Gure txakurrak Zerura joaten al dira?

Otsoa bildotsarekin biziko da,
eta lehoinabarra umearekin etzango da,
eta txahal, lehoia eta txahal gizena batera;
eta ume batek gidatuko ditu.

--Isaias 11: 6

In Genesis 1:25, Jainkoak animaliak sortu zituen eta onak zirela esan zuen. Genesiaren lehen ataletan, gizakiek zein animaliek "biziaren arnasa" dutela esaten da. Gizonari eman zaio lurreko eta itsasoko izaki bizidun guztien gaineko agintea, ardura ez txikia. Ulertzen dugu gizakiaren eta animalien arteko desberdintasuna dela pertsonak Jainkoaren irudira eginak direla, Genesis 1:26aren arabera. Gure gorputzak hil ondoren jarraituko duen arima eta izaera espirituala ditugu. Zaila da argi eta garbi frogatzea gure maskotak zeruan gure zain egongo direla, gaiari buruzko Eskrituretako isiltasuna ikusita.

Badakigu, ordea, Isaiasen bi bertsoetatik, 11:6 eta 65:25, Kristoren milurteko erregealdian harmonia ezin hobean biziko diren animaliak egongo direla. Eta lurreko gauza asko Apokalipsian ikusten dugun zeruko errealitate zoragarriaren itzala dirudienez, esan behar dut orain gure bizitzako animaliekin ditugun harremanek etortzeko antzeko eta onerako prestatu behar gaituela.

Betiko bizitzan itxaroten gaituena ez zaigu jakitea ematen, momentua noiz helduko den jakingo dugu, baina lau hankako lagun maiteak ere gurekin aurkitzeko itxaropena landu dezakegu bakeaz eta maitasunaz gozatzeko, soinuaz. aingeruen eta Jainkoak guri harrera egiteko prestatzen ari den oturuntzarena.