailtasun txikienak etsitu, uxatu; errazagoak diren bertuteak ez direla dirudi - "gehiegi behar da, ezin dut", - Arimaren hondamena mehatxatzen duen barne gaitza adierazten duten aitzakiak dira. Ulertzen al duzu?

3. Mesfidantza eta etsipena. Jainkoak ez dio beti lehenengo otoitzari erantzuten, ezta lehenengo ahaleginek mingainetik ateratzen laguntzen digute. Otoitza eta gudura itzuli eta umiliatu beharrean, mingainak otoitz egitea alferrikakoa dela ondorioztatzen du, borrokatzeak ez duela laguntzen. Orduan, mesfidantzak etsipena sortzen du eta batek esan du dena amaitu dela berarentzat! Jainkoak ez du seguru nahi! ... Lotsagabea bazara, ez ezazu mesfidatu; Jainkoaren errukiaren atea beti dago irekita. Berehala itzultzen zarete, eta bihotzetik.