Medjugorjeko Jelena: otoitza, aitortza, bekatua. Gure Andreak esaten duena

G. Nekatu al zara otoitz egiteaz? Beti sentitzen duzu gogoa?

R. Niretzat otoitza atsedena da. Guztientzat izan beharko litzatekeela uste dut. Gure Andreak esan otoitz egiteko. Ez otoitz bakarrik eta beti Jainkoaren beldurrez. Jaunak, berriz, bakea, segurtasuna, poza eman nahi dizkigu.

G. Zergatik nekatuta sentitzen zara hainbeste otoitz egitean?

R. Uste dut ez dugula Jainkoa aita bezala sentitu. Gure Jainkoa hodeietan dagoen Jainkoa bezalakoa da.

D. Nola sentitzen zara zure kideekin?

A. Erabat normala da ikasgelan beste erlijio batzuetako ikaskideak badaude ere.

G. Zer aholku ematen dizkiegu haurrei otoitz egiten laguntzeko?

R. Duela gutxi Andreak esan zuen gurasoek beren seme-alabei zer esan eta nola jokatu behar duten inspirazioari otoitz egin behar diotela.

G. Zer da gehien nahi duzun bizitzan?

R. Nire nahia handiena bihurtzea da eta beti eskatzen diot Madonnari. MARIAK EZ DU SIN HITZEKO HITZ TALDEAK IKUSI nahi

G. Zer da bekatua zuretzat?

R. Gure Andreak esan zuen ez duela bekatuaz entzun nahi. Niretzat gauza txarra da Jaunarengandik hain urruntzen delako. Mesedez, kontuz ibili akatsik ez egiteko. Uste dut guztiok Jaunarengan konfiantza izan behar dugula eta bere bidea jarraitu. Poza eta bake handia sortzen dira otoitzetik, obra onetatik eta bekatua guztiz kontrakoa da.

D. Esan ohi da gizakiak gaur egun ez duela bekatu zentzurik, zergatik?

R. Nigan sentitzen nuen gauza bitxia. Gehiago otoitz egiten dudanean, bekatu gehiago egiten ditudala sentitzen dut. Batzuetan ez nuen ulertzen zergatik. Hori ikusi dut otoitzagaz begiak zabalik daudela; lehen ez zitzaidan zerbait txarra iruditzen, orain ezin naiz bakean egon aitortzen ez badut. Horretarako otoitz egin behar dugu begiak zabal ditzaten, pertsona batek ikusten ez badu erori egiten baita.

G. Eta aitortzaz hitz eginez, zer esan diezagukezu?

R. Aitortza ere oso garrantzitsua da. Gure Andreak ere esan zuen. Pertsona batek bere bizitza espiritualean hazi nahi duenean, askotan aitortu behar du. Tomislavek, ordea, esan zuen hilean behin aitortzen badugu agian Jainkoa gertutik sentitzen ez dugula esan nahi duela. Aitortzearen beharra sentitu behar da, eta ez bakarrik hilabetearen zain. Ez dakit zergatik, baina aitortzarekin guztietatik askapena sentitzen dut. Batez ere, hazten laguntzen dit.

G. Jainkoarekin egiten dugun aitorpen batek, barrutik aitortzen badugu, ez du baliorik? Apaiz bati aitortu behar al diogu?

R. Egunean askotan egiten da hori, baina aitortza egin behar da Jainkoak bere maitasun handiagatik barkatzen gaituelako. Jesusek Ebanjelioan esan zuen, ez dago zalantzarik.

SAKRIFICIOAK JAINKO SENTITZEN GAITUZTE

G. Pertsona kualifikatu batek esan zidan ez dugula gauza guztiak utzi behar: telebista ez da txarra, behar dugulako. Amore ematea astakeria modukoa da.

A. Gure sakrifizioak Jainkoarengana hurbiltzen lagun gaitzakeela azaldu digu Andre Mariak.Sakrifizio batek esna mantentzen zaitu, adiago zaude. Adibidez, telebista ikusten badugu eta Jainkoarengan sendo bagara, ez da ezer gertatzen. Baina, zoritxarrez, ez gara hain indartsuak eta Jainkoari lotuak.Baina otoitz egiten dugunean eta sakrifizioak egiten ditugunean ez dugu jada telebistaren edo beste gauza batzuen esklabo izateko beharrik sentitzen. Hau ez da bekatu larria, baina Jainkoarengandik urruntzen gaitu.

D... Pertsona horrek beti jarraitzen du: Munduan dauden gauza guztiak Jainkoak eman dizkigu eta gozatu behar ditugu, ez utzi.

A. Uste dut pertsona hauek ez dutela ulertu. Inor epaitu ezin dudan arren. Gau eta egun hitz egin nezake otoitz egitea zein ederra den eta Jainkoaren aurrean belauniko jarriz dena konpontzen eta sinplifikatzen dela uste dut.Horrela ulertuko duzu, gauzak ez dira korapilatzen, pentsatzen dugun bezala pentsatuz. Zerbait erabaki dudan bakoitzean umiliatua sentitu naiz. Ez da inoiz ona izan uste nuena. Oso garrantzitsua da apala izatea eta Jaunaren esku uztea. Otoitz egin behar dugu eta Jaunak egiten du gainerako guztia.