Fibroid batek sendatu zuen Andre Mariari otoitza eginez
Azken hamaikatik ia 15 urte igaro ondoren berriro haurdun nengoen 1996an. Zoriontasunarekin erori nintzen, otoitz asko egin ondoren, Andreak nire nahia bete zuen eta hori baino gehiago ziur nengoen gau batean amesten nuelako: denetan Nire bizitzan sekula ez nuen amets mistikorik izan, baina gau hartan harria Madonna aldarera jaitsi zen eta egia bihurtu zen, eskutik hartu eta esan zidan: asko gustatzen zaizu ama? (1983an hil zen), baietz erantzun nion eta beti zure eskutik bidetik jarraitzen nau, gelditu eta landa maldan gora dagoen errepide batera begiratzen dut eta nire ama ate batetik ateratzen dela eta nire bila etortzen naizela ikusten dut. Estuki besarkatu genuen hitz egin gabe, ederra zen, gaztea eta bere ilea deskribatzen ez nuen usaina zuen. Badakit goizean esnatu nintzenean oraindik usaina sentitzen nuela. Amarekin izandako bilera zoragarri honen ondoren, oraindik ere esaten didazu: 1996an semea izango duzu (ametsa nuen 1995ean zen) eta gero bere aldarera itzuli zen. Oso hunkituta nengoen eta jendeari galdetu nion Madonna estatua zuriz jantzita zegoela eta Medjugorjeko Madonna dela esan zidaten.
Esnatu nintzenean pixka bat amatatu nintzen nire amaren ikuspenagatik eta pixka bat Madonnarengandik jaso nituen albisteengatik, ezin nuen sinetsi beste seme-alaba bat edukitzea ere, urteetan nahi nuelako, baina mediku guztiak Nire umetokia kentzea hobe zela esan zidaten zuntz handiak zirela eta tumore bat hartu aurretik niretzat hobea zela.
Inoiz ez dut medikuak entzun, umetokia kenduz gero ez nukeelako aukerarik izan eta Zeruko Amari otoitz egin nion beste aukera bat eman zezaten ere, duela urte batzuk abortuak izan nituelako eta errudun sentitzen nintzelako. Nire ahizpari deitu nion amets bitxi hau kontatzeko eta esan nuen agian ilusio bat zela, jada ez nituzke haurrik izango 40 urte nituelako eta menopausian igaroko nintzela urte batzuk igaro ondoren.
Denbora pasatu zen eta ez nuen jada amets horretan pentsatu eta egun batean proba egitea erabaki nuen ia 2 hilabete zituela zikloa ez nuelako, badakizu gaixotasun txar baten beldur nintzela eta erantzuna izan nuenean munduan inor baino zoriontsuagoa zela uste nuen neure burua.
Ametsa lotu eta gero badakit, Andre Mariaren hilabetea zelako, entzun egin ninduen.
4 hilabeteren buruan amniocentesia egin nuen medikuaren aholkularitzapean, baina ez nago oso ziur horrekin, egunsentia balitz, zer egingo nuke ondoren? Baina Madonna ere ez nau abandonatu honetan eta badakizu sorpresa handiena? emakumezko bat zen, 2 gizonezkoen ondoren.
Berari otoitz egin nionean esan nion Madonninak nire semeari beste sexu bat eman diezadala, baina neskato bat oparitu nahi badidazu, are pozgarria izango litzateke niretzat. Opari hau ere eman zidan.
5 hilabetetan ospitalean gaixorik nengoen, minak aluzinatzeko minak zituela eta sendagaiak desagertu ez zirela eta medikuak esan zidan hobe ez banintz interbentzio bat egin behar nuela, neskatoaren buruaren berdina izango zen bezala. . Otoitz egin nuen eta fedea nuen Andre Mariaren hitzetan, ezin zidan hain poza handia eman eta gero kentzen niola
Astebete pasa zen eta mina nekatuta nengoen eta bat-batean hobeto sentitu nintzen eta ultrasoinu ostean medikua harrituta geratu zen fibroid haurdunaldiaren hasieran bezain txikia baitzen. Zesareari buruzko atala ematerakoan, medikuak galdetu zidan hodiak itxi nahi ote nituen, baina esan nion zergatik egin behar nuen hau ez nuela esan nahi zuen beste haurrik esan, baina haurdun nengoen kasualitatea zela pentsatu nuen.
13 hilabete igaro ziren, ez nintzen ondo sentitzen sendagileak ezin zuelako fibroidik kendu eta kezkatuta nengoen baina nire harridurarako haurdun nengoen berriro. Nire senarrak ez zuen ondo hartu eta abortua izatea nahi nuen, baina berehala erabaki zen ez zela. Gure Andreak hainbeste otoitz egin ondoren nire eskaera bete nuen eta egiten ari nintzela beste seme honi uko egin al nion? Ezin nuen, ia proba hau izan zen, beste haur bat emango dizut esanez, zertan ari zara? EZ EZ eta EZ maiteminduta egon behar nuen nigan zegoen lore honi eta sinetsi zidan medikuak atseden hartu eta nekatu egingo nuela esan zidan arren, ez nuen gogaikarria edo pisua edo mina itzala. Pozik nengoen berriro ama izateko.
Letiziaren lekukotasuna