Gigliola Candian sendatzea Medjugorje-n

Gigliola Candianek Medjugorjen egin zuen bere miraria kontatzen du, Rita Sberna-ri egindako elkarrizketa esklusiboan.
Gigliola Fossò-n (Veneziako probintzian) bizi da eta 13ko irailaren 2014an, Medjugorje-n egon zen. Esku jainkotiarrari esker mirari handia gertatu zen gurpildun aulkia uztea ahalbidetu zuenean.
Gigliolaren kasuak, albiste nazionalen txanda egin du, bere miraria oraindik ez dute agintari erlijiosoek aitortu, baina elkarrizketa esklusibo honetan Candian andreak duela 4 hilabete gertatutakoa kontatzen du.

Gigliola, noiz aurkitu zenuen esklerosi anizkoitza duzula?
Lehenengo urritasuna izan nuen 2004ko irailean. Ondoren, 8ko urriaren 2004an, esklerosi anizkoitza diagnostikatu zidaten ikerketen bidez.

Esklerosiak gurpildun aulkian bizitzera behartzen zintuen. Hasieran zaila zen gaixotasuna onartzea?
Esklerosi anizkoitza nuela jakin nuenean, tximista bat bezalakoa zen. "Esklerosi anizkoitza" hitza berak min ematen duen terminoa da, adimena gurpildun aulkian berehala pentsatzera eramaten baitu.
Esklerosi anizkoitza nuela jakiteko ikerketa guztiak egin ondoren, hori onartzeko ahalegina egin nuen, hala ere, medikuak modu zakarrean komunikatu zidan.
Ospitale askotan egon naiz, Ferrarako ospitalera arte, eta behin iritsi nintzenean, ez nuen esan esklerosi anizkoitza diagnostikatu zidatenik, medikuei esan nien bizkarreko mina hainbeste nuela, hau da, diagnostikoaz ziur nengoelako. .
Esklerosi anizkoitza ez da sendatzen, kasu askotan gaixotasuna blokeatu egin daiteke droga batzuekin bateragarria bada (intoleranteak nituen eta alergia ia ia guztientzako drogak), beraz, ez zen niretzat posible, ezta gaixotasuna gelditzea ere.
Egia esan, hasieran nire gaixotasunetik, makulua erabili nuen ezin nuelako hainbeste ibili. Gaixotasunetik 5 urte igaro ondoren, gurpil-aulkia modu esporrotzean erabiltzen hasi nintzen, hau da, tarte luzeak egin behar nituenean mugitzeko bakarrik erabiltzen nuen. Ondoren, 2013ko abenduan, hirugarren orno sakrala hautsi nuen erorketa baten ondoren, gurpildun aulkia nire bizimodua zen, nire soineko.

Zerk bultzatu zaitu Medjugorrera erromeria egitera?
Niretzat Medjugorje nire arimaren salbazioa izan zen; Erromeria hau eskaini zidaten 2011. Gero, ez nekien leku hori non zegoen, non zegoen eta ez nuen historia ere ezagutzen.
Nire osabek itxaropen bidaia gisa proposatu zidaten, baina egia esan, nire berreskurapenean pentsatzen ari ziren eta gero esan zidaten.
Gutxienean ez nuen nire berreskurapenean pentsatu. Orduan etxera joan nintzenean, bidaia horrek nire bihurketa suposatzen zuela konturatu nintzen otoitz egiten hasi nintzen guztietan, nahikoa zela begiak itxi eta otoitz egiten hasi nintzen.
Fedea berraurkitu dut eta gaur egiaztatzen dut fedeak ez nauela abandonatzen.

Ziur zara, hain zuzen ere, milagiroki jokatu duzula Bosniako lurralde horretan. Nola eta noiz utzi zenuen Medjugorrerako?
Medjugorje-n egon nintzen 13ko irailaren 2014an, data horretan ere ez nuen egon behar nire lagunak egun hartan ezkondu zirelako, soinekoa ere erosi nuen.
Uztailetik hona nire bihotzean sumatu nuen data horretan bertan Medjugorrera joateko deia. Hasieran ez nuen ezer itxurak egiten, ez nuen ahots hau entzun nahi, baina abuztuan nire lagunei deitu behar nien esateko zoritxarrez ezin nintzela beren ezkontzetan Medjugorje-ra erromeria egitera joan.
Hasieran nire lagunak erabaki hau iraintzeaz gain, konpainiako mutilek esan zidaten nahi nuela Medjugorrera joan nintezkeela edozein egunetan ezkondu zirenean.
Baina esan nien etxera heltzerakoan, horretarako bide bat topatuko nuela.
Egia esan horrela izan zen. Irailaren 13an ezkondu ziren eta sendaketa jaso nuen egun berean Medjugorjen.

Esan iezaguzu mirakuluz tratatu zenuten unea.
Irailaren 12ko iluntzean hasi zen dena. Gurpil aulkian ermitan nengoen, beste pertsona batzuk ere egon ziren eta arrats hartan apaizak sendatze meza fisikoa egin zuen.
Begiak ixteko gonbita egin zidan eta eskuak inposatu zizkidan, une hartan bero handia sentitu nuen hanketan eta argi zuri indartsua ikusi nuen, argiaren barruan, Jesusen aurpegia niri irribarre egiten ikusi nuen. Ikusi eta entzun nituen arren, ez nintzen nire berreskurapenaz pentsatzen.
Hurrengo egunean, hau da, irailaren 13an, 15: 30etan apaizak berriro kaperara bildu eta berriro ere aurkezten ziren jende guztia eskuan jarri zuen.
Eskuak jarri aurretik, fitxa bat eman zidan, non xehetasun orokor guztiak idatzi ziren eta galdera zehatz bat zegoen gutako bakoitzak "Zer egin nahi duzu Jesusek zurekin?".
Galdera horrek krisian jarri ninduen, normalean besteengatik otoitz egitera ohituta nengoelako, ez nuen sekula ezer eskatu, beraz, niregandik gertu zegoen monja bati aholku bat eskatu nion eta niregan sentitzen nuena idaztera gonbidatu ninduen. bihotza.
Espiritu Santua gonbidatu nuen eta argitzea berehala etorri zen. Jesusi bakea eta lasaitasuna besteei ekartzeko eskatu diet nire adibideen eta nire bizitzaren bidez.
Eskuak jarri ondoren, apaizak gurpil-aulki batean eserita egon nahi ote nuen edo norbaiten laguntzarekin jaiki nahi ote nuen galdetu zidan. Onartu eta zutik egotea onartu nuen, orduan, beste batzuk eskuak jarri eta Espiritu Santuaren gainerakoan erori nintzen.
Gainerako Espiritu Santua inkontzienteki egoera da, zauritu gabe erortzen zara eta ez duzu erreakzionatzeko indarrik momentu horretan Espiritu Santuak zure gainean jarduten duelako eta gertatzen zaizun guztiaren pertzepzioa duzulako. zu baino.
Begiak itxita, une horretan gertatzen den guztia ikus dezakezu. 45 minutu inguru nituen lurrean, Maria eta Jesus nire atzean otoitz egiten ari nintzela sentitu nuen.
Negarrez hasi nintzen baina ez nuen erreakzionatzeko indarrik. Gero aurkitu eta bi mutil altxatzen lagundu zidan eta laguntza gisa aldarera aldarera joan nintzen, ikusitako Jesusi eskerrak emateko.
Gurpil-aulki batean eserita nengoen, apaizak esan zidan Jesusengan fidatzen banintzen ez nuela gurpil-aulki batean eseri behar, baina oinez hasi behar nuela.
Mutilek zutik bakarrik utzi ninduten eta hankak babesten ninduten. Oinetan egotea mirari bat zen jada, izan ere, gaixorik nengoenetik, ez nuen berriro muskuluak aldakatik behera sentitzen.
Lehenengo bi urratsak egiten hasi nintzen, robot itxura nuen, gero beste bi pauso erabakigarriak eman nituen eta belaunak okertzea ere lortu nuen.
Uretan paseatzen ari nintzela sentitu nuen, une hartan Jesus eskua zuela eta oinez hasi nintzen.
Baziren jendeak, gertatutakoa ikusita, oihu egin, otoitz egin eta eskuak astindu zituela.
Orduz geroztik gurpildun aulkia txoko batean amaitu nuen, bidaia luzeak egiten ditudanean bakarrik erabiltzen dut, baina ez dut gehiago erabiltzen saiatzen, hankak zutik mantentzen ditudalako.

Gaur, berreskuratu eta lau hilabetera, nola aldatu da zure bizitza bai espiritualki bai fisikoki?
Espiritualki, askoz ere gehiago eskatzen dut gauez batez ere. Bai ongia bai gaizkia hautemateko sentikorragoa naiz eta gure otoitzari esker lortzen dugu hori gainditzea. Ona beti gaizkiaren gainetik irabazten du.
Maila fisikoan, aldaketa izugarria da gurpildun aulki gehiago erabiltzen ez ditudanean, oinez egin dezaket eta orain anbulatorio batekin onartzen naiz, aurretik 20 metro bakarrik egin ditzaket, orain kilometroak ere egin ditzaket nekatu gabe.

Berreskuratu eta gero itzuli al zara Medjugorje-ra?
Medjugorje berreskuratu ondoren berehala itzuli nintzen irailaren 24an eta urriaren 12ra arte egon nintzen. Gero azaroan itzuli nintzen.

Zure fedea indartu al da sufrimenduaren edo sendaketaren bidez?
2004an gaixotu nintzen, baina 2011n Medjugorrera lehen aldiz joan nintzenean fedeetara hurbiltzen hasi nintzen. Orain sendatu egin da, baina ez da gauza baldintzatua, baina baldintzarik gabekoa. Jesus da gidatzen nauena.
Egunero Ebanjelioa irakurtzen dut, otoitz eta Biblia asko irakurtzen dut.

Zer esan nahi diezu esklerosi anizkoitza duten pertsona guztiei?
Gaixo guztiei esan nahi diet sekula itxaropena ez galtzeko, otoitz egitea asko otoitz egiten digulako. Badakit zaila dela, baina gurutzarik gabe ezin dugu ezer egin. Gurutzea ongiaren eta gaizkiaren arteko muga ulertzeko erabiltzen da.
Gaixotasuna opari bat da, ulertzen ez badugu ere, batez ere, gertu ditugun guztientzako oparia da. Ahaztu zure sufrimenduak Jesusi eta besteei itxaropena ematen diezu, zure adibideen bidez besteei laguntzeko gai baita.
Otoitz egin dezagun Mariari bere semea Jesusengana hel dadin.

Rita Sbernaren zerbitzua