Sacred Heart debozioa: ekainaren 23ko meditazioa
23 EGUNA
PARADISIAREN Pentsamendua
23. EGUNA
Aita gurea.
Deitzeko. - Jesusen bihotza, bekatarien biktima, erruki gaitzazu!
Asmoa. - Otoitz ezazu Aita Santuaren, Gotzainen eta apaizen alde.
PARADISIAREN Pentsamendua
Gure bihotzak finkatuta egon daitezen esaten digu Jesusek, non dauden egiazko gaudunak. Mundutik urrunduta egoteko eskatzen digu, Paradisuan maiz pentsatzera, beste bizitzarako altxorraz. Lurrean gaude, ez beti bertan egoteko, denbora laburrago edo luzaroan baizik; edozein unetan, guretzat azken ordua izan daiteke. Bizi behar dugu eta munduko gauzak behar ditugu; baina beharrezkoa da gauza horiek erabiltzea, zure bihotza gehiegi erasotu gabe.
Bizitza bidaia batekin alderatu behar da. Trenean egonik, zenbat gauza ikus daitezke! Baina zoragarria izango zen txalet eder bat ikusten zuen bidaiariak bidaia eten zuen eta bertan gelditu zen, bere hiria eta familia ahaztuz. Zoratuta daude, moralki hitz eginez, mundu gehiegi atxikitzen dutenak eta ezer gutxi edo ezer pentsatzen duten bizitzaren amaierari, betikotasunaren zoriontsuari, zein guztiok nahiago dugun.
Beraz, gure bihotzak Paradisuan finkatuta daude. Gauza bat konpontzea arretaz eta denbora luzez begiratzea da eta ez bakarrik begirada iheskor bat egitea. Jesusek gure bihotzak finkatuta daudela dio, hau da, betiko poztasunean aplikatuta; beraz, oso gutxitan pentsatzen eta ihes egiten dutenek Paradisu ederra errukitu behar dute.
Zoritxarrez, bizitzako kezkak Zeruko asmoak itotzen dituzten arantza ugari dira. Zer pentsatzen duzu etengabe mundu honetan? Zer duzu maite? Zer ondasun bilatzen ari zara? ... Gorputz atseginak, eztarriko gogobetetzeak, bihotzaren asebetetzea, dirua, aparteko hutsak, dibertimenduak, ikuskizunak ... Hori guztia ez da ondo, ez baitu gizakiaren bihotza guztiz asetzen eta ez da iraunkorra. Jesusek lapurrek bahitu ezin gaituzten eta herdoilak hondatu ezin dituen benetako ondasunak bilatzeko eskatu digu. Egiazko ondasunak obra onak dira, Jainkoaren grazian eginak eta asmo egokiarekin.
Bihotz Sakratuaren devotoek ez dute mundutarra imitatu behar, beren burua lokatza nahiago duten eta lokarririk bilatzen ez duten animalia zikinekin alderatu dezaketenak; beharrean hegaztiak imitatzen dituzten hegaztiak imitatzen ditugu, nahitaez, hegazti ale pixka bat bilatu eta berehala hegan egiteko.
O, zer lurra zorrotza den zeruari begira!
Jesusen ikuspegietan sartzen gara eta ez diegu bihotzari eraso egiten gure etxera, egun batean utzi beharko ditugunak, ezta oinordekoengana edo gorputzera ustelduko diren propietateetara ere.
Ez dugu aberastasun handia dutenen inbidiarik, kezka handiagoarekin bizi direlako, damu gehiagorekin hilko direla eta Jainkoari gertuko erabilera emango diotela.
Baizik eta, inbidia santua ekartzen diegu arima eskuzabal horiei, eguneroko betiereko ondasunekin aberasten baitute pieza on eta ariketa onekin eta beren bizitza imitatzen.
Pentsa dezagun Zeruan sufrimenduan, Jesusen hitzak gogoan: Zure tristura poza bihurtuko da! (Joan, XVI, 20).
Bizitzako poza txikietan eta momentuetan begirada Zerura igotzen dugu, pentsatuz: Hemen gozatzen dena ez da ezer, Zeruko pozarekin alderatuta.
Ez dezagun egun bakarra igarotzen, Aita Zerukoari buruz pentsatu gabe; eta azken finean, beti galdetzen diogu geure buruari: Zer irabazi dut gaur Zerurako?
Iparrorratzaren orratz magnetikoa ipar polorantz etengabe biratzen den heinean, beraz, gure bihotza Zerura biratzen da: gure bihotza finkatuta dago, non dagoen benetako poza!
ADIBIDEA
Artista bat
Eva Lavallièrs, aitaren eta amaren umezurtza, adimen eta espiritu sutsu handiz hornitua, mundu honetako ondasunetara erakartzen zen eta aintza eta plazerren bila joan zen. Pariseko antzokiak bere gaztaroaren eremua ziren. Zenbat txalo! Zenbat egunkari goratu zuen! Baina zenbat matxura eta zenbat eskandalu! ...
Gaueko isiltasunean, bere buruari itzulita, negar egin zuen; haren bihotza ez zen asetzen; gauza handiagoak nahi zituen.
Artista famatua herri txiki batera erretiratu zen, pixka bat atseden hartzeko eta bere burua prestatzeko ziklo bat prestatzeko. Bizitza isilak meditaziora eraman zuen. Jainkoaren graziak bere bihotza ukitu zuen eta Eva Lavallièrsek, barne borroka handi baten ondoren, artista ez izatea erabaki zuen, lurreko ondasunetara ez joateko eta Zerura soilik bideratzea. Ezin da interesatuen eskaera gogorragatik piztu; bere asmo onarekin jarraitu zuen eta eskuzabaltasunez besarkatu zuen kristau bizitza, sakramentuen maiztasunarekin, obra onekin, baina gehienetan gurutze handi bat maitasunez eramanez, hilobira eramatea zen. Egindako eskandaluak erreparazio egokia izan zuen.
Parisko egunkari batek galdetegi bat proposatu zien irakurleei, gustu desberdinak ezagutzera zuzenduta. Galdetegi horri zenbat erantzun hutsal! Artista ohiak ere erantzun nahi zuen, baina ondorengo tenorean:
«Zein da zure lorerik gogokoena? »- Jesusen koroaren arantzak.
«Kirol gustukoena? »- Genuflexioa.
«Gehien maite duzun lekua? »- Monte Calvario.
«Zein da bitxirik garestiena? »- Arrosarioaren koroa.
«Zein da zure jabetza? "- Hilobia.
«Zer zara esan dezakezu? »- Zikina ez den zizare bat.
«Nork osatzen du zure poza? »- Jesusek. Honela erantzun zuen Eva Lavallièrs-ek, ondasun espiritualak ikusi eta Sagrado Bihotzean begirada finkatu ondoren.
Paperarekin. Afektu desordenaturik badago, moztu berehala, Paradisua galtzeko arriskuan ez egoteko.
Prononcés. Jesus, Joseph eta Maria, bihotza eta arima ematen dizkizut!
(Don Giuseppe Tomaselli salesiarraren "Jesusen Bihotza - Hilabetea Jesusen Bihotzera" liburuxketatik hartua)
EGUNEKO FLOREA
Afektu desordenaturen bat baldin badago, moztu berehala, Paradisua galtzeko arriskurik ez izateko