Minusbaliatu baten mutilaren gutuna

Lagun maiteak, gutun hau idatzi nahi dut, desgaitutako mutil baten bizitza, benetan zer garen eta ez dakizuna kontatzeko.

Zuetako asko keinuak egiten ditugunean, hitz batzuk esaten ditugunean edo irribarre egiten dugunean pozik zaude egiten dugunarekin. Jakina, denok zaude gure gorputzean, gure urritasunean oinarrituta eta batzuetan gainditzeko zerbait desberdina egiten dugunean, pozik zaude nola erreakzionatzen dugun. Gure gorputza ikusten duzu indar bat dugula, zerbait misteriotsua, jainkotiarra. Bizitzan gauza materialak ikusten dituzun bezala, guk erakusten dugun horretan zentratzen zara.

Bekaturik gabeko arima dugu, gure inguruan gurekin hitz egiten duten aingeruak ditugu, argi jainkotiar bat ematen dugu, fedea maite dutenek eta fededunek bakarrik ikus dezaketena. Gure ahulezia fisikoak ikusten dituzunean zure espiritualak ikusten ditut. Ateoak zarete, zorigaiztokoak, materialistak eta egunero beti bilatzen duzuna dena izan arren. Gutxi daukat, ezer ez, baina pozik nago, maite dut, Jainkoarengan sinesten dut eta niri esker, nire sufrimenduei esker, bekatuan zauden asko betiko minetatik salbatuko dira. Gure gorputzari begiratu ordez, begiratu zure arimari, gure ahulezia fisikoei erreparatu beharrean, frogatu zure bekatuak.

Lagun maiteak, gutun hau idazten ari naiz, zorte txarrean edo kasualitatez jaio ez garela ulertarazteko baina guk ere, desgaitasuna duten haurrek, jainkozko eginkizuna dugu mundu honetan. Jaun onak gorputzeko ahuleziak ematen dizkigu arimaren adibideak transmititzeko. Ez begiratu gurean txarra denari, baizik eta hartu adibide gure irribarretatik, gure arimatik, gure otoitzetatik, Jainkoaren probidentziaz, zintzotasunez, bakeaz.

Orduan, gure bizitzako azken egunean, gure gorputz gaixoa mundu honetan amaitzen denean, esan dezaket aingeruak honetara jaisten direla gure arima hartzeko, zeruan tronpeten soinua eta gloriarako doinua dagoela, Jesusek besoak irekitzen ditu. eta Zeruko atean itxaroten gaituzte, Zeruko Santuek koru bat osatzen dute eskuinera eta ezkerrera, gure arimak garaile, Zeru osoa zeharkatzen duen bitartean. Lagun maitea lurrean nengoela nire gorputzeko gaitza ikusi nuen. Orain hemendik zure arimako gaitza ikusten dut. Orain ikusten dut gizon bat mugitzen, ibiltzen, gorputzean hitz egiten baina arimako urritasuna duena.

Lagun maiteak, gutun hau idatzi dizut, zorigaiztokoak edo desberdinak ez garela esateko baina Jainkoak zure zeregin desberdina baino ez digu eman. Gure gorputza sendatzen duzun bitartean indarra, adibidea eta salbazioa ematen dizkizugu zure arimei. Ez gara desberdinak, berdinak gara, elkarri laguntzen diogu eta elkarrekin Jainkoaren plana gauzatzen dugu mundu honetan.

Paolo Tescione-k idatzia 

Anari eskainia gaur abenduaren 25ean mundu honetatik Zerurako uzten duena