Don Luigi Maria Epicocok Ebanjelioaren iruzkina: Mk 7, 1-13

Une batez Ebanjelioa modu moralistan ez irakurtzea lortuko bagenu, agian gaurko ipuinean ezkutatutako ikasgai izugarria intuituko genuke: «Orduan, fariseuak eta Jerusalemgo eskriba batzuk bildu ziren haren inguruan. Ikusirik bere ikasle batzuek jan zikinak jaten zituztela, hau da, garbitu gabeko eskuak (...) fariseuek eta lege-maisuek galdetu zioten: "Zergatik ez dute zure ikasleek antzinako ohituraren arabera jokatzen, baina janaria esku garbiekin hartzen dute? ? "".

Saihestezina da Jesusen alde egitea berehala egiteko modu honi buruz irakurrita, baina eskriba eta fariseuekiko antipatia kaltegarria hasi aurretik, konturatu beharko ginateke Jesusek erreprotxatzen duena ez dela eskriba eta fariseuak izatea, baizik eta izateko tentazioa dela. fedearen ikuspegi erlijiosoa soilik. "Ikuspegi erlijioso hutsez" hitz egiten dudanean gizon guztientzako ohiko ezaugarri moduko bat aipatzen dut, non elementu psikologikoak hizkuntza erritual eta sakratuen bidez sinbolizatzen eta adierazten diren, hain zuzen ere erlijiosoak. Baina fedea ez dator bat erlijioarekin. Fedea erlijioa eta erlijiotasuna baino handiagoa da.

Beste modu batera esanda, ez du balio erlijiozko planteamendu hutsak gure baitan ditugun gatazka psikologikoak kudeatzeko, baizik eta pertsona bat den Jainkoa eta ez soilik morala edo doktrina duen topaketa erabakigarria da. Eskriba eta fariseu hauek bizi duten ondoeza argia zikinkeriarekin, ezpurutasunarekin duten harremanetik sortzen da. Haientzat esku zikinekin zerikusia duen arazketa sakratua bihurtzen da, baina uste dute praktika mota honen bidez pertsona batek bere bihotzean pilatzen dituen hondakin guztiak exorziza ditzaketela. Izan ere, errazagoa da eskuak garbitzea bihurtzea baino. Jesusek zehazki hau esan nahi die: erlijiozkotasuna ez da beharrezkoa, fedea inoiz ez bizitzeko modu bat bada, hau da, inporta zaiona. Sakratu batez mozorrotutako hipokresia modu bat besterik ez da. EGILEA: Don Luigi Maria Epicoco