Gurasoen hezkuntza arrakasta edo porrota (Aita Giulio Scozzaro-k egina)

Gogoan dut St John Bosco, gazteen hezitzaile bikaina, hain zuzen ere, gazteen desintegrazio espiritual eta etsipen garai hauetan. Drogen eraginez edo bien arteko haserre liskarren ondorioz hildako gazteen berri gero eta gehiago entzuten dugu. Gaur Jesus otoitz egiten edo ezagutzen ez duten gazteen ehunekoa handia da,% 95 baino gehiago. Zer pentsatzen dute gurasoek?
San Giovanni Bosco apartekoa zen haurrekin, gazteekin, kalean abandonatutako milaka haurrekin Turin hirian nahasita, eta dedikazio handiz eskaini zuen bere salbazioa. Kaletik jaso zituen, horietako asko umezurtzak ziren, beste batzuk gurasoek pobrezia eta axolagabekeriagatik abandonatuak.
San Giovanni Boscok pentsatu zuen oratorioa gazte asko alferkeria arriskutsutik, nagikeria existentzialetik babesten duen lekua da eta atsekabetasun horrek drogetara, alkoholera eta sexu gaiztoetara jotzeko gogoa gero eta handiagoa da.
Gaur egun benetako arazoa erlijio formaziorik ez izatea da, ez dute giza balioen ezagutza baliozkorik eta galduta eta etsita bizi dira.
Akatsak funtsean gurasoenak dira. Azken bi belaunaldiek gurasoei seme-alabak guztian atsegin bakarrik kezkatzen dizkiete, gaueko edozein ordutan etxera itzultzeko askatasuna utziz, morala ez dena eta gizakia legezkoa ez dena ere ahalbidetuz.
Haiek zoriontsu ikusteko haurrik onenak izatean engainatzen dute baina hori eskatzen duten guztia ematetik dator.
Batzuk izan ezik, gainerako guraso guztiek ez dituzte ezagutzen seme-alaben estrategiak eta faltsukeriak, zer egiten duten kalera ateratzean, nora joaten diren eta zer egiten duten. Ez dakite beren seme-alaben akatsak eta goraipatzen dituzte akastunak izango balira bezala eta etxetik kanpo daudenean ere ondo jokatuko dutela ...
Seme-alaben akats oso larriak ezagutzen dituzten gurasoek eta dena begiak ixten dituztenek, akatsak eta egia larritasun osoz ahaztu edo azaltzen dituzte, beren maitasun okerragatik eta seme-alabak sinetsita uzten dituzte dena egiteko baimena dutela.
Gurasoek beti maite dituzte seme-alabak, baina haurren mugak eta gabeziak ezagutu behar dituzte haiei laguntzeko eta, behar izanez gero, maiz errieta egiteko. Hau benetako maitasuna da, beti adierazi behar dute zer egin behar den zuzena, arimari zein kontzientziari mesede egiten dion.
ZUZENKETARIK GABE, GIDATZEKO SEGURURIK GABE, GAZTEAK HANDITZEN DIRA KANPOAN, BURUETIK KANPO, MITOAK, ETXEAN IKUSKIZUN ONA ETA ISILA.
HAUR BATEK ISILTASUN JARRERA DUENEAN, GUZTIOI HARTZEN ZAIO GUSTATZEN ZAIZUNA LORTZEKO, BERE KAPRIMENDUAK EZ AGERTZEKO ETA LAGUNEKIN ZENBAT ITSARRI JOTZEN DUEN!
Garapen adinean dauden umeekiko planteamenduak maitekorra, konstantea eta formatzailea izan behar du, zuzentzeko asko hitz egiten baitute. Guraso askok seme-alaba goratuak aurkitzen dituzte lagunekin edo drogazaleekin, edo esan ezin daitekeen zakarkeriaren mende daudenean eta gero beren etxeetara itzultzen dira aingerutxoak bezala aurpegia jarrita ... Non zeuden gurasoak?
Batzuk izan ezik, gainerako guraso guztiei ez zaie axola haurren hezkuntza erlijiosoa, agian mezetara joan zirenean pozik daude baina hau lehen urratsa baino ez da. Haurrak haurtzaroan haiekin asko hitz eginda eratu behar dira orientazioak eta ahultasunak ezagutzeko, baita isilik dauden joerak ere beren ahulguneak ez agerian jartzeko.
Haurrek gurasoen aholkuak entzun, bete eta jarraitu behar dituzte bai bizitzako esperientziagatik eta bai adinagatik eta horrek oreka adierazi beharko luke, baina ez da beti gertatzen gurasoen nahasmen mentalaren eta munduko ahultasunaren ondorioz.
Gurasoak benetan maite ditu bere seme-alabak batez ere haien arimaz arduratzen direnean, betiko biziko dira, gorputza usteltzen den bitartean. Gurasoak arimez kezkatzeaz gain, seme-alaben osasun fisikorako ere garrantzitsua da, elikadura egokia eta bizitza duina izateko behar dena.
Gurasoek seme-alabekiko duten maitasun espirituala eta heldua Ebanjelioaren araberako hezkuntza erlijiosoa transmititzen dutenean dago.
San Juan Boscoren figura aparta guraso guztien eredua da, "prebentzio-metodoarekin" basati gazteak animaliak bezalakoak domotzea lortu zuen, inmoralitateari, lapurretei eta transgresio mota guztiei eskainiak.
Posible da gelditutako gazteak berreskuratzea, maitasun handia, hurbiltasuna, orientazio ziurra eta koherentea behar da, haientzako otoitz etengabea.
Haurren eta gazteen hezkuntza moral eta zibikoan, funtsezkoa da jarduteko modu zakar eta askotan bortitzak eragindako ondorioez ohartaraztea, ematen du arreta hori oso maiz lantzen ez dutena arduragabekeria delako eta ez dutelako egiten. gogoan izan gurasoen abisuak.
Gogoraririk gabe eta ondorengo egun batzuetarako seme-alabei gustatzen zaien gabezia gabe, gurasoek ez diete lagundu haurrei eta haurrei.
Haiekiko maitasun egiazko ekintza da irmotasunez eta maitasun handiz itzultzea, bestela beren gain hartzen dute eta dena zor zaie.
Haurrei (haurrei edo gazteei) ez litzaieke kapritxotzat jotzen duten guztia eman behar, horretan ahulak badira eta beren burua legitimatzen badute, irabazi egin dute.
Formazio ona da familiako kideekiko errespetuz "irabazi" dezaten, portaera konponezina barnean eta kanpoan, betebeharrak betetzen dituzten haiei dagokiena, hala nola otoitza, ikasketarekiko konpromisoa, denekiko errespetua, txukuntzea. gela eta etxea ematen laguntzeko.
Gizabidezko hezkuntzak heziketa oinarria ematen die hurrengo belaunaldiei, karguak beteko dituzten pertsonei, eta kontzientzia gurasoek osatu behar dute.
Gaizkiaz busti arte, gazteak puruak dira, moldatu beharreko materiala da eta jasotzen dituzten adibideek osatzen dute. Ez da soilik gurasoen presentzia atsegina eta koherentea, irakasleen zintzotasun intelektuala, hezkuntza arrakasta edukia zehazten duena.
Errepidea, ingurumena, osasuna, aukera berdintasuna eta legezkotasunaren "hezkuntza" ez dira beti ikaskuntzaren emaitzen eta jokabide zibikoen aldaketaren berri ematen, ez dira gertatzen webetik eta telebistatik eskuratzen duten transgresioaren eta indarkeriaren kulturarengatik, balio moralik gabeko abeslariek eta askotan nekazariak.
Gaur egun ia gazte guztiak hazten dira gurasoen jarraibide seguru eta zuzenak izan gabe.
Komunikabideek gaur egun ematen duten mentalitateak duela hamarkada batzuk pentsaezina zen harrotasuna ematen die gazteei, eta horrek ere erakusten du gurasoen ahultasuna ontasunarekin, onberatasunarekin, eskuzabaltasunarekin nahastuta. Horren ordez, hezkuntza ez den metodologiarekiko adostasuna da, haurrekin elkarrizketarako ezintasuna, ahultasuna haurrek ahotsa altxatzen dutenean edo oihu egiten dutenean ere!
GURASO ETA HEZKUNTZA ROLAREN HUTsegITE OSOA DA.
Italian gero eta heziketa larrialdi handiagoa dago eta bizitza zibileko arauen irakaskuntza moral sistematiko eta kritikoa falta da, protokolo ona eta ohitura onak barne.
Gazteak defendatzen ditut eta erlijio eta moral formazioaren rol ordezkaezinaren erantzukizuna gurasoei uzten diet. Esan beharra dago gaur egun ondo hezitako gazteak ere erruz eramaten dituztela eskrupulurik gabeko beste gazte batzuek, inmoralitatearen menpekoak eta hezkuntzarik ez dutenak.
Guraso izatea zaila da, orduan otoitzik egin gabe, Jesusen laguntzarik gabe ez zara gai gazteei aurre egiteko eta benetako porrota da.
Ebanjelioan, Jesusek neska bat hazten du, beraz, guraso guztiek eskatu behar diote Jaunari seme-alabak zentzugabeko bizitzatik, mentalitate bortitzetik eta heriotzatik, kristau moralaren aurkako jokaera guztietatik hazteko.
Gurasoek haurrei asko lagundu behar diete txikitatik, ez da egiazko zoriontasuna dena asetzen dutenean, Jesusek nahi duen bezala hazten direnean baizik.
Gazte bat galduta dagoela eta asko otoitz egiten duenean, bere bihurketa, berpizkunde espirituala etengabe eskatzen zaio, Jesus beti entzuten ari da eta gaztearen bihotzean irekiera topatu bezain laster esku hartzen du. Jesusek gazte guztiak maite ditu eta denak salbatu nahi ditu betiko kondenaziotik, gurasoek zuen seme-alabak otoitz egiten irakastea da.
Etengabeak eta Jainkoarengan sinesten ez dutenak aldatu eta bihur daitezke kristau onak, moralaren arreta, gurasoen otoitzekin!